Η «σκοτεινή» δεκαετία αναζητεί φως
Υπήρχε μια ρομαντική εποχή, όχι πολύ παλιά, ας πούμε 5-6 χρόνια πίσω, που πολλοί είχαν πιστέψει ότι η κρίση ήταν «ευκαιρία». Οτι, δηλαδή, θα έστρωναν πολλά στραβά και ότι λίγο λίγο θα αποκτούσαμε κράτος. Με δυσκολία ανακαλεί κανείς εκείνη την απόπειρα ξορκισμού της «σκοτεινής δεκαετίας» από το 2010 ώς σήμερα. Σήμερα, κυριαρχεί η κοινή πεποίθηση ότι η χώρα σέρνεται και θα σέρνεται. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει αναγάγει τη θεσμοποιημένη βύθιση της κοινωνίας σε έργο πρώτης προτεραιότητας. Είναι τόσο έντονη η πεποίθηση ότι η χώρα σέρνεται, ώστε όσοι ξεφεύγουν γίνονται οι φωτεινές εξαιρέσεις ενός κανόνα.
Η κληρονομιά αυτής της «σκοτεινής» δεκαετίας συνοψίζεται σε δύο παραμέτρους. Πρώτον, ότι ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας αδυνατεί να κατανοήσει και επικοινωνήσει με την πραγματικότητα και δεύτερον, ότι η ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, η οπτική του, η αισθητική του, η στάση του απέναντι σε όλα τα πράγματα, κυριαρχεί. Και περνάει ακόμη και σε κοινωνικές σφαίρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον πολιτικό πρωτογονισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Η «σκοτεινή» δεκαετία ανέδειξε την αδυναμία του μεταρρυθμιστικού λόγου να κυριαρχήσει με έναν παραγωγικό τρόπο και επιπλέον παραδόθηκε ζωτικός χώρος σε όλα τα παράγωγα του κοινωνικού πρωτογονισμού: καταστροφολογία, συνωμοσιολογία, ξενοφοβία και απαλλαγή ευθύνης. Παρά τις ζυμώσεις που συμβαίνουν σε όλους τους χώρους, παρά την πρόοδο των φιλελεύθερων ιδεών στην Ελλάδα, παρά την πρωτιά της Ν.Δ. σε όλες τις δημοσκοπήσεις, η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα έχει «συριζοποιηθεί». Η νοοτροπία της κομπλεξικής αυθάδειας και της εξωφρενικής ανικανότητας έχει θεσμοποιηθεί.
Ωστόσο, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι μπορούμε να μείνουμε απαθείς και να υπομένουμε αυτήν την άνευ προηγουμένου εθνική καθίζηση. Αφού αναλώσαμε δύο και πλέον χρόνια βάλλοντες κατά της καταστροφικής κυβέρνησης, αντιλαμβανόμαστε ότι πέσαμε σε παγίδα και ότι η κριτική ήταν απλώς «μεταξύ μας» εκτόνωση. Επί της ουσίας, είχαμε αφεθεί σε αναπαραγωγή της ατζέντας του ΣΥΡΙΖΑ. Και το χειρότερο που μπορούσε να γίνει είναι ο λόγος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μεταφράζεται από πολλούς πολίτες ως αντικυβερνητικός και όχι ως πρόταση για το μέλλον.
Η σήραγγα της «σκοτεινής» δεκαετίας αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε ανατροπή. Ως τότε, η ιδέα για την Ελλάδα του αύριο πρέπει να είναι πιο καθαρή και περισσότερο κατανοητή στην ευρύτερη κοινωνία. Οραμα και όχι κραυγές.