Η αθλήτρια που νίκησε τα ναρκωτικά και το αλκοόλ

Η δύσκολη ζωή της Κλάρα Χιουζ και η ολυμπιακή καταξίωση

πιθανότητες υπάρχουν για να γίνει ολυμπιονίκης κάποια που ως έφηβη έπινε αλκοόλ, έκανε ναρκωτικά και κάπνιζε ασταμάτητα; Στην περίπτωση της Κλάρα Χιουζ όχι απλά η αθλήτρια αναδείχθηκε ολυμπιονίκης, αλλά κατάφερε να κατακτήσει μετάλλια και σε θερινούς και σε χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι που το έχουν καταφέρει ελάχιστοι αθλητές.

Η Κλάρα Χιουζ γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1972 στον Καναδά. Ως παιδί, αλλά και αργότερα, δεν είχε σκεφτεί πως θα γίνει αθλήτρια. Από πολύ μικρή ηλικία έμαθε το κάπνισμα, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Τα εφηβικά χρόνια της κύλησαν μέσα στην παραβατικότητα. Σε ηλικία 16 ετών κι ενώ προσπαθούσε να διασκεδάσει την πλήξη της αλλάζον-

Από τις καταχρήσεις και την παραβατικότητα, στα μετάλλια σε πατινάζ και ποδηλασία.

τας κανάλια στην τηλεόραση είδε να αγωνίζεται στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς του 1988 ο Καναδός Ολυμπιονίκης Γκετάν Μπούτσερ. Από εκείνη την ημέρα η ζωή της απέκτησε νόημα. Αγόρασε ένα ζευγάρι παγοπέδιλα και άρχισε να κάνει πατινάζ ταχύτητας.

Λάτρευε την ταχύτητα και της άρεσε να δοκιμάζει τα όριά της. Το 1989 κατέκτησε ασημένιο μετάλλιο στο εθνικό πρωτάθλημα. Την επόμενη, όμως, χρονιά αποφάσισε να ασχοληθεί με την ποδηλασία πίστας και δρόμου. Για τα επόμενα 10 χρόνια αφοσιώθηκε στους δύο τροχούς και ανταμείφθηκε.

Το 1990 ήταν η πρώτη χρονιά που η Κλάρα Χιουζ αγωνίστηκε σε Αγώνες Κοινοπολιτείας και στη συνέχεια σε Παναμερικανικούς. Οι διακρίσεις ήρθαν από την πρώτη χρονιά. Συνολικά στην καριέρα της έχει συλλέξει έξι μετάλλια (1-3-2) από Παναμερικανικούς και δύο από Αγώνες Κοινοπολιτείας (1-0-1).

Το 1996 η Κλάρα Χιουζ εκπροσώπησε τη χώρα της στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντας στην ποδηλασία. Κατέκτησε δύο χάλκινα μετάλλια, αλλά η μεγάλη της επιτυχία αντί να την κάνει ευτυχισμένη τη βύθισε στη μελαγχολία. Αρχισε να κλαίει χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος και πέρναγε ατελείωτες ώρες στο κρεβάτι δίχως να επικοινωνεί με κανέναν. Η κατάθλιψη της στέρησε δύο χρόνια από τη ζωή της και χρειάστηκε τη βοήθεια ειδικών για να μπορέσει να επανέλθει. Μεγάλη ήταν και η υποστήριξη του, μετέπειτα, συζύγου της Πίτερ, ο οποίος διοργάνωνε για την Κλάρα εκδρομές με στοιχεία περιπέτειας προκειμένου να της αφυπνίσει τη διάθεση για ζωή.

Η Κλάρα Χιουζ κατάφερε να νικήσει το... τέρας της κατάθλιψης και να επανέλθει σε αγωνιστική δράση ελάχιστους μήνες πριν από τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ. Η μεγάλη αποχή από αγώνες φάνηκε στις προσπάθειές της, τόσο στην ατομική χρονομέτρηση όσο και στην ποδηλασία δρόμου. Το καλύτερο πλασάρισμα που είχε στην Αυστραλία ήταν η 6η στην ατομική χρονομέτρηση.

Και κάπου εκεί ήρθε στο μυαλό της η... πρώτη αγάπη. Αυτή που την απαγκίστρωσε από τον κόσμο των ναρκωτικών και του αλκοολισμού: το πατινάζ ταχύτητας. Πρώτη πρόκληση ήταν το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Σολτ Λέικ Σίτι. Από εκεί επέστρεψε με την 11η θέση στα 3.000 μ. Η αποτυχία, όμως, αντί να την ωθήσει σε κατάθλιψη, αυτή τη φορά, την έκανε πιο δυνατή. Συνέχισε να προπονείται και η επόμενη φορά που φόρεσε παγοπέδιλα στην πρωτεύουσα της πολιτείας Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, το 2002, συνοδεύτηκε από ολυμπιακές διακρίσεις. Στο πατινάζ ταχύτητας στα 3.000 μ. πλασαρίστηκε στη 10η θέση. Η επιτυχία ήρθε στα 5.000 μ. Εκεί κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, καθώς κατάφερε να περάσει τη γραμμή τέρματος μπροστά από τη συμπατριώτισσά της Σίντι Κλάσεν. Ετσι έγινε η δεύτερη γυναίκα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που κέρδισε μετάλλια και σε χειμερινή και σε θερινή διοργάνωση.