Σύγκρουση για τα ανακυκλώσιμα
Πολεμική ατμόσφαιρα διαμορφώνεται ανάμεσα στον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης και στην εταιρεία που διαχειρίζεται τους μπλε κάδους. Ο ΕΟΑΝ στράφηκε δημόσια κατά της Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ) υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να επιδοτεί με πόρους της ανακύκλωσης την καύση RDF (ενός υλικού που παράγεται από σύμμεικτα σκουπίδια). Από την πλευρά της, η ΕΕΑΑ υποστηρίζει ότι η ανάκτηση ενέργειας είναι απολύτως νόμιμη και ευρέως χρησιμοποιούμενη από πολλές χώρες της Ε.Ε.
Η σύγκρουση εκδηλώθηκε στο χθεσινό διοικητικό συμβούλιο του ΕΟΑΝ (οργανισμός του ΥΠΕΝ που έχει επιφορτιστεί με την ανακύκλωση στη χώρα μας). Οπως προκύπτει, αφορμή ήταν η πρόθεση της ΕΕΑΑ να αυξήσει την ποσότητα του RDF (χαμηλής ποιότητας υλικό που παράγεται από εργοστάσιο του ΕΣΔΝΑ στα Λιόσια και διοχετεύεται ως καύσιμο στην τσιμεντοβιομηχανία) που επιδοτεί, με τη μορφή εναλλακτικού καυσίμου. «Η ιεραρχία της κοινοτικής νομοθεσίας για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι σαφής: πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση - κομποστοποίηση, ενεργειακή αξιοποίηση, ταφή», λέει στην «Κ» ο επικεφαλής του ΕΟΑΝ, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Η ΕΕΑΑ από το 2013 επιδοτεί την παραγωγή και καύση του RDF για την ανάκτηση ενέργειας. Πέρυσι επιδότησε την παραγωγή με 33.000 ευρώ, φέτος όμως ανέβασε το ποσόν στις 200.000 ευρώ. Πρόθεσή μας δεν είναι να σταματήσει το RDF να χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία ως εναλλακτικό καύσιμο, αλλά να μη χρηματοδοτείται από τα χρήματα της ανακύκλωσης. Η ΕΕΑΑ πρέπει να τοποθετεί τις εισφορές που συγκεντρώνει στην ανάπτυξη της ανακύκλωσης».
Οι υπεύθυνοι της ΕΕΑΑ δηλώνουν έκπληκτοι από τη στάση του ΕΟΑΝ. «Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει τη συνεισφορά της ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων συσκευασιών στην επίτευξη των εθνικών στόχων για τη διαχείριση των απορριμμάτων», λέει στην «Κ» ο γενικός διευθυντής της ΕΕΑΑ Γιάννης Ραζής. «Στο πλαίσιο αυτό, τα τελευταία τρία χρόνια η ΕΕΑΑ επι- δοτεί την ενεργειακή αξιοποίηση μικρής ποσότητας RDF. Για παράδειγμα, το 2016 η ΕΕΑΑ χρηματοδότησε την ανάκτηση ενέργειας από 1.351 τόνους RDF (με κόστος 33.000 ευρώ), όταν ανακύκλωσε 547.000 τόνους υλικών συσκευασίας (διαθέτοντας για το έργο της συνολικά 22 εκατ. ευρώ). Ολα αυτά είναι εν γνώσει του ΕΟΑΝ και περιλαμβάνονται τόσο στο εξαετές επιχειρησιακό μας σχέδιο –που έχει υποβληθεί στον ΕΟΑΝ από το 2014 χωρίς απάντηση– όσο και στον ετήσιο προγραμματισμό μας. Η καύση RDF για την ανάκτηση ενέργειας είναι απολύτως νόμιμη, θεμιτή και, στην περίπτωσή μας, αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό ποσοστό των δραστηριοτήτων μας, άρα πρόκειται για μια επιχειρησιακά ορθή απόφαση».
Πάντως η χθεσινή «έκρηξη» έρχεται και ως αποτέλεσμα του κακού κλίματος που έχει δημιουργηθεί εδώ και ένα έτος με αφορμή τις νομοθετικές προτάσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος για την ανακύκλωση (η τύχη των οποίων αγνοείται). Οι προτάσεις αφορούσαν τη δημιουργία ενός πιο αυστηρού πλαισίου ελέγχου των συστημάτων ανακύκλωσης, κάτι που εκλαμβάνεται από τα συστήματα ως προσπάθεια περιορισμού της αυτονομίας και αυτοτέλειάς τους.