Η έπαρση του Αμερικανού προέδρου συσπειρώνει τους Ευρωπαίους
και η αγένεια του Ντόναλντ Τραμπ συσπειρώνουν την Ευρώπη, εκτιμούν Ευρωπαίοι αναλυτές, καθώς επιβεβαιώνεται αυτό που πολλοί εξ αυτών είχαν προβλέψει: ότι η εκλογή του σε συνδυασμό με το Brexit ενδέχεται τελικά να αποτελέσει τη σωτηρία της Γηραιάς Ηπείρου.
«Η περιοδεία του Αμερικανού προέδρου στην Ευρώπη ήταν μια υπενθύμιση ότι ενσαρκώνει όλα όσα αντιμάχεται η Ε.Ε.», έγραψε η βρετανική εφημερίδα Guardian. Ακριβώς όπως η σοβιετική απειλή υποχρέωσε τους Ευρωπαίους να επικεντρωθούν σε αυτά που τους ενώνουν και να τα προστατεύσουν, έτσι και ο Τραμπ είναι πιθανό να βοηθά τη δυνατότητα της Ευρώπης για μεγαλύτερη ενοποίηση. Τα συμφέροντα της ηπείρου βρίσκονται στον περιορισμό της τοξικότητάς του. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν η Ε.Ε. θέσει νέους στόχους για το μέλλον. Λίγες εβδομάδες μετά την ελπιδοφόρα νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία, η περιοδεία του Τραμπ υπογράμ- μισε στους Ευρωπαίους την ανάγκη συσπείρωσης μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας. Η επιλογή της Μέρκελ να στραφεί εναντίον του Τραμπ και να μεριμνήσει ταυτόχρονα για την ενότητα της Ε.Ε. είναι πιθανό να έχει προεκλογικά κίνητρα λόγω της κρίσιμης αναμέτρησης του Σεπτεμβρίου και αναμένεται να της εξασφαλίσει ψήφους. Στην πραγματικότητα, όμως, το κράμα χυδαιότητας, οίησης και άγνοιας εκ μέρους του Αμερικανού προέδρου κάνει τους Ευρωπαίους να αισθάνονται μια κρυφή ικανοποίηση για τον σύνθετο τρόπο ανάλυσης και την ευγένειά τους. Κι όπως η Ε.Ε. αποφάσισε ότι το Brexit θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με συνεκτικό τρόπο (όχι ως τιμωρία προς το Λονδίνο, αλλά επειδή η Ε.Ε. θέλει να περιορίσει τη ζημιά), έτσι και ο Τραμπ εξελίσσεται ταχύτατα σε παράγοντα συνοχής.
Μια νέα δυναμική
Την ίδια στιγμή, η ανανεωμένη γαλλογερμανική συνεργασία μετά την εκλογή Μακρόν δημιουργεί μια νέα δυναμική στην Ε.Ε., με την οποία πρέπει να συμφιλιωθούν οι υπόλοιποι. Η Κεντρική Ευρώπη συχνά αντιμετωπίζεται ως ένα ενιαίο, ομοιογενές μπλοκ χωρών, που παίζουν τον ρόλο του πνεύματος αντιλογίας. Ελάχιστα ενώνουν την Ουγγαρία του Βίκτορ Ορμπαν με τις κυβερνήσεις Τσεχίας και Σλοβακίας, που θέλουν διακαώς να αποδείξουν ότι είναι αφοσιωμένα μέλη της Ε.Ε. Παράλληλα, υπάρχει η σκέψη να πραγματοποιηθεί μια γαλλο-γερμανο-πολωνική διάσκεψη κορυφής, προκειμένου να επανέλθει η Βαρσοβία στο –ευρωπαϊκό– μαντρί. Στο πλαίσιο αυτό το Βερολίνο πρωτοστατεί σε μια εκστρατεία υποχρεωτικού εναρμονισμού των χωρών-μελών της Ε.Ε. με τις ευρωπαϊκές αξίες και το κοινοτικό κράτος δικαίου.
Σύμφωνα με χθεσινό ρεπορτάζ της ιστοσελίδας Politico, η γερμανική κυβέρνηση αναζητεί τρόπους να διευκολύνει την Κομισιόν να παγώσει τα κονδύλια προς χώρες της Ε.Ε. που δεν συμμορφώνονται. Συνέπεια αυτής της προσπάθειας θα μπορούσε να είναι το πάγωμα των ταμείων συνοχής προς την Πολωνία, της οποίας η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με τις Βρυξέλλες για ζητήματα όπως π.χ. η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Κάθε μέρα όλο και πιο ξεκάθαρα γίνεται σαφές, ότι παρά την αμφισβήτηση της Γηραιάς Ηπείρου από τον Τραμπ, τη ρητορική του υπέρ του Brexit και κατά της Ε.Ε., «οι φήμες περί του θανάτου της Ευρώπης υπήρξαν κάπως υπερβολικές», για να παραφράσουμε τον Αμερικανό συγγραφέα, Μαρκ Τουέιν.
Η εκλογή του, σε συνδυασμό με το Brexit, ενδέχεται να προσφέρει σανίδα σωτηρίας στη Γηραιά Ηπειρο.