Βελτίωση της εκπαίδευσης στο σύνολό της...
Είναι βέβαιο ότι αν ερωτηθεί ο Ν. Φίλης τι πραγματικά προσπαθεί να κάνει στην εκπαίδευση θα απαντούσε «να την βελτιώσω στο σύνολό της». Το βροντοφώναξε μόλις προχθές, στο πλαίσιο της διαμάχης με τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο για το μάθημα των Θρησκευτικών. Το ίδιο άλλωστε θα ισχυριζόταν ο οποιοσδήποτε υπουργός Παιδείας. Πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να φανταστεί έναν υπουργό Παιδείας που θα ομολογούσε ευθαρσώς ότι αποσκοπεί και εργάζεται για την υποβάθμιση της εκπαίδευσης. Προφανώς θα επρόκειτο για αυτόχειρα της πολιτικής έτοιμο να εισαχθεί σε ίδρυμα για παράφρονες...
Το ερώτημα λοιπόν είναι τι ακριβώς κάνει ο Ν. Φίλης για να βελτιώσει την εκπαίδευση στο σύνολό της, όπως διακηρύσσει. Η ευγενική και γεμάτη επιείκεια απάντηση είναι τίποτα απολύτως, τουλάχιστον προς το παρόν. Αν αφαιρεθεί όμως η ευγένεια, οι μέχρι τώρα αποφάσεις και ενέργειές του είναι διοικητικές, δεν αγγίζουν την ουσία και εντάσσονται στη γενικευμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει τον έλεγχό της με γνώμονα την ισοπέδωση προς τα κάτω. Εν ονόματι της ιδεοληψίας που την χαρακτηρίζει να μην ξεχωρίζει τίποτα και κανείς και φυσικά, να ικανοποιεί τις ομάδες που εμπλέκονται στο «κύκλωμα» της Παιδείας και θέλουν τη διαιώνιση των κακώς κειμένων.
Οι επιδόσεις του Ν. Φίλη δεν κρίνονται από τις απόψεις του για τα παθήματα των Ποντίων και τη δυσαρέσκεια που προκαλούν οι θέσεις του στην Εκκλησία. Κρίνονται γιατί ο ίδιος και η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του υπουργείου του έχουν «κατορθώσει» έως τώρα να καταργήσουν ουσιαστικά το ολοήμερο πρόγραμμα στα δημόσια δημοτικά σχολεία, γιατί μείωσαν το εβδομαδιαίο ωράριο στα γυμνάσια και τα λύκεια, γιατί εξολόθρευσαν τα ανώτατα συμβούλια των ΑΕΙ και οδήγησαν σε παραίτηση τους επιφανείς καθηγητές που τα στελέχωναν, γιατί επανέφεραν το καθεστώς των αιωνίων φοιτητών, γιατί ευνόησαν τη φοιτητική συμμετοχή (με την κακή εμπειρία του παρελθόντος) στις αποφάσεις για τη λειτουργία των πανεπιστημίων, γιατί άφησαν ανέπαφο το καθεστώς εισαγωγής σε ανώτατες σχολές με βαθμούς κάτω από τη βάση, γιατί θέλουν να λειτουργούν τα ιδιωτικά σχολεία ακριβώς όπως τα δημόσια, γιατί δεν προωθούν την αξιολόγηση των διδασκόντων σε σχολεία και λύκεια, γιατί αδιαφορούν που οι Ελληνες μαθητές, κατά μέσο όρο, δεν τα πηγαίνουν καλά στα μαθηματικά, τις φυσικές επιστήμες και την αντίληψη κειμένου στους διαγωνισμούς PISA του ΟΟΣΑ.
Ενδεικτικά όλα αυτά, γιατί υπάρχουν και άλλα. Και άλλα που έχουν γίνει ή πρόκειται να γίνουν και προαλείφουν ήδη την αποτυχία και κάποιων καλών ιδεών, όπως ο διαχωρισμός τετραετούς γυμνασίου και διετούς λυκείου, κατά τα πρότυπα του International Baccalaureate. Απαιτούνται προϋποθέσεις για να έχει ουσία και να πετύχει αυτό το σύστημα και αν κρίνουμε από τις αντιλήψεις του Ν. Φίλη και των δικών του και κυρίως από το γεγονός ότι προσπαθεί με κάθε τρόπο να «δημοσιοποιήσει» τα ιδιωτικά σχολεία, αντί να ανεβάσει το επίπεδο των δημοσίων, το σχέδιό του θα αποδειχθεί όνειρο απατηλό.
Αγνωστο ποιες είναι οι απόψεις του υπουργού Παιδείας για την κατάσταση στα δημόσια σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αγνωστο επίσης αν ξέρει την πραγματική κατάσταση που επικρατεί σε πολλά από αυτά, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου ζουν μικρομεσαία και φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. Οπως τονίζουν καθηγητές που διδάσκουν σε αυτά «τους μισούς πρέπει κανονικά να τους στείλουμε πίσω στην πρώτη δημοτικού και όμως παίρνουν απολυτήριο». Παίρνουν απολυτήριο γιατί όλο το σύστημα είναι προσαρμοσμένο για να βολεύει τους πάντες, τους αδιάφορους και κακούς μαθητές, τους γονείς, τους διδάσκοντες, το κράτος, την κυβέρνηση. Φυσικά υπάρχει και η γνωστή συνέχεια στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ με τα πολλά άχρηστα τμήματα...
Ασφαλώς και υπάρχουν καλοί μαθητές στα ελληνικά δημόσια λύκεια και αντίστοιχα καλοί φοιτητές στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αστέρια που διακρίνονται τόσο κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους, όσο και μετά. Ωστόσο, το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν κρίνεται από αυτούς, όσο από τον μέσο όρο. Το επίπεδο της εκπαίδευσης είναι καλό, όταν ο μέσος όρος είναι ψηλός, συγκρινόμενος μάλιστα στο πλαίσιο της σημερινής παγκοσμιοποίησης. Το καταλαβαίνει άραγε αυτό ο Ν. Φίλης; Το λαμβάνει υπ’ όψιν του; Αν όχι, δεν υπάρχει μέλλον και δυστυχώς τίποτα δεν δείχνει το αντίθετο ώστε να δημιουργούνται ψήγματα αισιοδοξίας, έστω. Στο μεταξύ, οι αποστάσεις από τους άλλους μεγαλώνουν ταχύτατα!