«Αντίμετρα» για τη φυγή επιστημόνων ως μια εθνική προτεραιότητα
Οι πρόσφατες δηλώσεις του πρώην βουλευτή Κ. Καζάκου, ανεξάρτητα από το πώς αποδόθηκαν από τα ΜΜΕ, έφεραν στην επικαιρότητα ένα σοβαρότατο ζήτημα που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, της αθρόας δηλαδή φυγής από αυτήν εκατοντάδων χιλιάδων νέων επιστημόνων υψηλής μορφώσεως στο εξωτερικό, προς αναζήτηση εργασίας ανάλογης προς το αντικείμενό τους. Ασφαλώς και δεν αποτελεί προδοσία η κίνηση αυτή των, νέων κυρίως, επιστημόνων, αποτελεί όμως μέγα εθνικό πρόβλημα με τεράστιες οικονομικές και δημογραφικές επιπτώσεις, για το οποίο ευθύνονται όλοι, τόσο, και κυρίως, οι κατά καιρούς κυβερνήσαντες όσο και οι πολίτες της χώρας, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι ίδιοι οι επιστήμονες και οι οικογένειές τους. Οι επιστήμονες αυτοί σπούδασαν δωρεάν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, η οποία για την εκπαίδευσή τους επένδυσε τεράστια ποσά, τα οποία φυσιολογικά έπρεπε να αποσβέσει με την παροχή προς τη χώρα ανάλογων υπηρεσιών. Η χώρα μας κατέστη έτσι η χώρα με τους περισσότερους κατ’ αναλογίαν πληθυσμού επι- στήμονες στον κόσμο, χωρίς όμως να έχει τις ανάλογες υποδομές και επιχειρήσεις για την απασχόλησή τους στα αντικείμενα των σπουδών τους. Το γεγονός αυτό γνώριζαν τόσο οι εκάστοτε κυβερνήσεις, οι οποίες για ψηφοθηρικούς και πελατειακούς λόγους ίδρυσαν αλόγιστα πολλές –πέραν των αναγκαίων– σχολές με μεγάλο αριθμό φοιτητών, όσο και οι ίδιοι οι σπουδαστές.
Με τη φυγή και απασχόλησή τους στο εξωτερικό, τα ευεργετήματα της επένδυσης αυτής της χώρας απολαμβάνουν ξένα κράτη χωρίς καμία ανταπόδοση προς τη χώρα μας. Για την αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού προβλήματος πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα, στο πλαίσιο των διακρατικών σχέσεων της χώρας μας, του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και των ατομικών ελευθεριών των πολιτών. Μπορώ να παραθέσω ενδεικτικά ορισμένες σκέψεις και ιδέες.
α) Να γίνει διακρατική συμφωνία με τις χώρες εργασίας των Ελλήνων επιστημόνων, ώστε αυτοί να ασφαλίζονται για τη σύνταξή τους υποχρεωτικά στον αντίστοιχο ελληνικό φορέα, στον οποίο θα διαβιβάζονται οι παρακρατούμενες για τον λόγο αυτό εισφορές. Το γεγονός αυτό αφενός δεν θίγει τις ξένες χώρες, αφού η ασφά- λιση έχει κυρίως ανταποδοτικό χαρακτήρα, και αφετέρου θα ενισχύσει σημαντικά τον ασφαλιστικό μας φορέα (με πρόχειρους υπολογισμούς προκύπτουν έσοδα μερικών δισ. τον χρόνο), αλλά θα διευκολύνει και θα παρακινήσει τους ίδιους τους εργαζομένους να επιστρέψουν το συντομότερο στην πατρίδα. β) Να γίνει δραστική μείωση, ανάλογα με τις ανάγκες της χώρας, του αριθμού των φοιτητών που θα σπουδάζουν δωρεάν στα ανώτατα ιδρύματα, και οι επιπλέον αυτού να καταβάλλουν δίδακτρα. γ) Να ιδρυθούν κρατικές επιχειρήσεις αξιοποίησης του επιστημονικού δυναμικού της χώρας, οι οποίες όμως θα προϋποθέτουν την ύπαρξη επιχειρησιακού σχεδίου το οποίο θα αποδεικνύει ότι αυτές είναι κερδοφόρες για τη χώρα και απαλλαγμένες από τα μειονεκτήματα των υπαρχουσών. δ) Να δοθούν κίνητρα δημιουργίας οικογένειας στην Ελλάδα για όσους επιστήμονες εργάζονται στο εξωτερικό. Τέτοια κίνητρα μπορεί να είναι η αυξημένη φροντίδα του κράτους για τις οικογένειες αυτές, η διευκόλυνση επικοινωνίας μαζί τους κ.λπ.