Εκκρεμές το «τραπεζικό διαβατήριο» του Σίτι μεταξύ Ε.Ε. και Βρετανίας
Η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη μάλλον κερδίζει έδαφος ως μοντέλο συνεργασίας
της Βρετανίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα είναι εύκολο. Δεν έχει υπάρξει προηγούμενο. Δεν είχε γίνει κανένας σχεδιασμός από την κυβέρνηση Κάμερον για την επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος εάν οι Βρετανοί αποφάσιζαν την αποχώρηση της χώρας από την Ε.Ε., όπως τελικά έγινε. Εναν μήνα μετά την ιστορική απόφαση των Βρετανών, έχουν αποσαφηνιστεί κάποια πράγματα. Συνεχίζουν, όμως, να εκκρεμούν αρκετά ζητήματα για τους επενδυτές και τα επιχειρηματικά στελέχη όσο οι πολιτικοί αξιωματούχοι προσπαθούν να κατανοήσουν τις διαστάσεις του Brexit στον πραγματικό κόσμο.
Πρώτα απ’ όλα, η νέα πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, πρέπει να ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισσαβώνας, δίνοντας έτσι το «πράσινο φως» για την έναρξη των διαβουλεύσεων με προθεσμία ολοκλήρωσης των διαδικασιών μία διετία. Ενώ υπάρχει μια βιασύνη εκ μέρους πολιτικών προσώπων στο εσωτερικό της χώρας και ηγετών από άλλες χώρες, η κ. Μέι ισχυρίζεται πως δεν θα τραβήξει τη σκανδάλη (του άρθρου 50) πριν τα τέλη του έτους. Η Γερμανίδα καγκελάριος, Αγκελα Μέρκελ, έχει δώσει την ευλογία της σε αυτήν την καθυστέρηση, αν και έχει αποκλείσει κάθε προκαταρκτική συζήτηση «είτε επίσημα, είτε ανεπίσημα».
Παραμένει άγνωστο εάν για την ενεργοποίηση του άρθρου 50, η κ. Μέι χρειάζεται τη συναίνεση του βρετανικού Κοινοβουλίου ή εάν μπορεί να κινηθεί αυτόβουλα. Στην περίπτωση που ζητήσει τη συναίνεση του Κοινοβουλίου οι διαδικασίες μπορεί να περιπλεχθούν, με διάφορα μέλη του να θέτουν όρους και προϋποθέσεις. Μία εβδομάδα πριν, ο δικαστής Μπράιαν Λέβεσον είπε ότι η αγωγή που ασκήθηκε με την απαί-
Κανένα μοντέλο συνεργασίας δεν ικανοποιεί πλήρως τις δύο πλευρές, ενώ καθίσταται μάλλον σαφές πως θα χρειαστούν ενδιάμεσες συμφωνίες έως το «διαζύγιο».
τηση να ζητήσει η κ. Μέι τη συναίνεση του Κοινοβουλίου είναι «ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που μπορεί να φθάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο τον Νοέμβριο». Κανένα μοντέλο συνεργασίας δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις και των δύο πλευρών. Οπότε πρέπει να χαραχθεί μια νέα λύση. Μια ιδέα που φαίνεται να κερδίζει έδαφος είναι η Ευρωπαϊκή Οικονομική Ζώνη. Οπως περιγράφει ο Ρούμπερτ Χάρισον, πρώην σύμβουλος του βρετανικού υπουργείο Οικονομικών και νυν στέλεχος στην BlackRock, «αυτό θα σήμαινε πως η Βρετανία θα ασκούσε μεγαλύτερο έλεγχο στις ροές μεταναστών και θα είχε μικρότερη πρόσβαση στην ενιαία αγορά». Στο μεσοδιάστημα πρέπει να διατηρηθούν ισορροπίες. Η Βρετανία δεν μπορεί να συνάψει εμπορικές συμφωνίες με άλλες χώρες μέχρι να ολοκληρωθεί το διαζύγιο με την Ε.Ε. Πέραν τούτου, πρέπει να δημιουργήσει νέες εμπορικές σχέσεις που θα απαιτούν την έγκριση περισσότερων αρχών από το διαζύγιο με την Ε.Ε. Οπότε, θα χρειαστούν ενδιάμεσες συμφωνίες στο μεσοδιάστημα μέχρι το διαζύγιο.
Οσον αφορά το Σίτι του Λονδίνου, το αποκαλούμενο ως «τραπεζικό διαβατήριο» που επιτρέπει τις τράπεζες που εδρεύουν στη Βρετανία να παρέχουν υπηρεσίες και να αντλούν κεφάλαια από την Ε.Ε., είναι κρίσιμο ζήτημα. Στελέχη μεγάλων τραπεζών από την JPMorgan Chase και την UBS Group έχουν προειδοποιήσει πως εάν δεν διατηρηθεί το καθεστώς αυτό, τότε θα αναγκαστούν να θυσιάσουν θέσεις εργασίας στη Βρετανία. Την επικινδυνότητα μιας τέτοιας εξέλιξης φαίνεται να κατανοεί ο νέος υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, Φίλιπ Χάμοντ. Επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η προστασία του «τραπεζικού διαβατηρίου θα είναι το πιο σημαντικό κομμάτι των διαπραγματεύσεων».