Τα παθήματα που έγιναν μαθήματα και δωρεές
βρισκόταν σε άριστη αγωνιστική κατάσταση και γρήγορα έδειξε ότι στο ποδήλατο δεν ξεχνάς ούτε τον... πρωταθλητισμό. Το 2011 πρώτευσε στην ατομική χρονομέτρηση και στον αγώνα δρόμου στους Παναμερικανικούς και οι πρωτιές συνεχίστηκαν και τους επόμενους μήνες σε όλες τις διοργανώσεις όπου συμμετείχε.
Τον Ιούνιο του 2012 την επέλεξαν στην ολυμπιακή ομάδα του Καναδά και τον Αύγουστο βρέθηκε στο Λονδίνο.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 ήταν από τις μεγαλύτερες σε ηλικία αθλήτριες της ποδηλασίας, αλλά και της διοργάνωσης. Παρ’ όλα αυτά διεκδίκησε με πάθος το μετάλλιο και έφυγε από τη Μ. Βρετανία με την 5η θέση στην ατομική χρονομέτρηση. Εχασε το χάλκινο για 32΄΄. Και κάπου εκεί αποφάσισε να «κρεμάσει» τη φόρμα του πρωταθλητισμού. «Με πονάει πολύ. Νιώθω σα να μου κόβουν το κεφάλι. Βέβαια είμαι υπερήφανη για ό,τι έχω πετύχει», δήλωσε μετά τη διοργάνωση.
Από το 2013 και έπειτα η Κλάρα Χιουζ χρησιμοποιεί το ποδήλατο μόνο για να κάνει βόλτες σε πόλεις του Καναδά προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους συμπατριώτες της για θέματα που αφορούν την ψυχική υγεία.
Στον οικονομικό τομέα έχει διαχειριστεί με ιδιαίτερη προσοχή τα χρήματα που κέρδισε ως πρωταθλήτρια. Προτίμησε τις επενδύσεις σε μεγάλες διεθνείς εταιρείες και σε αντίθεση με το ρίσκο που έπαιρνε ως αθλήτρια, ήταν συνετή στα οικονομικά. Ισως να της είχε γίνει... μάθημα μία λανθασμένη επένδυση που έκανε σε ηλικία 20 ετών. Τότε παρασύρθηκε από έναν συναθλητή της, επένδυσε σε μία εταιρεία με βοοειδή και έχασε όλα της τα χρήματα. «Υστερα από αυτό έβαλα μυαλό και προσέχω», έχει πει σε συνέντευξή της. Το 5% από τα ετήσια κέρδη της τα δωρίζει σε φιλανθρωπικές οργανώσεις που έχουν σχέση με την ψυχική υγεία ή με τα παιδιά.