Ο άθλος του Solar Impulse 2
Mε απόλυτη επιτυχία ολοκλήρωσε το Solar Impulse 2, το πρώτο ηλιακό αεροσκάφος, τον γύρο του κόσμου και προσγειώθηκε στο Αμπου Ντάμπι τα ξημερώματα της Τρίτης. Το τελευταίο βήμα αυτού του πραγματικού άθλου, που στόχευε να αποδείξει ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρέχουν πλήθος δυνατοτήτων, ήταν πραγματικά δύσκολο, καθώς έπνεαν πολύ ισχυροί θερμοί άνεμοι, οι οποίοι έκαναν τα πράγματα δύσκολα για τον χειριστή του αεροσκάφους Μπερτράντ Πικάρ.
Το αεροσκάφος, που έχει άνοιγμα φτερών μεγαλύτερο από ένα Boeing 747 και διαθέτει 17.000 ηλιακές κυψέλες, ξεκίνησε τη μεγάλη περιπέτειά του τον Μάρτιο του 2015. Εκτοτε κατάφερε να διασχίσει τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό, χωρίς να κάψει ούτε μία σταγόνα καυσίμου και μένοντας συνολικά στον αέρα επί 23 ημέρες.
Μιλώντας στην εφημερίδα Guardian από το χειριστήριο του ηλιακού αεροσκάφους, λίγο πριν από την ιστορική προσγείωση, ο Πικάρ τόνισε ότι ένιωθε συναισθηματικά φορτισμένος καθώς έφτανε το τέλος του ταξιδιού. «Είναι πολύ ιδιαίτερη στιγμή και τα τελευταία 15 χρόνια εργάζομαι για αυτόν τον στόχο. Ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα κατανοήσουν ότι δεν είναι απλώς μία ακόμη πρωτιά στην ιστορία της αεροναυπηγικής, αλλά είναι μια πολύ σημαντική πρωτιά στην ιστορία της ενέργειας» και συνέχισε: «Ολες οι καθαρές τεχνολογίες που χρησιμοποιούμε μπορούν να χρησιμοποιηθούν οπουδήποτε. Πετάξαμε 40.000 χιλιόμετρα, αλλά τώρα ο κόσμος θα πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα. Καθένας μας, σε κάθε σπίτι πρέπει να προχωρήσει, κάθε αρχηγός κράτους, κάθε δήμαρχος, κάθε επιχειρηματίας, κάθε διευθυντής εταιρείας. Αυτές ακριβώς οι τεχνολογίες μπορούν να κάνουν τον κόσμο πολύ καλύτερο και πρέπει να τις χρησιμοποιούμε, όχι μόνο για το καλό του περιβάλλοντος, αλλά επειδή είναι επικερδείς και δημιουργούν θέσεις εργασίας».
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν, δηλαδή, υπάρχει ηλιακό φως, οι ηλιακές κυψέλες φορτίζουν τις μπαταρίες του αεροσκάφους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ο πιλότος ανεβάζει το αεροπλάνο σε ύψος 29.000 ποδών, ενώ τη νύχτα συνήθως κατεβαίνει στις 5.000 πόδια, προκειμένου να εξοικονομήσει ενέργεια. Το αεροπλάνο κινείται με ταχύτητα που φτάνει τα 50 χλμ./ώρα, αλλά μπορεί να αναπτύξει και μεγαλύτερη ταχύτητα όταν ο ήλιος λάμπει.
Το αεροπλάνο θα μπορούσε να πετάει αενάως, αλλά οι συνθήκες στο πιλοτήριο είναι πολύ δύσκολες και οι χειριστές έπρεπε να αλλάζουν. Οι δύο χειριστές αναλάμβαναν διαδοχικά τα πηδάλια στα 16 σκέλη του εγχειρήματος. Καθένας τους περνούσε μέχρι πέντε ημέρες στο πιλοτήριο, το οποίο δεν διέθετε θέρμανση, ούτε ήταν συμπιεσμένο. Κοιμούνταν ελάχιστα πάνω στη θέση τους η οποία λειτουργούσε και ως τουαλέτα. Ο έτερος χειριστής Αντρέι Μπόρσμπεργκ πέταξε το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής, 4.000 μίλια, από την Ιαπωνία στη Χαβάη, πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό σπάζοντας το ρεκόρ για τη μακρύτερη, χωρίς στάση πτήση στην ιστορία της αεροπορίας.
Το ηλιακό αεροσκάφος ολοκλήρωσε τον γύρο του κόσμου χωρίς να κάψει ούτε μία σταγόνα καυσίμου.