Πολιτική και (κακή) τύχη
Λονδίνο, πριν από λίγες ημέρες: ένα ελαττωματικό ψυγείο «πυροδοτεί» μια ανεξέλεγκτη και ταχύτατα μεταδιδόμενη πυρκαγιά. Δεκάδες ένοικοι του Πύργου Grenfell παγιδεύονται στα διαμερίσματά τους και βρίσκουν τραγικό θάνατο.
Κεντρική Πορτογαλία: ένα σχετικά σπάνιο μετεωρολογικό φαινόμενο που ονομάζεται «ξηρή καταιγίδα» βρίσκεται σε εξέλιξη. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για καταιγίδα χωρίς βροχή. Ενας κεραυνός χτυπά την περιοχή και προκαλείται πυρκαγιά από το πουθενά. Πανικόβλητοι κάτοικοι και εκδρομείς του Σαββατοκύριακου, που προσπαθούν να σωθούν, εγκλωβίζονται στα αυτοκίνητά τους. Περισσότεροι από 60 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους. Σημείωση: το ίδιο μετεωρολογικό φαινόμενο προκάλεσε πέρυσι τα πύρινα μέτωπα στη Θάσο.
Στο Λονδίνο οι πολιτικές αναταράξεις είναι σημαντικές. Η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι κατηγορείται για προβληματική διαχείριση της τραγωδίας, ο πρόεδρος των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν δείχνει πανέτοιμος να την αξιοποιήσει πολιτικά (πρότεινε, ανάμεσα σε άλλα, οι επιζώντες του τραγικού πύργου να στεγαστούν σε άδεια σπίτια εύπορων Λονδρέζων σε προνομιούχες περιοχές).
Αντίθετα, στη Λισσαβώνα επι- κρατεί ηρεμία. Παρά το σοκ στην πορτογαλική κοινωνία (μια κοινωνία που δεν είναι συνηθισμένη σε καταστροφές αυτής της κλίμακας), οι πολιτικές δυνάμεις δείχνουν μέχρι σήμερα αξιοσημείωτη ωριμότητα και αποφεύγουν κινήσεις ή δηλώσεις που θα μπορούσαν να παρεξηγηθούν.
Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο. Για πολλούς, αυτό ήταν το πρώτο προειδοποιητικό καμπανάκι για τη χώρα μετά το κλίμα ευφορίας που είχε προκαλέσει το «χρυσό καλο- καίρι» του 2004. Και μετά τις πυρκαγιές, 15 μήνες μετά, η δολοφονία Γρηγορόπουλου και όσα ακολούθησαν.
Αλήθεια, πόσο καλά «διαβάσαμε» εκείνη την εποχή δύο ασύνδετα κι εντελώς τυχαία γεγονότα; Πόσο η τύχη λαών και εθνών ορίζεται τελικά και από τα αντανακλαστικά πολιτικής ηγεσίας και κοινωνίας, όταν η (κακή) «τύχη» τούς φέρνει αντιμέτωπους με τραγωδίες αυτού του μεγέθους;
Η Ιστορία είναι γεμάτη προειδοποιήσεις. Τα όσα είδαμε στην Ελλάδα να έρχονται μετά το 2007 και το 2008 δείχνουν πόσο απροετοίμαστοι ήμασταν για να μπορέσουμε να διαβάσουμε σωστά τις καταστροφές μας.