«Βρίζουν τη Χίλαρι διότι δεν έχουν κάτι θετικό για τον Τραμπ»
Τις διάφορες πλευρές του συνεδρίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος επιχειρούν να αναδείξουν οι New York Times, παρουσιάζοντας μια σειρά άρθρων που καταπιάνονται με το περιεχόμενο, τη σημασία και τις επιδράσεις του συνεδρίου.
Εστιάζοντας στο περιεχόμενο της δεύτερης ημέρας, ο αρθρογράφος της εφημερίδας Φρανκ Μπρούνι ισχυρίστηκε ότι ο «σταρ» του συνεδρίου δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά η Χίλαρι Κλίντον. Βλέποντας κάθε ομιλητή να επικεντρώνεται σε κατηγορίες κατά της Κλίντον και όχι σε επευφημίες για τον Τραμπ, ο Μπρούνι κατέληξε ότι το μίσος και η αντιπάθεια προς το πρόσωπό της είναι αυτό που κινητοποιεί τους Ρεπουμπλικανούς, τονίζοντας ότι οι ομιλητές ξοδεύουν τόσο χρόνο σε μύδρους κατά της Κλίντον γιατί πολύ απλά δεν έχουν να πουν τίποτα θετικό για τον υποψήφιο πρόεδρό τους. «Δεν είναι ο απαστράπτων ήρωάς τους. Είναι απλώς η μοναδική τους εναλλακτική», ανέφερε ο Μπρούνι, υπογραμμίζοντας τον περιορισμένο ρόλο του Τραμπ. Οι κατηγορίες εναντίον της Κλίντον ήταν ποικίλες, καμία ωστόσο δεν πλησίασε σε πρωτοτυπία την κατηγορία του πρώην νευροχειρουργού Μπεν Κάρσον, ανέφερε ο αρθρογράφος Νίκολας Κρίστοφ. Ο Κάρσον υπαινίχθηκε πως η Κλίντον είναι λάτρης του Σατανά, χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα τις αναφορές στον αντίχριστο που υπάρχουν σε βιβλίο ενός προσώπου που η Κλίντον έχει εκφράσει επανειλημμένα τη συμπάθειά της, προκαλώντας την έκπληξη και τα ειρωνικά σχόλια του αρθρογράφου.
Ο ίδιος αρθρογράφος σε άλλο άρθρο του πραγματοποίησε έναν πολύ ενδιαφέροντα παραλληλισμό, παρομοιάζοντας την επικείμενη πτώση του αρχισυντάκτη του καναλιού Fox News Ρότζερ Αϊλς με την πορεία που μοιάζει να ακολουθεί το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Οπως ο Αϊλς δεν κατανόησε ότι οι καιροί έχουν αλλάξει, συνεχίζοντας τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις του σε μια εποχή που αυτό αντιμετωπίζεται πολύ σοβαρότερα, έτσι και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα δείχνει να συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται στη δεκαετία του ’70, ανταγωνιζόμενο Αφροαμερικανούς, Λατίνους και μουσουλμάνους, κάτι που αποδεικνύει η παρουσία ελάχιστων μη λευκών ομιλητών στο συνέδριο. «Οπως ο Αϊλς πέφτει σήμερα, στοιχηματίζω ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα καταρρεύσει αύριο», κατέληξε ο Κρίστοφ.
Αντίθετη άποψη για το συγκεκριμένο θέμα έχει η εξωτερική συνεργάτις της εφημερίδας Εμα Ρόλερ, η οποία στά- θηκε στα λεγόμενα ορισμένων προβεβλημένων μαύρων υποστηρικτών του Τραμπ, όπως ο προαναφερθείς Κάρσον και η τηλεοπτική αστέρας Ομαρόσα Μάνιγκολτ. Μιλώντας σε δημοσιογράφους, η Μάνιγκολτ ανέφερε ότι η δυσκολία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να προσεγγίζει μαύρους ψηφοφόρους δείχνει να αλλάζει και έπλεξε το εγκώμιο του Ντόναλντ Τραμπ για την προσπάθειά του να ανοίξει το κόμμα σε πρόσωπα που δεν είχαν καμία απολύτως προηγούμενη επαφή με την πολιτική. Ο Μπεν Κάρσον ισχυρίστηκε ότι «οι Δημοκρατικοί έχουν κάνει πολύ λίγα για να βελτιώσουν τη ζωή των Αφροαμερικανών», τονίζοντας ότι εμφανίζεται μια θαυμάσια ευκαιρία για τους Ρεπουμπλικανούς να πλησιάσουν περισσότερο τους μαύρους ψηφοφόρους, άποψη που δείχνει να συμμερίζεται και η Ρόλερ, η οποία βρέθηκε σε συγκέντρωση μαύρων υποστηρικτών του Τραμπ, ακούγοντας επιχειρήματα για τη στήριξη στον μεγιστάνα.
Οι New York Times ισχυρίζονται ότι ο προεδρικός υποψήφιος δεν είναι ο απαστράπτων ήρωας του κόμματός του.
Ο λόγος της Μελάνια Τραμπ συγκέντρωσε επίσης πολλά βλέμματα πάνω του, με αφορμή κυρίως τη λογοκλοπή ορισμένων σημείων από τον αντίστοιχο λόγο της Μισέλ Ομπάμα το 2008. Ο Μπρούνι ζήτησε από τον Ραλφ Ριντ, πρόεδρο της Συμμαχίας για την Ειρήνη και την Ελευθερία, να σχολιάσει τη σημασία του λόγου της συζύγου του 70χρονου μεγιστάνα. Οπως αναφέρει ο Ριντ, ο λόγος της Μελάνια Τραμπ απλώς ενισχύει την υπόθεση πως ο Τραμπ είναι ο αρχηγός μιας ομάδας ερασιτεχνών και αποδεικνύει ότι το συνέδριο οργανώθηκε την τελευταία στιγμή, τονίζοντας ότι σε μια φυσιολογική, εξονυχιστική και πειθαρχημένη πολιτική διαδικασία κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε. Ωστόσο, στη συνέχεια επισήμανε ότι η υπερβολική επικέντρωση των δημοσιογράφων στον λόγο της συζύγου του Τραμπ μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα στους ψηφοφόρους που έχουν μια γενικότερη αρνητική άποψη για τα ΜΜΕ. «Μπορεί να καταλήξουν να είναι πιο ενοχλημένοι από αυτό που αντιλαμβάνονται ως εκφοβισμό της Μελάνια Τραμπ από μερίδα του Τύπου, παρά από την προχειρότητα και ανικανότητα της καμπάνιας του συζύγου της», κατέληξε.