Εθνική Πινακοθήκη: εγκαινιάστηκε με λαμπρότητα η αίθουσα περιοδικών εκθέσεων
Ηπανδημία έκανε αναγκαστικά τα μουσεία πιο εσωστρεφή. Oλα γίνονται με αυστηρά μέτρα ασφαλείας και λιγότερο κόσμο, ενώ το «άνοιξε - κλείσε» τίναξε στον αέρα πολλές εκθέσεις και εκδηλώσεις τα δύο περασμένα χρόνια. Η Πινακοθήκη στάθηκε λίγο πιο τυχερή μέσα σε αυτό το δύσκολο κλίμα. Τα εγκαίνιά της τον περασμένο Μάρτιο –έστω και αν δεν ήταν όλοι οι όροφοι έτοιμοι– ταυτίστηκαν με την άφιξη μεγάλων προσωπικοτήτων από το εξωτερικό για την πανηγυρική επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση. Αρκετούς μήνες αργότερα ήρθε η ώρα να εγκαινιαστεί ένα ακόμα τμήμα του κτιρίου που αφορά τις περιοδικές εκθέσεις, με 2.000 τ.μ., παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Ο χώρος φέρει το όνομα του Αντώνη Κομνηνού, που στήριξε οικονομικά το εγχείρημα της ολοκλήρωσης του κτιρίου σε μια κρίσιμη φάση. Με καταγωγή από τη Σύρα, ο εφοπλιστής εδώ και κάποια χρόνια έχει τονώσει την πολιτιστική και εικαστική σκηνή του νησιού, ενώ συνεχίζει αθόρυβα και τη συλλεκτική του δραστηριότητα, όπως διαπιστώνει κανείς και στην έκθεση «Θησαυροί Φιλελληνικής Ζωγραφικής», που τώρα παρουσιάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, με εμβληματικά εκθέματα από το δικό του corpus.
Η αίθουσα περιοδικών εκθέσεων της Πινακοθήκης άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό τη Δευτέρα με μια λαμπρή έκθεση που φέρνει το Λούβρο στην Αθήνα. Πρόκειται για μια ιδέα που υλοποιήθηκε
χάρη στην ακαταπόνητη ενέργεια της Μαρίνας Λαμπράκη-Πλάκα αλλά και στις εξαιρετικές σχέσεις ανάμεσα στα δύο μουσεία. Γαλλοτραφής η διευθύντρια της Πινακοθήκης, σκέφτηκε πως η πρώτη περιοδική έκθεση πρέπει να είναι πράγματι αξιομνημόνευτη, ένα ορόσημο σαν και αυτά τα παλαιότερα αφιερώματα που είχαν φέρει τόσες χιλιάδες θεατών στο κατώφλι του μουσείου. Με συνεννόηση και σκληρή δουλειά δύο ετών, μας ήρθαν στην Αθήνα
μερικά από τα αριστουργήματα του Λούβρου. Μποτιτσέλι, Βερονέζε, Βελάσκεθ, Ρέμπραντ, Γκόγια, Ενγκρ, Ντελακρουά ταξίδεψαν από τη Γαλλία για αυτή τη σημαντική «πρώτη». Τίτλος του αφιερώματος, «Αναζητώντας την Αθανασία. Η Τέχνη του Πορτρέτου στις Συλλογές του Λούβρου». Εστιάζει στην απεικόνιση του ανθρώπινου προσώπου από τους αρχαίους χρόνους, παρουσιάζοντάς μας σπουδαία έργα από τη Μεσοποταμία, τους κλασικούς και τα φαγιούμ έως την Αναγέννηση και πιο πέρα. Η Μαρίνα Λαμπράκη συνεργάστηκε πολύ στενά με τον επίτιμο πρόεδρο Ζαν-Λικ Μαρτινέζ αλλά και τη Λοράνς ντε Καρ για να πάρει σάρκα και οστά αυτή η έκθεση.
Η έκθεση έχει καλειδοσκοπικό χαρακτήρα: γυναίκες, άνδρες, παιδιά, μέλη από κάθε κοινωνική τάξη έχουν την τιμητική τους. Σαν μια διατράνωση της διαχρονίας στην ανθρώπινη μορφή που όσο και αν αλλάζουν τα ενδύματα, οι εποχές, οι κοινωνικές συνθήκες, κάτι ψυχικό και πνευματικό μένει απαράλλακτο. Στα εγκαίνια ήταν ωραίο να βλέπει κανείς σύγχρονους ανθρώπους να παρατηρούν τους παλαιότερους, εκείνους τους μακρινούς μας «συγγενείς» που τα ίχνη τους χάθηκαν στον χρόνο, είτε ήταν άσημοι, είτε διάσημοι, είτε ξέρουμε τα ονόματά τους είτε όχι. Το αφιέρωμα στην Εθνική Πινακοθήκη θα διαρκέσει μέχρι και τα τέλη Μαρτίου. Πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη.