Τελευταία ευκαιρία για τον Φρανσουά Ολάντ
Ο πλέον αντιδημοφιλής πρόεδρος της Γαλλίας τα τελευταία 50 χρόνια θα δοκιμαστεί δύο φορές στις κάλπες το 2014. Υπάρχει η αμυδρή ελπίδα πως δύο τρομερά εκλογικά αποτελέσματα ίσως να παρακινήσουν τον κ. Φρανσουά Ολάντ να εξετάσει το ενδεχόμενο να αλλάξει τόσο το στυλ, όσο και την ουσία της προεδρίας του. Το πραγματικό ερώτημα δεν αφορά την πολιτική του, αλλά το αν αντιλαμβάνεται σε πόσο δυσχερή θέση βρίσκεται η γαλλική οικονομία και αν έχει την ικανότητα να διοικήσει αποτελεσματικά. Τα τελευταία 25 χρόνια, η γαλλική οικονομία επιβίωσε από επίμονες κυβερνητικές προσπάθειες, προερχόμενες τόσο από την Αριστερά όσο και από τη Δεξιά, που ήθελαν να τη γονατίσουν. Ο κ. Ολάντ δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά ίσως να ωθεί την υπομονή της οικονομίας στα όριά της. Από την εκλογή του, τον Μάιο του 2012, και μετά έχει παγιδευτεί μεταξύ της ανάγκης να επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση και της κραυγαλέας ανάγκης της οικονομίας για τη λήψη μέτρων φιλικών προς την ανάπτυξη. Αστόχησε στο πρώτο και απέτυχε στο δεύτερο.
Η λιτότητα έπαιξε ρόλο, καθώς το διαρθρωτικό δημοσιονομικό έλλειμμα –δηλαδή το έλλειμμα αν δεν υπολογιστούν παράγοντες που
Το 2014, θα πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις στη γαλλική οικονομία.
συνδέονται με τον κύκλο της οικονομίας– μειώνεται κατά 1% κάθε χρόνο της προεδρίας του. Ομως, οι δυσκολίες του κ. Ολάντ οφείλονται και στη δική του, αλλά και της γαλλικής Αριστεράς, παραδοσιακή, βαθιά δυσπιστία απέναντι στους επιχειρηματίες και στο χρήμα και στην πάγια επιλογή τους να καλύπτουν τις δημοσιονομικές τρύπες μέσω της αύξησης των φόρων.
Η Γαλλία πρέπει να κυριαρχήσει επί της κρατικής μηχανής και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα, ειδικότερα στον τομέα των υπηρεσιών. Ο κ. Ολάντ δεν έχει δώσει σήμα ότι σκοπεύει να κάνει είτε το ένα είτε το άλλο.
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Γάλλος πρόεδρος είχε πει ότι πραγματικός του εχθρός είναι «ο χρηματοπιστωτικός κόσμος». Και όμως, αυτός ο κόσμος έχει σταθεί καλός απέναντί του: το επιτόκιο για τα γαλλικά δεκαετή ομόλογα κυμαίνεται γύρω στο 2,4%, δηλαδή σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, 0,5% χαμηλότερο από το αντίστοιχο επιτόκιο που πληρώνει η Βρετανία. Τα βάσανα και οι γκάφες της γαλλικής κυβέρ- νησης δεν φαίνεται ν’ απασχολούν πολύ τους επενδυτές. Οι Γάλλοι ψηφοφόροι θα επιλέξουν τους δημοτικούς άρχοντες τους στα τέλη Μαρτίου. Δύο μήνες αργότερα θα επιλέξουν τους ευρωβουλευτές τους. Οι προσδοκίες είναι τόσο μικρές, ώστε οποιοδήποτε αποτέλεσμα δεν είναι καταστροφικό θα φανεί σαν νίκη του Γάλλου προέδρου.
Οποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, ίσως ο κ. Ολάντ να θελήσει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, προκειμένου να δείξει ότι δεν είναι τυφλός και να αντικαταστήσει τον ατυχή πρωθυπουργό του, Ζαν Μαρκ Ερό. Η αντικατάσταση δεν θα λύσει τα προβλήματα του κ. Ολάντ, αλλά, τουλάχιστον, θα αποδείξει ότι όντως τα βλέπει.