Οι εχθροί, οι αντίπαλοι και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ
Ηπροσπάθεια ανασύνταξης της Κεντροαριστεράς με την επικείμενη ανάδειξη νέου αρχηγού στο Κίνημα Αλλαγής δεν τελειώνει αυτή την Κυριακή ή την επόμενη με την ολοκλήρωση των εκλογών αλλά τότε αρχίζει. Το ενδιαφέρον όμως των πολιτών για τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο που εκτοξεύθηκε απρόβλεπτα τους τελευταίους δύο μήνες δεν θα κρατήσει για πάντα. Αν λοιπόν οι υποψήφιοι και γενικώς τα πολιτικά στελέχη του ηγετικού πυρήνα εννοούν το ενδιαφέρον τους για την παράταξη, οφείλουν να δεσμευθούν από τώρα για τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν την εκλογική αναμέτρηση.
Η προσωπική φιλοδοξία ενός εκάστου για να μη γίνει τοξική πρέπει να τελειώσει ή έστω να τεθεί σε αναστολή από το βράδυ της εκλογής του νέου αρχηγού. Αυτό που κυρίως οφείλουν και οι έξι υποψήφιοι να διασφαλίσουν είναι η ενότητα του κόμματος που έχει πληγεί στο παρελθόν με ολέθριες συνέπειες. Αν έχουν ίχνος συνέπειας και πολιτικής εντιμότητας για όσα λένε αυτές τις τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας, κυρίως αναφερόμενοι στην παρακαταθήκη και τελευταία επιθυμία της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά, πρέπει να μείνουν στο κόμμα ανεξαρτήτως αρχηγού.
Ασφαλώς και δεν έχουν όλοι την ίδια προϊστορία και τις ίδιες ευθύνες για όσα συνέβησαν ειδικά το 2015, αλλά τώρα είναι η στιγμή να ξεκαθαρίσουν με απόλυτο τρόπο ότι θα μείνουν και θα στηρίξουν τη νέα ηγεσία. Πρωτίστως έχουν υποχρέωση έναντι των πολιτών που θα πάνε στις κάλπες αλλά και σε εκείνους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις και θα ήταν διατεθειμένοι να το ψηφίσουν στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Για ένα καπρίτσιο της ιστορίας φαίνεται πως το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και βρέθηκε από τα ψηλά στα χαμηλά έχει μια ελπίδα να ξανασταθεί στα πόδια του. Δεν είναι νομοτέλεια αλλά υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας, αρκεί όσοι τώρα πρωταγωνιστούν να μην προδώσουν τις ελπίδες και τις προσδοκίες εκείνων που έχουν διαχρονικούς δεσμούς και θα επέστρεφαν με άνεση στο πολιτικό τους καταφύγιο.
Η θεμελιώδης προϋπόθεση για να ανακάμψει η παράταξη είναι να οριοθετήσει τους εχθρούς της και να προσδιορίσει τους αντιπάλους της, διότι τους φίλους της τους ξέρει και τελούν εν αναμονή. Είναι προφανώς δεδομένη η απόσταση που χωρίζει το ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) από τη Ν.Δ. και είναι ασφαλώς πολιτικοί αντίπαλοι. Ο εχθρός όμως του ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι περιστασιακοί γενίτσαροι της Δεξιάς που συμπαρατάχθηκαν ευκαιριακά μαζί του για να εξοντώσουν τα πιο προβεβλημένα στελέχη του κόμματος. Το γεγονός ότι στην πορεία ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε την αγκαλιά του για τους πάσης φύσεως θεσιθήρες που δεν έχουν καμιά δυσκολία στην προσαρμογή αλλάζοντας απόψεις συχνότερα από ό,τι πουκάμισο, δεν μπορεί να τους αμνηστεύσει.
Για να υπάρξει το ΚΙΝΑΛ ως σημαντικός παίκτης στο πολιτικό παιχνίδι πρέπει να έχει ξεκάθαρες θέσεις και σχέσεις, αλλιώς η επιστροφή στη μιζέρια είναι θέμα ολίγου χρόνου ακόμη και μετά την ανάδειξη νέου αρχηγού.
Για ένα καπρίτσιο της ιστορίας φαίνεται πως το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και βρέθηκε από τα ψηλά στα χαμηλά έχει μια ελπίδα να ξανασταθεί στα πόδια του.