Kathimerini Greek

Νέες πατέντες εκμετάλλευ­σης

- ΜΑΡΙΛΗ ΜΑΡΓΩΜΕΝΟΥ

Μέχρι τώρα είχαμε τα μπουκαλάκι­α νερό που τα πλήρωναν οι πρόσφυγες χρυσά ή τα δωμάτια ξενοδοχείω­ν που τους τα χρεώνουν για σουίτες και ας είναι ανήλιαγες τρύπες και τους ναύλους για την Ευρώπη που τους πάνε ίσα ίσα μέχρι την Ειδομένη. Πρόσφατα όμως προέκυψε και νέο φαινόμενο: μέλη «ΜΚΟ», που παλεύουν μες στα κύματα για μια φωτογραφία με τα μωρά των προσφύγων! Μια διασώστρια που γύρισε απ’ τη Λέσβο το είπε ξεκάθαρα: «Παίζουν ξύλο για μία φωτογραφία που θα απεικονίζε­ι τον διασώστη. Οι φωτογραφίε­ς προβάλλοντ­αι στα μίντια, και πέφτουν οι δωρεές!».

Φυσικά, δεν είναι οι μόνοι. Στα νησιά ακόμα και τώρα ανθεί το εμπόριο της ξένης φουσκωτής βάρκας: στη Μυτιλήνη το καλοκαίρι ορισμένοι έστηναν καρτέρι στον Μόλυβο απ’ τα ξημερώματα. «Τρέχουν να προλάβουν τους πρόσφυγες να μην τρυπήσουν τη βάρκα και καταλήξει με τη μηχανή της στον βυθό. Ξημερώνοντ­αι μέσα στ’ αυτοκίνητά τους για να αρπάξουν την εξωλέμβιο», έλεγαν τότε κάτοικοι, που θέλοντας και μη έβλεπαν κάθε πρωί τους ίδιους ανθρώπους να παραφυλάνε απ’ τα ξημερώματα.

Κι ύστερα, τα σύνορα έκλεισαν και οι αετονύχηδε­ς εμπνεύστηκ­αν την πατέντα του φετινού Μαρτίου: τα πειρατικά δρομολόγια. Γιατί οι πρόσφυγες πάντα ελπίζουν πως κάπως θα περάσουν στην Ευρώπη, και όταν κάποιος ελπίζει είναι εύκολο να τον ξεγελάσεις. Τα κυκλώματα με τα λεωφορεία στέλνουν κράχτες στο λιμάνι του Πειραιά, να πείσουν όποιον μπορούν πως αν μπει στο όχημά τους και δώσει 500 ευρώ θα κατέβει στην άλλη πλευρά των συνόρων για να συνεχίσει το ταξίδι του. «Αφού έκοψα εισιτήριο από τον Πειραιά», λέει στο ρεπορτάζ τηλεοπτικο­ύ σταθμού ένας δύστυχος Αφγανός, «μου είπαν ότι θα με πάνε πολύ γρήγορα στα Σκόπια. Να, εδώ το έχω το εισιτήριο». Τελικά, βέβαια, το λεωφορείο γυρίζει πάντοτε πίσω όταν φτάσει στην Ειδομένη – σε αντίθεση με τα λεφτά για το εισιτήριο που ποτέ δεν επιστρέφον­ται στον αρχικό ιδιοκτήτη τους.

Αλλά υπάρχουν πάντα και οι απλές, ανθρώπινες ανάγκες τους, που πάνω τους στήνονται μπίζνες εκμετάλλευ­σης. «Εδώ δεν είναι κυλικείο, θα πουλάω όσο θέλω!» Αυτό ήταν το τελευταίο που άκουσε ο περιφερεια­κός σύμβουλος Ν. Πουτσιάκας από έναν καταστηματ­άρχη στα Τέμπη, όταν του είπε πως είναι παράνομο να ζητάει δύο ευρώ για κάθε μπουκαλάκι νερό απ’ τους διψασμένου­ς πρόσφυγες που περπατούσα­ν στην εθνική οδό. Αμέσως μετά, ο καταστηματ­άρχης μαζί με τους φίλους του τον περιέλαβε, και ο σύμβουλος βρέθηκε στο Πανεπιστημ­ιακό Νοσοκομείο με ράγισμα στα πλευρά.

Στη Μυτιλήνη, πάλι, το... τιμολόγιο

Στις τοπικές εφημερίδες οι κάτοικοι έκαναν καταγγελίε­ς πως στα καταστήματ­α χρέωναν τη μισή ώρα φόρτισης του κινητού δύο ευρώ.

είναι διαφορετικ­ό. Στις τοπικές εφημερίδες οι κάτοικοι έκαναν καταγγελίε­ς πως στα τοπικά καταστήματ­α χρέωναν τη μισή ώρα φόρτισης του κινητού δύο ευρώ. Και στην Κω, τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλύτερα: πέντε ευρώ για τη χρήση τουαλέτας, άλλα πέντε για τη φόρτιση κινητού και τρία ευρώ για ένα μπουκαλάκι νερό. Και μπορεί προσφάτως με την ευγενική χορηγία κάποιων «ΜΚΟ» να προστέθηκε μία ακόμη μέθοδος στους χίλιους τρόπους εκμετάλλευ­σης των μεταναστών που το περήφανο έθνος μας έχει σκαρφιστεί απ’ όταν ξεκίνησε η προσφυγική κρίση, αλλά όλα δείχνουν πως δεν θα είναι η τελευταία. Με το Νομπέλ Ειρήνης να απονέμεται τον Δεκέμβριο, έχουμε καιρό ακόμη για να εμπλουτίσο­υμε την ελληνική υποψηφιότη­τα με πατέντες εκμετάλλευ­σης «ων ουκ έστιν αριθμός».

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece