Το «άνοιγμα» της Λυρικής συμπαρέσυρε το μπαλέτο
Οταν ο «Καρυοθραύστης» από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής γινόταν είδηση στο BBC News ήταν μόλις τέλος του 2012. Ενα ακόμη αποδεικτικό της ανοδικής πορείας του χορευτικού συνόλου, που υπήρξε αισθητή τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τη φετινή.
Η μία μετά την άλλη οι παραγωγές που παρουσίασε το Μπαλέτο της ΕΛΣ άφηναν στους θεατές την αίσθηση πως, επιτέλους, μπορούμε κι εμείς να καυχιόμαστε πως έχουμε ένα συγκρότημα κλασικού μπαλέτου με χορευτές και χορογραφίες που αντιστοιχούν και συχνά ξεπερνούν σε ποιότητα αντίστοιχες διεθνείς παραγωγές που παρουσιάζονται κατά καιρούς στην Ελλάδα.
Τώρα έχουμε τον δικό μας αξεπέραστο «Καρυοθραύστη», πολύτιμο απόκτημα για το ρεπερτόριο κάθε Οπερας. Οπως και μια ομάδα χορευτών που έχουν ανοίξει τα φτερά τους, το σώμα και το μυαλό τους σε μια πιο σύγχρονη κίνηση και αντίληψη – παράδειγμα, το «Ταξίδι στην αιωνιότητα» που είδαμε την άνοιξη, χορογραφία του Ρενάτο Τζανέλα, καλλιτεχνικού διευθυντή του Μπαλέτου, βασισμένη στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Το γενικότερο «άνοιγμα» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ευρύ κοινό με παραστάσεις και εκδηλώσεις σε δρόμους και ανοιχτούς χώρους της Αθήνας –ίσως το σημαντικότερο επίτευγμα του οργανισμού, που ανέδειξε την όπερα και την κλασική μουσική ως τέχνες αναγκαιότητας και όχι πολυτέλειας– συμπαρέσυρε το μπαλέτο.
Οι χορευτές βγήκαν από το θέατρο και χόρεψαν στο φυσικό φως, ένιωσαν τον αέρα και τη γη κάτω από τα πόδια τους, τον κόσμο να τους παρακολουθεί στο ίδιο επίπεδο, ρουφώντας κάθε τους κίνηση. Τι άλλο θα μπορούσαν να χρειαστούν για να απογειωθούν...
ΣΑΝΤΡΑ ΒΟΥΛΓΑΡΗ