Λυγερή Γαΐτη διαφημίστρια στην Black Cherry και food blogger (Soumada Sou)

Καλοκαίρι είναι... Η καραβίσια μακαρονάδα με κιμά στο πλοίο για το νησί, το όποιο νησί. Τα σύκα, για πρωινό, μεσημεριανό, απογευματινό ή βραδινό. Εκείνο το μπριάμ με όλα τα λαχανικά που ενόψει διακοπών πρέπει να φαγωθούν. Τα παπουτσάκια, ο μουσακάς ή το παστίτσιο για τη μέση, έτσι για να τσεκάρουμε αν τα φτιάχνουν καλά. Η στραπατσάδα εκείνα τα ζεστά μεσημέρια που μένω ξάπλα στο σπίτι και κινούμαι όσο το δυνατόν λιγότερο. Τα φρέσκα ψάρια με βραστά χόρτα ή κολοκυθάκια και μόνο. Οι ψητές κολοχτύπες, αν πείσω την παρέα να μη τις φάμε σε μακαρονάδα. Οι τραγανές μπάμιες φούρνου με κοτόπουλο ή χωρίς, που έχουν λιαστεί στον κήπο τον Αύγουστο. Το κατσικάκι μαγειρεμένο με την παραδοσιακή συνταγή του χωριού, που με κάνει να σκέφτομαι πόσα μέρη δεν έχω επισκεφθεί ακόμα. Οι γεμιστοί κολοκυθοανθοί με μπόλικα μυρωδικά. Τα αμπελοφάσουλα με σκόρδο και τριμμένη φρέσκια ντομάτα. Η ψαρόσουπα. Ναι, η ψαρόσουπα πάντα καλοκαιρινό φαγητό στο δικό μας σπίτι. Το ιμάμ της Π. εκείνο το καυτό καλοκαίρι στους Αμπελόκηπους. Τα γεμιστά της γιαγιάς μου, χωρίς κιμά με πολλά λαχανικά και ξηρούς καρπούς. Η ομελέτα με πατάτες, κρεμμύδια και λουκάνικο που φάγαμε εκείνο το καλοκαίρι πριν φύγουμε για Αμοργό. Το καρπούζι της ταβέρνας που πάντα είναι καλύτερο από αυτό που αγοράζω στο σπίτι. Οι βούτες στην χωριάτικη με ζεστή αληθινή ντομάτα, αντζούρια, κρεμμύδι, πιπεριά, μπόλικη αντράκλα και κάππαρη. Οι πεταλίδες και οι αχινοί που βγάζω με το μαχαιράκι μου. Τα βράδια σπίτι με παλιά ταινία, ανεμιστήρα και ένα μπολ σταφύλια.

Ελληνικός καφές και βανίλια υποβρύχιο στο καφενείο του χωριού εκείνο το μεσημεράκι που άραξα παρέα με το βιβλίο μου. Ο ζουμερός γερμάς, πλυμένος στη θάλασσα, που τον δαγκώνεις και τα ζουμιά του τρέχουν στον λαιμό.