Ο κερδώος πλους των Βαλκανίων

Ο

ταν ο Γιάννης Μπουτάρης, πριν από μερικά χρόνια, έριξε πρώτος την ιδέα, ακούστηκε «τρελή» και λίγοι την πήραν στα σοβαρά. Γιατί να μη συνδεθεί η Θεσσαλονίκη με τα Σκόπια και το Βελιγράδι ατμοπλοϊκώς είχε αναρωτηθεί δημόσια ο δήμαρχος και... «κούφανε» πολλούς τότε. Το θέμα είχαν συζητήσει στα Σκόπια ο κ. Νίκος Κοτζιάς και ο πρόεδρος Ιβανόφ, το είχε θέσει επισήμως ο πρόεδρος της Σερβίας κ. Τόμισλαβ Νίκολιτς στους Κινέζους και η ιδέα του Μπουτάρη έφτασε να συζητείται μέχρι την Κίνα.

Στο Πεκίνο, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ομόλογός του της Σερβίας, Αλεξάντερ Βούτσιτς εξέτασαν την περασμένη εβδομάδα τις δυνατότητες να συνδεθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μέσω του Αξιού ποταμού με τον Δούναβη. Καλύτερος τόπος για μια τέτοια κουβέντα δεν θα μπορούσε να επιλεγεί – αν και οι δύο πρωθυπουργοί το είχαν (ξανα)κουβεντιάσει και τον Ιανουάριο κατά την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Βελιγράδι.

Η Κίνα θα είναι μακράν ο σημαντικότερος «πελάτης» του ποτάμιου αυτού δρόμου και επομένως έχει κάθε συμφέρον να τον χρηματοδοτήσει από κοινού με τους Ευρωπαίους.

Πώς ακριβώς το έχουν στο μυαλό τους το τολμηρό αυτό εγχείρημα οι ένθερμοι υποστηρικτές που δεν είναι πλέον μόνο ο Μπουτάρης, ο Τσίπρας και ο Βούτσιτς; Διαπλάτυνση και εκβάθυνση, ώστε να καταστούν πλωτοί σε όλα τους τα σημεία ο Αξιός και ο Μοράβας που διασχίζει τη Σερβία και την ΠΓΔΜ και εκβάλλει στον Βαρδάρη (Αξιό), με ταυτόχρονη εκτροπή στην κοίτη τους υδάτινων όγκων από τον Δούναβη.

Ετσι, τα φορτία από τις αγορές της Ανατολής θα μεταφέρονται μέσω Θεσσαλονίκης, όπου καταλήγουν τα νερά του Αξιού, ατμοπλοϊκώς στο Βελιγράδι και από εκεί θα συνεχίζουν πλέοντας τον Δούναβη προς την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη αλλά και τις αγορές της Ρωσίας και του Καυκάσου. Τα οφέλη είναι πολλαπλά και μεγάλα: Κέρδος σε χρόνο, μείωση κόστους προϊόντων, ασφάλεια μεταφορών. Η Ελλάδα και ειδικά η Θεσσαλονίκη θα αναβαθμιστούν στον παγκόσμιο μεταφορικό χάρτη και η οικονομική ανάπτυξη προβλέπεται μεγάλη για τη Βόρεια Ελλάδα. Δεν είναι, ασφαλώς, λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται αν τέτοιο έργο είναι τεχνικά εφικτό, όπως επίσης και ποιος θα βάλει τα κεφάλαια. Μια πρώτη οικονομοτεχνική μελέτη που έγινε στα Σκόπια με πρωτοβουλία του προέδρου Ιβανόφ, ανεβάζει το κόστος στα 15-17 δισ. ευρώ.

Για τις οικονομίες της Ανατολής και τις ευρωπαϊκές αγορές ένα τέτοιο ή και πολλαπλάσιο ακόμα ποσό μάλλον είναι μικρό για τα κέρδη που θα τους αποφέρει.