Το παράδειγμα του Παρισιού
« Εμείς γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό;»: Δεκάδες φορές πέρασε από το μυαλό μου αυτή η ερώτηση στη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψης στο Παρίσι. Η γαλλική πρωτεύουσα, Πόλη του Φωτός ούτως ή άλλως, ακόμα πιο φωτεινή λόγω του χριστουγεννιάτικου διάκοσμου, υποδέχεται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου μια ασταμάτητη ροή επισκεπτών, η οποία δείχνει να μην επηρεάζεται από εποχικότητα. Δεν έχει σημασία εάν είναι καλοκαίρι ή χειμώνας, εάν κάνει ζέστη ή κρύο. Το κέντρο του Παρισιού είναι διαρκώς γεμάτο από τουρίστες. Ανάμεσά τους, ακόμα και σε καιρούς κρίσης, αρκετοί Ελληνες. Γιατί η Αθήνα δεν μπορεί να καταφέρει το ίδιο; Γιατί η ελληνική πρωτεύουσα αποτυγχάνει να καταστεί αυτόνομος τουριστικός προορισμός και συνήθως «στριμώχνεται» μια επίσκεψη στην Ακρόπολη σε τουριστικά πακέτα με βασικό προορισμό κάποιο νησί; Τι έχει το Παρίσι –και κατ’ επέκταση μια σειρά από ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις– που δεν το διαθέτει η ελληνική πρωτεύουσα;
Ισως το ερώτημα μπορεί να απαντηθεί βιωματικά. Το Παρίσι είναι καθαρό. Δεν ξέρω πώς είναι η πόλη εκτός κέντρου, όμως το κομμάτι της που οι Γάλλοι «πουλάνε» στους επισκέπτες είναι καθαρό και περιποιημένο, με αίσθηση ασφάλειας, σε «προσκαλεί» να το περπατήσεις. Η πόλη φιλοξενεί εξαιρετικά μουσεία, στα οποία, πέρα από τις μόνιμες συλλογές, παρουσιάζονται πολύ σημαντικές εκθέσεις σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Και για να εξυπηρετήσουν τους επισκέπτες, αρκετά από αυτά για μία ή δύο ημέρες την εβδομάδα παρατείνουν το ωράριό τους έως αργά το βράδυ. Ετσι, ακόμα και σε ένα φορτωμένο επαγγελματικό ταξίδι μπορεί να χωρέσει μια επίσκεψη σε μουσείο.
Στους εμπορικούς δρόμους της γαλλικής πρωτεύουσας συγκεντρώνονται τα μεγαλύτερα εμπορικά σήματα της μόδας διεθνώς. Η πλέον ανερχόμενη τουριστική αγορά τα τελευταία χρόνια είναι η Κίνα. Στη Γαλλία το έχουν εμπεδώσει. Τα μεγάλα καταστήματα και πολυκαταστήματα διαθέτουν πλέον προσωπικό που μπορεί να εξυπηρετήσει τις ορδές Κινέζων τουριστών, που συχνά σχηματίζουν ουρές έξω από αυτά, στη μητρική τους γλώσσα.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που διαμορφώνουν ένα περιβάλλον ελκυστικό για τον επισκέπτη. Που κάνουν τον τουρίστα να αισθανθεί ότι η πόλη τον καλοδέχεται και υπάρχει ένα πλήρες πακέτο υπηρεσιών προσαρμοσμένο στις ανάγκες του, ώστε να θέλει να επιστρέψει σε αυτήν. Το Παρίσι δεν είναι φθηνό. Είναι πιο ακριβό από την Αθήνα. Ομως, αφήνει την αίσθηση ότι παίρνεις αυτό για το οποίο πληρώνεις, ότι δεν σε κοροϊδεύουν. Οι εποχές που η Ακρόπολη και ο ήλιος έφταναν για να γεμίσει η Αθήνα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι σύγχρονοι ταξιδιώτες έχουν γνώση, ταξιδιωτική εμπειρία, απαιτήσεις. Η πρωτεύουσα μιας χώρας που θεωρεί τον τουρισμό τη βαριά βιομηχανία της οφείλει να τους σεβαστεί.