Μακρύς ακόμα ο δρόμος για επιστροφή της Ελλάδας στις διεθνείς χρηματαγορές
Το άκαρπο Eurogroup επανέφερε στο προσκήνιο τους πωλητές ελληνικών ομολόγων
Πολύ μακριά από την πραγματική ανάκτηση πρόσβασης στις κεφαλαιαγορές βρίσκεται η Αθήνα, σύμφωνα με κορυφαίους παράγοντες των διεθνών αγορών. Ακόμα και εάν επιχειρηθεί μια μικρή συμβολική ομολογιακή έκδοση, αυτή θα αποτελεί μια πολύ «ακριβή» άσκηση, εξηγούν διαχειριστές κεφαλαίων. «Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους και λένε πως η χώρα βρίσκεται πολύ μακριά από την επίτευξη διατηρήσιμης ανάπτυξης» σημειώνουν, σχολιάζοντας τη συμπεριφορά των ελληνικών κρατικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά.
Τα κρατικά ομόλογα σημείωσαν σημαντική άνοδο, υπό την προσδοκία της επίτευξης συμφωνίας για τη διευθέτηση της βιωσιμότητας του χρέους. Το strip των ελληνικών ομολόγων, δηλαδή το «καλάθι» που περιλαμβάνει όλες τις διάρκειες, ανέβηκε από τα 65 λεπτά ανά ευρώ ονομαστικής αξίας στα τέλη Ιανουαρίου, στα 79 (+20%), λίγο πριν από το Eurogroup της Δευτέρας.
Ομως, η διάψευση των προσδοκιών αυτών στις αρχές της εβδομάδας επανέφερε τις πιέσεις. «Οι πωλητές είναι ξανά περισσότεροι από τους αγοραστές» εξηγεί asset manager απο το Λονδίνο, καταθέτοντας την εκτίμηση πως το τελευταίο ανοδικό σκέλος των τιμών των ελληνικών ομολόγων χρησιμοποιήθηκε από πολλούς ως ευκαιρία μείωσης της έκθεσής τους στην Ελλάδα. Την εκτίμηση αυτή ήρθε, άλλωστε, να επιβεβαιώσει και ο επικεφαλής διαχείρισης χαρτοφυλακίου της PIMCO στη Γερμανία.
«Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους και λένε πως η χώρα βρίσκεται μακριά από την επίτευξη διατηρήσιμης ανάπτυξης».
Η PIMCO, ο μεγαλύτερος θεσμικός επενδυτής στις διεθνείς ομολογιακές αγορές, με σημαντικές μέχρι πρότινος θέσεις στο ελληνικό χρέος, αποκάλυψε διά στό- ματος Αντριου Μπόσομγουορθ πως το τελευταίο διάστημα, «καθώς οι τιμές ανέκαμπταν, μειώσαμε την έκθεσή μας στην Ελλάδα». Και όμως η PIMCO, θυγατρική της Allianz, ήταν εκ των μεγαλύτερων επενδυτών στην έκδοση του Απριλίου του 2014, που ωριμάζει το 2019, με την οποία το ελληνικό Δημόσιο άντλησε τρία δισ. ευρώ.
Ωστόσο, κάποιοι αγοράζουν αυτές τις θέσεις. «Πρόκειται βασικά για κεφάλαια με βραχυπρόθεσμους επενδυτικούς ορίζοντες που επιδιώκουν γρήγορα κέρδη που μπορεί να έλθουν απο τις δια- κυμάνσεις που προκαλεί η ροή της ειδησεογραφίας» σημειώνουν στην αγορά. Ποιοτικότεροι επενδυτές, που θα μπορούσαν να καλύψουν εύρωστες ομολογιακές εκδόσεις με τις οποίες θα μπορούσε πραγματικά να χρηματοδοτηθεί το Δημόσιο δεν υπάρχουν ακόμα στο ραντάρ.
Ολοι συμφωνούν βέβαια πως μια συμβολική ομολογιακή έκδοση της τάξεως του 1,5 δισ. θα μπορούσε πράγματι να καλυφθεί αλλά η τιμολόγησή της και το κόστος των προμηθειών για τους αναδόχους της έκδοσης θα ήταν τέτοιο που θα την καθιστά πρακτικά ασύμφορη. Μόνον για εσωτερική κατανάλωση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μια τέτοια κίνηση, αφού στο εξωτερικό γνωρίζουν καλά πλέον τα θεμελιώδη μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, σημειώνουν οι επαΐοντες.
H οικονομολόγος της Citi, Τζιάντα Τζιάνι, σε σημείωμά της προς τους πελάτες της τράπεζας, εκτιμά ότι η «απουσία κοινωνικής στήριξης στην κυβέρνηση διατηρεί τη σχετική αβεβαιότητα σε υψηλά επίπεδα και την εμπιστοσύνη στην οικονομία σε χαμηλά με τις προοπτικές μιας ισχυρής ανάκαμψης του ΑΕΠ ιδιαίτερα περιορισμένες».
Την ίδια ώρα, όσοι προτάσσουν την προοπτική συμπερίληψης των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ ενδέχεται να αποδειχθούν υπερβολικά αισιόδοξοι. Ο οικονομολόγος της Goldman Sachs, Χου Πιλ, πληροφόρησε τους πελάτες του οίκου του πως όχι μόνον δεν περιμένει ουσιαστική απόφαση για το ελληνικό χρέος πριν από τις γερμανικές εκλογές αλλά και πως χωρίς αυτήν η ΕΚΤ δεν θα ξεκινήσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα. Κάτι που κατά την κρίση του σημαίνει πως αν όλα εξελιχθούν ομαλά στη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος, η κεντρική τράπεζα θα αρχίσει να αγοράζει ελληνικά ομόλογα την ίδια ώρα που θα ξεκινά την αποκλιμάκωση και ολοκλήρωση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Δηλαδή τα όποια οφέλη για τα ελληνικά ομόλογα αλλά και τις τράπεζες ενδέχεται να αποδειχθούν περιορισμένα.