Οι τυφλοπόντικες στην εξουσία

Λαγούμια σκάβουν οι άνθρωποι. Και προχωρούν ακολουθώντας ένα αζιμούθιο το οποίο δεν μπορούν να δουν και ούτε πρόκειται ποτέ να δουν. Αλήθεια, ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της κατάληψης μιας ιστορικής εφημερίδας με τον διορισμό ως διευθυντή της ενός δημοσιογράφου ο οποίος διέπρεψε τα τελευταία χρόνια ως κομματικός κομισάριος; Ο έλεγχός της, θα μου πείτε. Και ποια πολιτική υπεραξία μπορεί να παράγει ένα έντυπο το οποίο αυτός που προσδοκά να την εισπράξει το έχει απαξιώσει; Ελάτε τώρα. Η σοβιετική ευγένεια δεν απαιτεί παραγωγή υποδημάτων τα οποία δεν μπάζουν νερά. Υποδήματα να είναι για να καλύπτουν το «πλάνο» κι ας μπάζουν νερά. Στο περίπτερο να είναι με τον κατάλληλο τίτλο κι ας περνάει απαρατήρητη από τους μέχρι προχθές αναγνώστες της. Εξάλλου ο εργοδότης του κ. Μουλόπουλου, ο κ. Τσίπρας, το είπε ευθαρσώς: «Δεν χρειάζεται να διαβάζετε εφημερίδες». Λαγούμια σκάβουν. Υψωσαν το λάβαρο της ΕΡΤ, την ευγενική χορηγία διαφόρων χρήσιμων ηλιθίων που τραγουδούσαν στο προαύλιο. Τι πέτυχαν; Ανοιξαν ένα, τι λέω ένα, τέσσερα ραδιοτηλεοπτικά λαγούμια με ελάχιστο κοινό και ακόμη λιγότερη αξιοπιστία. Το καλοκαίρι που μας πέρασε δόθηκε η μεγάλη μάχη κατά της πολυφωνίας στην ενημέρωση. Μας παρουσίασαν τους καναλάρχες σαν τρόπαιο, όπως ο τυφλοπόντικας τα σκουλήκια που τον θρέφουν, αλλά το λαγούμι αποδείχθηκε τυφλό. Επειδή όμως ο τυφλοπόντικας που το έσκαψε ήταν κι αυτός τυφλός δεν μπορούσε να το δει. Και δεν τον ένοιαζε. Πάντα υπάρχει το αζιμούθιο για να σε οδηγήσει στο επόμενο λαγούμι.

Οταν οι διαχειριστές της δημοκρατίας ξέρουν να σκάβουν μόνον λαγούμια.

Λαγούμια σκάβουν και όποιος πέσει μέσα τους. Ούτως ή άλλως, οι τυφλοπόντικες δεν νοιάζονται να βγουν στην επιφάνεια. Αφήνουν μόνον εκείνους τους λοφίσκους από χώμα, τα μπάζα των έργων τους. Λαγούμια παντού, από τις Σκουριές έως το Ελληνικό. Τι εννοούσε ο κ. Μουζάλας όταν είπε ότι οι ξενοδόχοι δεν είναι ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων τους; Τίποτε το κακόν. Ανοιξε το δικό του λαγούμι κι αυτός. Η πολιτική τού τυφλοπόντικα το επιτάσσει. Είναι τόσο αφοσιωμένοι στο έργο τους, που ανοίγουν λαγούμια ακόμη και κάτω από το δικό τους σπίτι. Τα μεσαία στρώματα τους έδωσαν την εξουσία, διότι σε συνθήκες δημοκρατίας τα μεσαία στρώματα εκλέγουν κυβερνήσεις, ελπίζοντας πως θα τα προστατεύσουν από την ολοκληρωτική κατάρρευση, κι αυτοί τα λεηλατούν φορολογώντας τα. Οι διορισμοί που κάνουν και τα δωράκια δύσκολα θα αντισταθμίσουν το μέγεθος της καταστροφής. Δεν είναι λαγουμιτζήδες. Τυφλοπόντικες είναι. Η δημοκρατία δεν θα καταρρεύσει από έκρηξη. Η δημοκρατία καταρρέει απ’ τα πολλά λαγούμια που αποσαθρώνουν το έδαφός της, το οποίο όταν έρθει η στιγμή θα πέσει επί δικαίους και αδίκους. Κι όσο κι αν είμαι φιλόζωος και οικολόγος, για να είμαι ειλικρινής δεν με ενδιαφέρει η τύχη του τυφλοπόντικα (talpa caeca) που ζει κατά την εγκυκλοπαίδεια στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια – διόλου συμπτωματικά, νομίζω. Με ενδιαφέρει το έδαφος της δημοκρατίας, αυτό το φτενό στρώμα πολιτισμένης ζωής που μας έχει απομείνει. Υπάρχει και το αζιμούθιο, θα μου πείτε. Αυτό το «πού το πάνε». Τυφλοπόντικες είναι οι άνθρωποι. Κι αν η δημοκρατία καταρρεύσει δεν θα καταρρεύσει βάσει σχεδίου. Θα καταρρεύσει από ατύχημα, επειδή κάποιοι διαχειριστές της μόνον λαγούμια ήξεραν να σκάβουν.