Μια «σφαίρα» στον πάγο...

η Κλάρα Χιουζ ανακάλυψε το πατινάζ ταχύτητας, το άθλημα που της άρεσε περισσότερο απ’ όλα. Πρωταγωνίστησε σε παγκόσμια πρωταθλήματα και εθνικές διοργανώσεις και προετοιμάστηκε με τον καλύτερο τρόπο για τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς του 2006. Λίγους μήνες πριν από την Τελετή Εναρξης, παρόλο που δεν της είχε γίνει πρόταση, ανακοίνωσε ότι δεν θέλει να γίνει σημαιοφόρος της χώρας της στη διοργάνωση του Τορίνο.

Στην Ιταλία η Κλάρα Χιουζ κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 5.000 μ. και ασημένιο στο πουρσουίτ. Στα 3.000 μ. πλασαρίστηκε στην ένατη θέση. Το πριμ για το χρυσό μετάλλιο η αθλή- τρια το δώρισε στην παγκόσμια οργάνωση «Right To Play», η οποία βοηθάει στην εκπαίδευση παιδιών που έχουν ανάγκη.

Το 2008 η Κλάρα Χιουζ βρέθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου (θερινοί). Δεν πήρε μέρος στη διοργάνωση. Η θέση με το όνομά της βρισκόταν στην κερκίδα Τύπου. Για λογαριασμό του CBC σχολίασε τους αγώνες ποδηλασίας.

Την επόμενη χρονιά η ολυμπιονίκης πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ στα 10.000 μ. με 14.19.73, το οποίο κατέρριψε ένα χρόνο αργότερα (στους Ολυμπιακούς) η Μαρτίνα Σαμπλίκοβα, αλλά ακόμη και σήμερα παραμένει εθνικό ρεκόρ στον Καναδά. Η επόμενη πρόκληση για την Κλάρα Χιουζ ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2010, του Βανκούβερ. Στην παραθαλάσσια πόλη του Καναδά η πρωταθλήτρια εισήλθε στην Τελετή Εναρξης ως σημαιοφόρος της χώρας της. Στον αγωνιστικό τομέα ήρθε πέμπτη στα 3.000 μ., ενώ στα 5.000 μ. ανέβηκε στην τρίτη θέση του βάθρου. Το χάλκινο μετάλλιο του Βανκούβερ ήταν και το τελευταίο ολυμπιακό μετάλλιο στην καριέρα της Κλάρα Χιουζ. Η... δίψα της, όμως, για πρωταθλητισμό δεν είχε κορεστεί. Ετσι, το 2010 ανακοίνωσε ότι θα επέστρεφε στην αγωνιστική δράση και θα διεκδικούσε την πρόκριση στην ποδηλασία για τους Ολυμπιακούς του Λονδίνου.