Κατά φαντασίαν χάρτες του γκρίζου Ερντογάν
Το Μεγάλο Δέρειο είναι ένα ορεινό χωριό στην περιοχή του Εβρου, το οποίο χρησιμοποιούν συχνά τα κυκλώματα για να μεταφέρουν στα ενδότερα παράτυπους μετανάστες και πρόσφυγες που καταφέρνουν να διαβούν το ποτάμι. Είναι, ταυτόχρονα, νευραλγικής σημασίας για τον στρατιωτικό αμυντικό σχεδιασμό στη Θράκη.
Τα κυκλώματα το επιλέγουν για να παρακάμψουν τον αυτοκινητόδρομο της Εγνατίας Οδού, όπου η αστυνομία στήνει πολλά μπλόκα, και μέσω του ορεινού όγκου της Ροδόπης να περάσουν το έμψυχο «εμπόρευμα» στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, ή και στη Βουλγαρία που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής.
Οι κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί τα δύο τελευταία χρόνια λόγω των αυξημένων κρουσμάτων κλοπών και η πολιτεία ανέπτυξε στις πλαγιές του Δερείου μια στρατιωτική δύναμη καταδρομέων για την αποτροπή της διέλευσης ροών. Το ίδιο έκανε και η Βουλγαρία στο δικό της έδαφος.
Ελα όμως που η Ελλάδα δεν ζήτησε την άδεια από τον Ερντογάν για να φρουρήσει την επικράτειά της και έτσι τα ελεγχόμενα από το καθεστώς του ΜΜΕ ξεσπάθωσαν χαρακτηρίζοντας «πρόκληση» την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων στα «τουρκικά χωριά», όπως θεωρούν το Σουφλί! Και οι «ανησυχίες» της τουρκικής πλευράς δεν περιορίζονται βεβαίως στο Σουφλί.
Το καθεστώς Ερντογάν βρίσκεται σε κατάσταση νευρικής κρίσης (και) για την παρουσία αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Αλεξανδρούπολη αλλά και για τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις Ελλάδας και ΗΠΑ, στα ενδότερα, και συγκεκριμένα στο πεδίο βολής του Πετροχωρίου, αμιγώς χριστιανικού χωριού, στην Ξάνθη.
Ετσι, μετά την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου με την επίκληση της Συνθήκης της Λωζάννης, την οποία διαβάζει όπως τον βολεύει, τώρα διεκδικεί δικαίωμα συναπόφασης και στην αμυντική θωράκιση της ελληνικής Θράκης, την ώρα που πίσω από τον Εβρο έχει μετατρέψει την τουρκική μεθόριο σε αστακό με επιθετική διάταξη προς την Ελλάδα.
Παλαβά, αλλά και επικίνδυνα πράγματα από ένα καθεστώς που μολονότι δείχνει να βρίσκεται(;) σε αποδρομή επιχειρεί να δεσμεύσει τους επόμενους στην εξουσία, εφόσον ο Ερντογάν δεν κερδίσει και πάλι τις εκλογές, για την τακτική πλην των νησιών και σε μια «γκριζαρισμένη» Θράκη.
Βεβαίως, η Συνθήκη της Λωζάννης δεν εμποδίζει τη στρατιωτική οχύρωση της Θράκης. Για τη «λογική» Ερντογάν, αλλά κατά πως φαίνεται και για εκείνους που φιλοδοξούν να τον διαδεχθούν, όλες οι συνθήκες είναι «λευκές» για την Τουρκία και «γκρίζες» για τους άλλους.