Η τραγωδία ενός λαού

Ο νους είναι το ύψιστο είδος σκέψης... Μερικές φορές ονομάζεται “ικανότητα νοητικής εποπτείας” και ενεργεί όταν κάποιος κατανοεί ορισμούς, έννοιες και οτιδήποτε άλλο συλλαμβάνεται άμεσα διαμιάς και στο σύνολό του» (Φιλοσοφικό Λεξικό Cambridge, εκδ. Κέδρος, 2011). «Πάντα χρήματα ἦν ὁμοῦ˙ εἶτα νοῦς ἐλθών αὐτά διεκόσμησεν» (Αναξαγόρας). «Νοῦς ὀρᾶ καί νοῦς ἀκούει» (Επίχαρμος). «Πρός τό λαβεῖν γάρ ὤν ὁ νοῦς, τ’ ἄλλ’ οὔχ ὀρᾶ» (Δίφιλος).

Αυτός λοιπόν ο νους, σε μία από τις σπάνιες επισκέψεις του στη σημερινή Ελλάδα, είδε (εδιάβασε): «Ακίνητα, αυτοκίνητα, σκάφη θαλάσσης και αεροσκάφη, μετρητά, καταθέσεις, λίρες, πλάκες χρυσού, θυρίδες, κοσμήματα και άλλα τιμαλφή, έργα τέχνης, ξένα νομίσματα, μετοχές, ομόλογα, έντοκα γραμμάτια, συμμετοχές σε πάσης φύσεως επιχειρήσεις, εταιρικά μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων, ακόμη... και άλογα ιπποδρόμου θα πρέπει να δηλώσουν οι Ελληνες πολίτες στο νέο ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο. (Τα σώβρακά μας, συμπεραίνω, δεν τα δηλώνουμε.)

Το υπουργείο Οικονομικών προγραμματίζει να δημιουργήσει εντός της διετίας 2017-2018 μια τεράστια ηλεκτρονική βάση δεδομένων, στην οποία θα συγκεντρωθούν πλήρεις και αναλυτικές πληροφορίες για την περιουσιακή κατάσταση όλων των φυσικών και των νομικών προσώπων, ενώ ήδη το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ» («Ναυτεμπορική» και άλλες εφημερίδες).

Και είπε (ο νους): «Επιτέλους, καταδεικνύεται ότι ο Τσίπρας, ο Καμμένος και η κυβέρνησή τους καταφέρνουν το τελικό χτύπημα κατά της φιλελεύθερης (έστω περιορισμένα) δημοκρατικής (έστω επιφανειακά) Ελλάδος (όχι Ελλάδας).

Πρόκειται για τη μεταβίβαση της απάσης ιδιοκτησίας των Ελλήνων πολιτών στο κράτος. Γκρεμίζεται το θεμέλιο της αστικής κοινωνίας.

»Δεμένοι χειροπόδαρα. Με μία ή περισσότερες (όπως βολεύονται) συριζοκυβερνητικές αποφάσεις (κόμμα και κράτος ήδη ταυτίζονται) ολόκληρη ή τμηματικά η ιδιοκτησία παντός αγαθού ανήκει στο κράτος. Βήματα ήδη έχουν γίνει με τις –κακώς, είναι κινήσεις προς τον αριστερό κρατικόν ολοκληρωτισμό– χαρακτηριζόμενες “κωλοτούμπες”, υπό τη φενάκη της καταπολεμήσεως της φοροδιαφυγής. “Ο δημοκρατικός δρόμος στον σοσιαλισμό. Ολος αυτός ο δρόμος δεσμεύεται από κάποιες αρχές και κάποιες αξίες, οι οποίες είναι σταθερές σ’ όλο αυτό τον δρόμο” [ο (τότε) υπουργός Αριστείδης Μπαλτάς στη Βουλή, πρακτικά 21ης Σεπτ. 2016)». Τις αξίες τις προσδιόρισε ο ίδιος ο Τσίπρας στην επικήδεια υμνολογία του Φιντέλ Κάστρο. Είπε: «Αξίες και ιδανικά για τα οποία παλέψατε...». Τα προσδιορίζει πιο συγκεκριμένα ο ίδιος ο Φιντέλ: «Δεν είμαστε μόνο μαρξιστές - λενινιστές, αλλά επίσης εθνικιστές και πατριώτες» (Robert Quick: Fidel Castro, 1995). (Ως πατριώτης μπαίνει στην παράσταση και ο Καμμένος.) Εν τούτοις, με απόλυτη ακρίβεια το καθορίζει η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση Human Rights Watch (με 18 γραφεία ανά τον κόσμο): «Η κυβέρνησή του κατασκεύασε έναν καταδυναστευτικό μηχανισμό που αποστέρησε από τους Κουβανούς τα βασικά δικαιώματά τους».

Κολεκτιβοποίηση, λοιπόν. A People’s Tragedy. Συναρπαστική εξιστόρηση από τον προικισμένο Αγγλο ιστορικό Orlando Figes. Περιγράφει την επανάσταση σαν τραγωδία τόσο για τους Ρώσους ως λαό, όσο και ως άτομα.

Γράφει προς τον Αμερικανό Charles Crane ο πρίγκιπας Lvov στις 12 Οκτωβρίου 1918: «Ο μπολσεβικισμός βρήκε γόνιμο έδαφος στη βάση των αναρχιστικών ενστίκτων του λαού. Με αυτή την έννοια είναι μια ρωσική αρρώστια και έτσι μπορεί να γιατρευτεί μόνο με ξένη παρέμβαση». Δυστυχώς, σ’ εμάς των ξένων ο «νους» ουδόλως έχει αντιληφθεί.

ΝΙΚ. Λ. Γ. ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ Κηφισιά