Διαφωνίες στους «μετόχους» της υπό ανασυγκρότηση Κεντροαριστεράς
Η διαδικασία ανάδειξης του επικεφαλής του νέου φορέα προκαλεί εντάσεις στο εσωτερικό και στα στελέχη των κομμάτων
Σε βαρόμετρο των εξελίξεων προς την πορεία ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς αναμένεται να μετατραπεί το επόμενο χρονικό διάστημα η διαδικασία ανάδειξης επικεφαλής του νέου φορέα που πιθανώς θα προκύψει από τις συζητήσεις ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού, ΔΗΜΑΡ και λοιπών Κινήσεων και προσωπικοτήτων του χώρου. Ανεξαρτήτως της επιτυχίας της Συνδιάσκεψης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (14-15 Μαΐου) ή των αποτελεσμάτων του πορίσματος της επιτροπής διαλόγου ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού και ΔΗΜΑΡ (η παράδοσή του αναμένεται περί τα τέλη Ιουνίου), η εκλογική διαδικασία ανάδειξης επικεφαλής του νέου φορέα από τη βάση είναι εκείνη που προκαλεί αρκετές δια- φωνίες στο εσωτερικό των κομμάτων.
Εξελίσσεται ήδη μια υπόγεια συζήτηση περί του αν εξακολουθεί να υφίσταται η αναγκαιότητα να γίνει αυτή η διαδικασία, υπό τις παρούσες συνθήκες. Η συζήτηση αυτή δεν περιορίζεται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά προκαλεί έριδες και στο Ποτάμι, καθώς όσα στελέχη αντιμετωπίζουν με επιφυλακτικότητα τον διάλογο με το ΠΑΣΟΚ είχαν εξαρχής επισημάνει ως καταστροφικό το σενάριο να εκλεγεί η κ. Φώφη Γεννηματά πρόεδρος του νέου φορέα.
Στο ΠΑΣΟΚ, αντιθέτως, η ανάδειξη επικεφαλής από τη βάση θεωρείται από πολλούς προαπαιτούμενο για τη συνέχιση των συζητήσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι πλέον αισιόδοξοι θα επιθυμούσαν, μάλιστα, την κάθοδο τουλάχιστον των κ.κ. Φ. Γεννηματά, Στ. Θεοδωράκη και Θ. Θεοχαρόπουλου, καθώς επίσης και κάποιου στελέχους από την ευρύτερη Κεντροαριστερά. Επισήμως, ο κ. Θεοδωράκης δεν μοιάζει να απεύχεται μια τέτοια διαδικασία. Εχει, άλλωστε, ήδη πει δημοσίως ότι δεν θα φοβόταν μια εκλογική αναμέτρηση από τη βάση, έχοντας αντίπαλο την κ. Γεννηματά. Ταυτοχρόνως, όμως, διαμηνύει, μέσω συνεργατών του, ότι «δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συνεχίσει την πολιτική διαδρομή του ως βουλευτής Επικρατείας της Φώφης, καθώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε την πλήρη ακύρωση των λόγων που πολιτεύτηκε».
Η υποψηφιότητα Ανδρουλάκη
Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, πάλι, συζητήσεις για το ίδιο θέμα προκαλεί η ενδεχόμενη υποψηφιότητα του κ. Νίκου Ανδρουλάκη. Ο 37χρονος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ φέρεται να δέχεται εισηγήσεις για να διεκδικήσει την προεδρία του νέου φορέα, εφόσον, βεβαίως, τελεσφορήσουν οι διεργασίες προς αυτήν την κατεύθυνση. Ο κ. Ανδρουλάκης δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του, ωστόσο είναι γνωστό ότι σε επίπεδο οργανωτικού μηχανισμού ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να διατηρεί ισχυρότατες δυνάμεις.
Ολα τούτα εξηγούν μάλλον γιατί οι συζητήσεις της περιβόητης επιτροπής, ενώ φαινομενικά προχωρούν, ουδείς πιστεύει ότι θα τελεσφορήσουν. Πόσο μάλλον όταν όλοι μοιάζουν να διαβάζουν κατά το δοκούν τόσο τον ρόλο όσο και τους στόχους της. Η μεν κ. Γεννηματά είναι προφανές ότι επιζητεί νέα νομιμοποίηση για να εμφανίσει το κόμμα της ανανεωμένο και εμπλουτισμένο, συνεργάτες της φέρονται να ρίχνουν νέες γέφυρες στον κ. Γιώργο Παπανδρέου, ο δε κ. Θεοδωράκης βρίσκει σε όλα τα προηγούμενα ένα πρώτης τάξεως άλλοθι για να ισχυρίζεται ότι δεν προτίθεται να πάρει μέρος σε ένα «ΠΑΣΟΚ plus», και ότι αν δεν μπουν πολλά και νέα πρόσωπα στον υπό διαμόρφωση φορέα, το Ποτάμι θα ξαναδοκιμασθεί στις εκλογές μόνο του.
Ποια αλήθεια, όμως, είναι αυτά τα πρόσωπα; Ο κ. Γιάννης Ραγκούσης εντός της εβδομάδας ανακοινώνει δικό του πολιτικό κόμμα, η κ. Αννα Διαμαντοπούλου φημολογείται ότι φλερτάρει με τη Ν.Δ., το ίδιο και ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ενώ και ο κ. Γιώργος Φλωρίδης είναι αμφίβολο αν θα δεχόταν να στρατευθεί υπό την κ. Γεννηματά.
Και κάπως έτσι μάλλον οδηγούμαστε στο ίδιο συμπέρασμα που είχαν όλες οι αποτυχημένες προσπάθειες ανασυγκρότησης του συγκεκριμένου χώρου, κατά το πρόσφατο παρελθόν. Οσο πλεονάζουν οι δυνάμει αρχηγοί για τον νέο φαντασιακό μεταρρυθμιστικό πόλο, τόσο θα απομακρύνεται η πραγμάτωσή του. Κάτι που χαροποιεί, βέβαια, τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, στο κόμμα του οποίου πολλοί από τους προαναφερθέντες αναπόφευκτα θα οδηγηθούν. Πόσο μάλλον αν οι εκλογές δεν αργήσουν.
Η τακτική της Φώφης Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη και οι επόμενες κινήσεις βασικών «πρωταγωνιστών» του ευρύτερου χώρου.