Η αναπόφευκτη ματιά στα κουφάρια της Αθήνας

Από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τα γραφεία της εφημερίδας, η διαδρομή, πολλές φορές, είναι μέσα από την Καλλιθέα. Η οδός Θησέως μοιάζει με βουλεβάρτο, με οδική ανάσα. Μέχρι, όμως, να βγεις στη Θησέως, συναντάς οικοδομικά κουφάρια – μισοτελειωμένες οικοδομές ή εγκαταλελειμμένα κτίσματα. Το βλέμμα δεν μπορεί να τα αποφύγει· σαν να σου λένε «κοίταξέ μας». Τα κοιτάς... και; (Θα αφήσουμε ασχολίαστη την κιτς αψίδα που σε υποδέχεται και αναγράφει ένα σκέτο «...Καλλιθέας» – προφανώς η λέξη «Δήμος» ήταν χαραγμένη στο σπασμένο τμήμα.)

Το Σάββατο 27 Μαΐου, από τις 9.30 το πρωί, στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς, το σημαντικό αρχιτεκτονικό περιοδικό «Δομές» καλεί 45 αρχιτέκτονες να παρουσιάσουν τα διεθνή τους έργα. Τα έργα αυτά καλύπτουν ένα ευρύ –και συχνά πρωτότυπο– φάσμα χρήσεων: κτίρια γραφείων, κατοικίες των αρχών του προηγούμενου αιώνα μέχρι και πολύ πρόσφατες, περίπτερα, μουσεία και πολιτιστικούς χώρους, ναούς, σχολεία, λουτρά και πάρκα.

Στην ημερίδα των «Δομών», μεταξύ των υπό παρουσίαση έργων βρίσκεται το «Le Fresnoy» του Μπερνάρ Τσουμί, του αρ- χιτέκτονα του Μουσείου της Ακρόπολης. Σε αυτό το έργο, ο Ελβετός αρχιτέκτονας, στην πόλη Τουρκουάν της βόρειας Γαλλίας, μεταμόρφωσε έναν τεράστιο, αφημένο στην τύχη του χώρο, με κτίρια εγκαταλελειμμένα, ίδια κουφάρια, σε έναν δυναμικό πολυχώρο σχεδιαστικών τεχνών και οπτικοακουστικών μέσων –με πρακτική και θεωρητική διάσταση–, στον οποίο καλούνται αρχιτέκτονες και σχεδιαστές απ’ όλο τον κόσμο να στοχαστούν στη νέα αρχιτεκτονική και να θέσουν τα θεμέλια του νέου αστικού –και όχι μόνον– σχεδιασμού.

Η παρουσίαση αυτού ειδικώς του έργου μάς αφορά όλους – τουλάχιστον θα μας επιτρέψει να φανταστούμε και να διεκδικήσουμε, ο καθένας με τα μέσα του και από τη θέση του.