Ο Ευκλείδης και ο Αλέξης
Είναι στο ίδιο κόμμα, στην ίδια κυβέρνηση. Μαζί υλοποιούν ένα ακόμη μνημόνιο. Ωστόσο, είναι διαφορετικοί. Ο Ευκλείδης είχε την ευθιξία να δηλώσει ότι η πρόσφατη συμφωνία στο Eurogroup δεν είναι επαρκής. «Είναι αυτή που αξίζει ο ελληνικός λαός, μετά τις θυσίες που έκανε;», διερωτήθηκε και με αρκετή δόση ειλικρίνειας απάντησε: «Ισως όχι, αλλά αναγνωρίζουμε ότι δεν θέλουμε το τέλειο να είναι ο εχθρός του καλού». Αυτό κατάφερε, αυτό έδιναν οι δανειστές, αυτό ήταν το μέγιστο που μπορούσε να αντέξει προεκλογικά ο Σόιμπλε, αυτό πήραμε. Και ορθά πράξαμε. Από την άλλη, ο Αλέξης απηύθυνε διάγγελμα όπου θριαμβολόγησε και για το γεγονός ότι «πήραμε αυτά που θέλαμε»! Κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε ότι οι πολίτες αξίζουν την αλήθεια. Ηταν τόσο δύσκολο να έλεγε ο πρωθυπουργός –διαθέτει και επικοινωνιακό χάρισμα– «προσπάθησα, στην πορεία ίσως έκανα λάθη» –έκανε– αλλά «αυτό πέτυχα; Η Γερμανία δεν ενέδωσε. Ομως αποφύγαμε τα χειρότερα, αποκαθίσταται μια κανονικότητα, αισιοδοξώ ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν». Μέχρις εκεί. Ούτε προκλητικές υπερβολές ούτε εξόφθαλμες διαστρεβλώσεις.
Ζητούμενο για τον γράφοντα είναι η αντικειμενική αποτίμηση της κατάστασης. Δεν ενδιαφέρουν τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, η σχέση του Μαξίμου με τους «53» και όλες οι παρασκηνιακές διαδρομές που υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, και συχνά μονοπωλούν τις δημόσιες συζητήσεις. Αυτό που ενδιαφέρει, ή θα έπρεπε να ενδιαφέρει, όλους, είναι η χώρα. Η διπλή γλώσσα έχει κουράσει. Τόσο τους Ελληνες, που συμπεριφέρονται περισσότερο ως σκεπτόμενοι πολίτες και όχι ως οπαδοί με κομματικές παρωπίδες, όσο και τους ξένους. Μπορεί να περιγράψει κανείς ως «απρέπεια» του Σόιμπλε, να μιλήσει με θετικά λόγια για τον Τσακαλώτο και να επικρίνει τον Τσίπρα που «δεν τον εμπιστεύεται». Ωστόσο, σε ανάλογο πνεύμα κινούνται και άλλοι αξιωματούχοι των θεσμών που θεωρούν ότι στο οικονομικό επιτελείο βρίσκονται δύο αξιόπιστοι άνθρωποι –και ο Γιώργος Χουλιαράκης– που δουλεύουν σκληρά και δεν κοροϊδεύουν. Αυτό τους ενδιαφέρει.
Ετσι λειτουργεί η Ευρώπη. Διεκδικείς το καλύτερο για τη χώρα σου, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνεσαι εσύ, και συμβιβάζεσαι στο καλύτερο δυνατό σημείο. Ούτε διαστρεβλωτικές θριαμβολογίες ούτε ύβρεις. Δεν μπορεί τα πάντα να εντάσσονται στην επικοινωνιακή διαχείριση. Το ίδιο ισχύει και για τις συζητήσεις του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, που συνεχίζονται σήμερα. Δεν μπορεί το ζητούμενο να είναι ποιος θα βγει στιγμιαία «κερδισμένος». Αυτό που προέχει είναι πώς μακροπρόθεσμα θα ορθοποδήσει η χώρα. Η ουσία, όχι το επικοινωνιακό περιτύλιγμα.