Η καθιστική ζωή κοστίζει 67,5 δισ. δολ. παγκοσμίως
Ερευνητές του περιοδικού The Lancet αποτύπωσαν τις συνέπειες ανά τον κόσμο
Δαπανηρότατη και νοσηρότατη αποδεικνύεται η καθιστική ζωή για όλα τα συστήματα υγείας και συνταξιοδότησης. Το τίμημα είναι επαχθές και ανέρχεται στα 67,5 δισ. διεθνώς, εκ των οποίων το 40%, δηλαδή τα 27,8 εκατ. δολάρια, βαραίνει μόνον τις ΗΠΑ. Τα στοιχεία αφορούν το 2013 και προέρχονται από έρευνα του περιοδικού The Lancet. Οι ερευνητές, πάντως, θεωρούν τους υπολογισμούς συντηρητικούς και δεν αποκλείουν τα πραγματικά ποσά να είναι διπλάσια ή τριπλάσια. Συν τοις άλλοις, η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας έχει καταταγεί ως μία από τις βασικές αιτίες θανάτου για τα δεδομένα του σύγχρονου ανθρώπου.
Τα 67,5 δισ. δολάρια επιμερίζονται σε δαπάνες που αναλαμβάνουν τα νοικοκυριά για τον ιδιωτικό τομέα (π.χ. ασφάλειες), για έμμεσα κόστη (π.χ. απώλειες στην κατά κεφαλήν παραγωγικότητα) και δημόσιες δαπάνες (π.χ. σύστημα υγείας και φορολογικά έσοδα). Το γεγονός ότι το 40% επί αυτού του κόστους επωμίζεται μία χώρα αποκλειστικά, οι ΗΠΑ, αποκαλύπτει ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ των χωρών με υψηλά και με χαμηλά εισοδήματα. Οι χώρες, ειδικά, με τα χαμηλά και τα μεσαία εισοδήματα έχουν το 75% του βάρους των σοβαρών ασθενειών και επιδημιών παγκοσμίως, αλλά λιγότερο από το 20% σε οικονομικό κόστος, όπως επισημαίνει η Mέλοντι Ντινγκ, επικεφαλής συντάκτις της έρευνας και ερευνήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. «Η πιο χτυπητή και οδυνηρή διαφορά είναι όχι τόσο το ίδιο το κόστος, οι αριθμοί αυτοί καθαυτούς, όσο η κατανομή του οικονομικού άχθους στις περιφέρειες της Γης», παρατηρεί η κ. Ντινγκ. «Στις πλούσιες χώρες οι πολίτες καταβάλλουν το τίμημα με ίδιους πόρους, ενώ στις φτωχότερες πληρώνουν με τη ζωή τους». Το συνολικό κόστος υπολογίστηκε σε συσχετισμό με πέντε ασθένειες: στεφανιαία νόσος, εγκεφαλική συμφόρηση, διαβήτης τύπου 2, καρκίνοι του μαστού και του παχέος εντέρου.
Η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας έχει καταταγεί ως μία από τις βασικές αιτίες θανάτου για τα δεδομένα του σύγχρονου ανθρώπου. Καθίσταται σαφές πως «στις πλούσιες χώρες οι πολίτες καταβάλλουν το τίμημα με ίδιους πόρους, ενώ στις φτωχότερες πληρώνουν με τη ζωή τους».