Πισώπλατες μαχαιριές φίλων

Στο φύλλο της 06.01.2017 της έγκριτης εφημερίδας «Καθημερινή» διάβασα σχόλιο του δημοσιογράφου κ. Σταύρου Τζίμα με τον τίτλο: «Η Σερβία, η ΠΓΔΜ και μια συγγνώμη», στο οποίο ο καλός δημοσιογράφος διερωτάται αν το λεγόμενο του Σέρβου νυν υπουργού Εξωτερικών Ιβίτσα Ντάτσιτς μιλώντας στο πρακτορείο ειδήσεων ΒΕΤΑ ότι «η Σερβία έκανε ένα τεράστιο λάθος και, ενώ επίσημα στην Ευρώπη και στον κόσμο χρησιμοποιείται ο όρος FYROM, εμείς δώσαμε ένα σκαμπίλι στους αδελφούς Ελληνες και τώρα περιμένουμε από την Ελλάδα να μην αναγνωρίσει το Κόσοβο» προσθέτοντας ότι «με την αναγνώριση κράτους με το όνομα “Μακεδονία”, προσβάλαμε τους Ελληνες και, θα το πω κάπως μη διπλωματικά, φερθήκαμε σαν μπουνταλάδες». «Ηταν μια επίσημη δήλωση ειλικρινούς μεταμέλειας του Βελιγραδίου για “την πισώπλατη μαχαιριά” –τη δεύτερη των Γιουγκοσλάβων μετά εκείνη (κατά τον Νίκο Ζαχαριάδη) του κλεισίματος των συνόρων από τον Τίτο το ’48– του Μιλόσεβιτς εναντίον των Ελλήνων που τόσο στάθηκαν στους Σέρβους κατά τον γιουγκοσλαβικό εμφύλιο ή πρόκειται για στοχευμένη κίνηση ενόψει εξελίξεων στο θέμα του Κοσόβου;».

Ορθά ο δημοσιογράφος διερωτάται για τη θέση των Σέρβων που εκφράστηκε κατά τα ανωτέρω διά του υπουργού τους των Εξωτερικών, αλλά να συμπεριλαμβάνει το κλείσιμο των συνόρων από τον Τίτο το 1948 ως «την πισώπλατη μαχαιριά» –τη δεύτερη των Γιουγκοσλάβων μετά εκείνη (κατά τον Νίκο Ζαχαριάδη)– και να ταυτίζει τη θέση αυτή του Τίτο το 1948 με τις δύο άλλες απαράδεκτες θέσεις των Σέρβων (αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία» και την ανωτέρω συμπεριφορά του Μιλόσεβιτς), που είναι θέσεις όντως πολιτικώς κατακριτέες και θίγουν αναμφισβήτητα τα συμφέροντα της χώρας, ενέχει ιστορικοπολιτική παρερμηνεία. Ηταν προς το συμφέρον της χώρας υπό την έννοια ότι η πράξη του Τίτο βοήθησε τη χώρα και την απέτρεψε από διά των όπλων βιαία υπαγωγή της στο τότε σταλινικό καθεστώς με τις εντεύθεν εις βάρος της και του ελληνικού λαού τραγικές συνέπειες.

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ Κ. ΣΚΟΥΡΑΣ