Συνταγματική η υποχρεωτικότητα, λέει το ΣτΕ
Υπέρ της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού για κατηγορίες εργαζομένων στην Υγεία, στο Πυροσβεστικό Σώμα και αλλού τάχθηκε με σημαντική απόφαση της Ολομελείας του το Συμβούλιο της Επικρατείας, κρίνοντας συνταγματικές τις σχετικές ρυθμίσεις και ανοίγοντας τον δρόμο για επέκταση της υποχρεωτικότητας σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων ή σε οποιαδήποτε πληθυσμιακή ομάδα προσδιορισμένη με ηλικιακά κριτήρια.
Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδόθηκε χθες από τον πρόεδρο του Δικαστηρίου Δημήτριο Σκαλτσούνη, κλείνει το κεφάλαιο των αμφισβητήσεων για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων, καθώς οι επίμαχες αποφάσεις της κυβέρνησης για υγειονομικούς, Πυροσβεστικό Σώμα (ΕΜΑΚ) και άλλες κατηγορίες κρίθηκαν συνταγματικές. Ο θεμέλιος λίθος της απόφασης για τη συνταγματικότητα των μέτρων υποχρεωτικού εμβολιασμού εδράζεται, όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης, σε δύο βασικούς παράγοντες που προστατεύονται με τον εμβολιασμό. Η δημόσια υγεία και η ζωή των πολιτών. Ενώπιον αυτών των δύο παραγόντων, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι υποχωρούν όλα τα συνταγματικά εμπόδια που θα μπορούσαν να τεθούν κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών, καθώς κρίθηκε ότι αυτά τα προστατευόμενα αγαθά σε όποια στάθμιση κι αν τεθούν δεν μπορεί παρά να αναδειχθούν ως ύψιστα.
Η σημαντικότητα της απόφασης της ολομέλειας του δικαστηρίου είναι προφανής. Οποιαδήποτε στο μέλλον ανάλογη προσφυγή από πολίτες ή συνδικαλιστικούς φορείς εργαζομένων κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών δεν θα έχει τύχη, καθώς ήδη έχει δημιουργηθεί ισχυρότατο δικαστικό προηγούμενο, που θέτει την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών εντός του συνταγματικού πλαισίου. Αλλωστε η σπουδαιότητα της απόφασης και οι συνέπειές της ήταν εκείνες που οδήγησαν τον πρόεδρο του δικαστηρίου Δημήτριο
Σκαλτσούνη να τη δημοσιοποιήσει μετά την ολοκλήρωση των δικαστικών διασκέψεων, χωρίς να αναμένει, όπως συνήθως γίνεται, τη δημοσίευσή της, που πρόκειται να γίνει την προσεχή άνοιξη (Απρίλιο), κάνοντας χρήση σχετικής διάταξης πρόσφατου νόμου.
Επί της ουσίας. Το δικαστήριο έκρινε για την ΕΜΑΚ ότι η φύση του αντικειμένου της είναι τέτοια που απαιτεί διαρκή, πλήρη και απρόσκοπτη δυνατότητα παροχής των υπηρεσιών των μελών της, τα οποία οφείλουν ανά πάσα στιγμή να είναι διαθέσιμα και ως εκ τούτου ο υποχρεωτικός εμβολιασμός εξασφαλίζει τη δυνατότητά τους να βρίσκονται στη διάθεση των αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Παράλληλα κρίθηκε ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός «δεν παραβιάζει
τις αρχές της ισότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων, διότι η διαφορετική μεταχείριση με κριτήριο τον εμβολιασμό ερείδεται επί αντικειμενικού κριτηρίου μειωμένης συχνότητας και έντασης με την οποία νοσούν και μεταδίδουν τη νόσο οι εμβολιασμένοι σε σχέση με τους ανεμβολίαστους».
Σε ό,τι αφορά τους υγειονομικούς, νοσηλευτικό προσωπικό και γιατρούς, εκεί το Ανώτατο Δικαστήριο δεν αφήνει κανένα παράθυρο εξαίρεσης από τους εμβολιασμούς και για λόγους, όπως αναφέρεται στην απόφαση, κοινωνικής αλληλεγγύης αλλά και για ουσιαστικούς λόγους. «Η υποχρέωση εμβολιασμού μόνο του ιατρικού, παραϊατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού», τονίζεται στην απόφαση, «δεν παραβιάζει την αρχή της ισότητας εν σχέσει με άλλες κατηγορίες εργαζομένων και αφετέρου η προβλεπόμενη διαδικασία παρακολούθησης και ελέγχου της συμμόρφωσης με την υποχρέωση εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού δεν παραβιάζει τη νομοθεσία περί προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».
Σημαντικό είναι και το σκέλος της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με το οποίο η αναστολή εργασίας για εκείνους που δεν θέλουν να εμβολιαστούν χωρίς την καταβολή του συνόλου των αποδοχών τους είναι συνταγματικά ανεκτή.