«Απειλές» και μη επενδύσεις
Οι απειλές του ΣΥΡΙΖΑ για όσους από το εσωτερικό ή το εξωτερικό εξετάζουν το ενδεχόμενο να επενδύσουν στην Ελλάδα αγοράζοντας δημόσια περιουσία ή συμμετέχοντας σε σχήματα αξιοποίησής της, «πιάνουν τόπο». Μιλούσα με φίλο, επιτυχημένο Ελληνα δικηγόρο, που ζει εδώ και δεκαετίες στο εξωτερικό -αρχικά στην Ουάσιγκτον, τώρα μεταξύ Λονδίνου και Τόκιο- και μου έλεγε πόσο «δύσκολη» χώρα είμαστε για επενδύσεις και πόσο δεν (!) ενδιαφέρονται οι ξένοι επιχειρηματίες για την Ελλάδα.
Η συζήτησή μας έγινε την περασμένη Παρασκευή, πριν από τις προγραμματικές δηλώσεις. Δεν μου άφησε περιθώρια αισιοδοξίας. «Συζητώ με στελέχη επιχειρήσεων σε όλο τον κόσμο, Δύση και Ανατολή», μου έλεγε, «και όλοι αναζητούν ευκαιρίες. Οταν μιλάμε για την Ελλάδα, η εικόνα που αναδεικνύεται είναι, δυστυχώς, πολύ άσχημη. Ακούω συνεχώς το εύλογο ερώτημα: Γιατί να πάω σε μια χώρα όπου το ρίσκο είναι μεγάλο και, απ’ ό,τι βλέπουμε και διαβάζουμε, πολλοί δεν μας θέλουν; Υπάρχουν τόσες περιπτώσεις όπου το ρίσκο είναι πολύ μικρότερο και οι ντόπιοι μας υποδέχονται με ενθουσιασμό διότι ωφελούνται από τις επενδύσεις μας». Μετά την αρχική τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή, που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχείρησε να κατεβάσει λίγο τους τόνους. Επανήλθε, όμως, ο γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος, ο οποίος διεμήνυσε προς τους επίδοξους επενδυτές ότι στον ΣΥΡΙΖΑ -που σημειωτέον είναι πλέον δυνάμει η επόμενη κυβέρνηση της χώρας- «ξέρουμε τον τρόπο ώστε να πάρουμε πίσω αυτά που ανήκουν στον ελληνικό λαό».
Επικοινώνησα με τον φίλο μου ξανά ηλεκτρονικά. «Τρελοί είναι στην Αθήνα; Στη σημερινή αβεβαιότητα προσθέτουν μόνοι τους και απειλές προς αυτούς που σκέπτονται να επενδύσουν στην Ελλάδα;». «Δεν θα έρθει κανείς», με προειδοποίησε, καταθέτοντας τον προβληματισμό του για τον εθνικό μας παραλογισμό. «Τι να τους πω αν με ρωτήσουν, που θα με ρωτήσουν; Οτι δεν θέλουμε ξένες επενδύσεις, αλλά θα τα κάνουμε όλα μόνοι μας και μάλιστα το κράτος, όχι οι ιδιώτες»; Του απάντησα, ότι το μόνο που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να προτρέψει τους επενδυτές να δίνουν προσοχή σε αυτά που πράττει η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση ευρείας αποδοχής και όχι στις ατυχείς δηλώσεις και ενίοτε ρητορικές υπερβολές άπειρων στελεχών μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που απορρέουν από τον νέο ρόλο της. Του υπενθύμισα ότι η πρώτη ενέργεια του νέου υπουργού Οικονομικών ήταν να υπογράψει την πώληση σε ιδιώτες των τεσσάρων airbus της Ολυμπιακής, ενώ ο πρωθυπουργός διεμήνυσε ότι οι αποκρατικοποιήσεις και η προσέλκυση επενδύσεων αποτελούν πιεστική προτεραιότητα του ιδίου και της κυβέρνησής του. Ελπίζει κανείς ότι οι εξαγγελίες θα υλοποιηθούν και οι επενδυτές θα επικεντρωθούν στα έργα της κυβέρνησης και όχι στα λόγια της αντιπολίτευσης.