Στίγμα ελπίδας, κληρονομιά του 2013

Δέκα σημεία χρωμάτισαν θετικά τον χώρο του πολιτισμού, αποδεικνύοντας ότι παρά τις αντιξοότητες κάτι κινείται στην Ελλάδα

Το δεκατρία είναι για πολλούς γρουσούζικο νούμερο. Ευτυχώς γι’ αυτούς, μας αφήνει. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι δεν χρειαζόμασταν καμία κακοτυχία για να πούμε ότι το 2013 ήταν μια δύσκολη, σκληρή χρονιά, όχι μόνον για τους ασθενέστερους μα για όλους μας. Ο χώρος του πολιτισμού δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από αυτήν τη συνθήκη. Παρ’ όλα αυτά, συζητώντας οι συνεργάτες του πολιτιστικού ενθέτου της «Κ» μεταξύ μας, καταφέραμε να ξεχωρίσουμε δέκα σημεία που χρωμάτισαν θετικά τη χρονιά που φεύγει –ορισμένα έντονα, δυνατά και κάποια άλλα πιο διακριτικά και αθόρυβα– ουσιαστικά όμως. Τάσεις, γεγονότα, πολιτικές, δημιουργίες, πρόσωπα, ιδρύματα, όπως, π.χ., το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (φωτ.), οι Δημόσιες και Δημοτικές Βιβλιοθήκες ή το ελληνικό σινεμά, έδωσαν ένα στίγμα ελπίδας παρά τις αντιξοότητες, σε μια περίοδο κατά την οποία ο πολιτισμός θεωρείται πολυτέλεια. Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς εννοούν κάποιοι εδώ με την έννοια «πολυτέλεια». Πέρα από την ανέχεια και τις ελλείψεις που αντιμετωπίζουν τόσοι συνάνθρωποί μας, τα ανησυχητικά, έως και σοκαριστικά, δείγματα γραφής που έδωσε ειδικά αυτή τη χρονιά η πολιτική μας «ελίτ» δείχνουν, αν μη τι άλλο, πως τα πάντα είναι ζήτημα πολιτισμού. Η «δουλειά» που κάνει μια μουσική, ένα βιβλίο, μια παράσταση στην ουσία αρχίζει αφού έχουμε τελειώσει με αυτά και βγαίνουμε έξω, στην πόλη, στην πολιτική της καθημερινότητας. Συνεπώς, για ποια πολυτέλεια μιλάμε; Η. Μ.