Γνωρίζετε ότι...

• Σε 30 ημέρες (αντί των 10) καθορίζεται η προθεσμία εντός της οποίας μπορούν οι φορολογούμενοι να δηλώνουν στη Φορολογική Διοίκηση τυχόν μεταβολές στα στοιχεία της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, με πρόσφατο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή.

• Κάτοικοι εξωτερικού θα μπορούν να υποβάλουν ενδικοφανή προσφυγή εντός 60 ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης της πράξης ή συντέλεσης της παράλειψης, σύμφωνα με το κατατεθέν νομοσχέδιο. Αμετάβλητη παραμένει η προθεσμία των 30 ημερών ως προς τους υπόλοιπους φορολογούμενους.

• Επιβολή προστίμου 1.000 ευρώ έως και 100.000 ευρώ για κάθε περίπτωση παραβίασης του φορολογικού απορρήτου και αποκάλυψης αντίστοιχων στοιχείων και πληροφοριών προβλέπει το νομοσχέδιο. Σε 200.000 ευρώ ανέρχεται το πρόστιμο για κάθε παράβαση που συντελείται από τη διοίκηση ή το προσωπικό των ανάδοχων εταιρειών διαχείρισης δημοσίων έργων.

• Επιτρεπτή θεωρείται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις η μεταφορά έδρας ημεδαπής επιχείρησης στην αλλοδαπή χωρίς να ακολουθήσει λύση και εκκαθάριση, ελλείψει αντίστοιχης απαγόρευσης στον εταιρικό νόμο. Αναξιοποίητη έχει παραμείνει, ωστόσο, στην πράξη η συγκεκριμένη δυνατότητα λόγω πρακτικών δυσχερειών που εμποδίζουν την ολοκλήρωση της διαδικασίας.

• Τυχόν ζημία που προκύπτει από τη μεταβίβαση εταιρικών ομολόγων εντός Ε.Ε. και ΕΟΧ/ΕΖΕΣ αναγνωρίζεται προς έκπτωση κατά τον χρόνο πραγματοποίησής της, καθόσον η υπεραξία από την ίδια αιτία φορολογείται κατά την κεφαλαιοποίηση ή τη διανομή της. Σε καμία περίπτωση δεν αναγνωρίζεται ζημία όταν πρόκειται για μεταβίβαση από φυσικό πρόσωπο.

• Δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των Α.Ε., ΕΠΕ ή ΙΚΕ οι ασφαλιστικές εισφορές των εταίρων-διαχειριστών, εάν οι τελευταίοι δεν λαμβάνουν καμία αμοιβή, όπως διευκρινίστηκε σε πρόσφατη εγκύκλιο του υπουργείου Οικονομικών.

• Αντίκειται στο ευρωπαϊκό δίκαιο (και συγκεκριμένα στο άρθρο 49 ΕΚ και στην ελευθερία παροχής υπηρεσιών) εθνική νομοθεσία κράτους-μέλους που φορολογεί αλλοδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μέσω παρακράτησης στην πηγή για εισοδήματα από τόκους εντός του κράτους αυτού, χωρίς δυνατότητα έκπτωσης των σχετικών λειτουργικών δαπανών, ενώ διαφορετική μεταχείριση επιφυλάσσεται στα ημεδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (ΔΕΕ C-18/15). Η παρακράτηση είναι νόμιμη εάν δικαιολογείται από επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο. • Δαπάνες αγοράς αγαθών ή λήψης υπηρεσιών άνω των 500 ευρώ αναγνωρίζονται προς έκπτωση από τα έσοδα της εταιρείας εφόσον η εξόφλησή τους γίνεται με τραπεζικό μέσο, όπως για παράδειγμα με πίστωση τραπεζικού λογαριασμού. Ο λογαριασμός μέσω του οποίου εξοφλούνται τα ανωτέρω ποσά δεν είναι απαραίτητο να ανήκει στον δικαιούχο της απαίτησης-άμεσα αντισυμβαλλόμενο της εταιρείας.

• Σε περίπτωση συνεχιζόμενης παροχής υπηρεσίας οι σχετικές δαπάνες εκπίπτουν στο φορολογικό έτος εντός του οποίου ολοκληρώνεται η παροχή και υπάρχει υποχρέωση έκδοσης του σχετικού δικαιολογητικού.

• Δαπάνες προς φορολογικούς κατοίκους (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) μη συνεργάσιμων κρατών ή κρατών με προνομιακή φορολόγηση δεν αναγνωρίζονται φορολογικά, εκτός εάν αποδεδειγμένα αφορούν πραγματικές και συνήθεις συναλλαγές που δεν εξυπηρετούν σε φοροαποφυγή ή φοροδιαφυγή. Δαπάνες προς φορολογικούς κατοίκους κρατών-μελών εντός Ε.Ε./ΕΟΧ εκπίπτουν εφόσον υπάρχει η νομική βάση για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ της Ελλάδας και του αντίστοιχου κράτους.

• Παράλειψη τήρησης της υποχρέωσης επίδοσης στη φορολογική αρχή αντιγράφου της προσφυγής οδηγεί σε απόρριψη του ένδικου μέσου ως απαράδεκτου, μόνον εφόσον η φορολογική αρχή δεν έλαβε πράγματι έγκαιρα γνώση για τη συγκεκριμένη προσφυγή. Εάν, συνεπώς, η ενημέρωση εξασφαλίζεται με οποιονδήποτε τρόπο, όπως για παράδειγμα με την εμπρόθεσμη κατάθεση αντιγράφου της προσφυγής στο πρωτόκολλο της αρχής, αλλά και όταν το δικαστήριο δεν επικαλείται ούτε προκύπτει ότι έχει υποστεί δικονομική βλάβη, η προσφυγή δεν μπορεί να απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

• Στην ασφαλιστική νομοθεσία του κράτους κατοικίας υπάγεται πρόσωπο με μισθωτή δραστηριότητα σε περισσότερα από δύο κράτη εντός Ε.Ε., ΕΟΧ και Ελβετίας εφόσον το ουσιώδες μέρος της δραστηριότητάς του ασκείται εντός του κράτους της κατοικίας του. Το ίδιο ισχύει (έστω και εάν δεν πληρούται η παραπάνω προϋπόθεση) για εργαζόμενο που απασχολείται από περισσότερους εργοδότες εάν τουλάχιστον δύο εξ αυτών έχουν έδρα ή δραστηριότητα σε άλλα κράτη.

• Δεν μεταβάλλεται το καθεστώς ασφάλισης μισθωτού έπειτα από την απόσπασή του σε άλλο κράτος-μέλος εφόσον η απόσπαση δεν πρόκειται να υπερβεί τους 24 μήνες και δεν έγινε προς αντικατάσταση άλλου αποσπασμένου. • Πρόταση Οδηγίας επιδιώκει να εξαλείψει τα εμπόδια που δυσχεραίνουν τη διασυνοριακή επέκταση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Η πρόταση που υπεβλήθη τον Απρίλιο του 2014 δεν έχει ακόμη επίσημα εγκριθεί. Στόχος της πρότασης είναι η δημιουργία εναρμονισμένων κανόνων σχετικά με τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης που θα διευκολύνουν τη διαδικασία ίδρυσης και θα μειώνουν το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας των συγκεκριμένων εταιρειών. Προτείνεται, μάλιστα, να δοθεί ενιαία επωνυμία (Societas Unius Personae -SUP) και να επιτρέπεται η άμεση ηλεκτρονική καταχώριση των συγκεκριμένων εταιρειών.

• Υπόχρεοι για διενέργεια των αποσβέσεων είναι όσοι φορολογούμενοι έχουν στην κυριότητά τους πάγια περιουσιακά στοιχεία, ανεξαρτήτως αν τα χρησιμοποιούν οι ίδιοι, τα εκμισθώνουν ή τα εκμεταλλεύονται. Κατ’ εξαίρεσιν, οι αποσβέσεις διενεργούνται από τον μισθωτή στην περίπτωση χρηματοδοτικής μίσθωσης.

• Επιχείρηση που διενήργησε αποσβέσεις με συντελεστή μικρότερο του προβλεπόμενου στη φορολογική νομοθεσία χάνει το δικαίωμα να πραγματοποιήσει στο μέλλον τις αποσβέσεις που δεν διενήργησε.

• Αποζημίωση λόγω καταγγελίας σύμβασης εργασίας που καταβάλλεται σε δόσεις, που αντιστοιχούν σε διαφορετικά φορολογικά έτη, δηλώνεται τμηματικά στα φορολογικά έτη που εισπράχθηκε η κάθε δόση. Ο οφειλόμενος φόρος, όμως, θα υπολογιστεί επί του συνόλου της αποζημίωσης και έπειτα θα επιμεριστεί ανάλογα με τα ποσά των καταβαλλόμενων δόσεων. Η παρακράτηση του φόρου γίνεται κατά την καταβολή της κάθε δόσης και αποδίδεται το αργότερο μέχρι το τέλος του δεύτερου μήνα από την ημερομηνία καταβολής.