Απόλυτη δέσμευση για εδαφική ακεραιότητα
Ο Πάμπλο Κασάδο μιλάει στην «Κ»
«Ευρώπη σημαίνει σεβασμός στο κράτος δικαίου και δεν υπάρχουν δικαιολογίες γι' αυτήν τη δέσμευση», είναι το μήνυμα που στέλνει με συνέντευξη στην «Κ» ο πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας, Πάμπλο Κασάδο, ερωτηθείς για τη διαφαινόμενη αναβάθμιση στις σχέσεις της κυβέρνησης Σάντσεθ με τον Ταγίπ Ερντογάν. Και προσθέτει: «Η δέσμευσή μου για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας –όπως και κάθε Ευρωπαίου εταίρου μας– είναι απόλυτη. Και πιστεύω ακράδαντα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δικαιολογίες γι' αυτήν τη δέσμευση».
– Παρατηρούμε μια κινητικότητα στις σχέσεις του πρωθυπουργού της Ισπανίας, Πέδρο Σάντσεθ, και του προέδρου της Τουρκίας, Ερντογάν, η οποία μεταφράζεται σε διμερείς συμφωνίες, ακόμη και στον ευαίσθητο τομέα της άμυνας. Θα λέγατε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια αναβάθμιση της συνεργασίας Μαδρίτης και Αγκυρας; Εσείς πώς αξιολογείτε αυτήν την εξέλιξη;
– Ευρώπη σημαίνει ελευθερία και αλληλεγγύη. Ευρώπη σημαίνει το να είσαι ανοιχτός. Αλλά Ευρώπη σημαίνει επίσης σεβασμός στο κράτος δικαίου. Το να είμαστε Ευρωπαίοι σημαίνει να σεβόμαστε τους κανόνες που έχουμε θεσπίσει για εμάς και που αποτελούν έναν από τους θεμελιώδεις πυλώνες της συνύπαρξής μας. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ισότητα των φύλων και η θρησκευτική ελευθερία πρέπει να τηρούνται ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, εάν θέλουμε να ονομαζόμαστε Ευρωπαίοι. Η Ελλάδα και η Ισπανία μοιράζονται αυτό το πνεύμα και θέλουμε και οι δύο, η Μεσόγειος να είναι ένας τόπος συνάντησης και ελευθερίας, όχι ένας τόπος έντασης. Η δέσμευσή μου για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας –όπως και κάθε Ευρωπαίου εταίρου μας– είναι απόλυτη. Και πιστεύω ακράδαντα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δικαιολογίες γι' αυτήν τη δέσμευση. Γνωρίζω καλά ότι αυτή η δέσμευση έχει αμφίδρομη κατεύθυνση, και στην Ισπανία είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες για τη στήριξη που παρέχεται από την υπόλοιπη Ευρώπη όποτε αμφισβητείται η κυριαρχία μας, ακόμη και από ριζοσπαστικές αποσχιστικές ενέργειες μέσα στο έθνος μας.
– Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Εμανουέλ Μακρόν, έχουν εγείρει ζήτημα αλλαγής στρατηγικής της Ε.Ε. στην εξωτερική και αμυντική πολιτική της. Χαρακτηριστική ήταν η έκφραση του Γάλλου προέδρου ότι «το ΝΑΤΟ είναι κλινικά νεκρό». Ποια είναι η δική σας προσέγγιση;
– Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΝΑΤΟ είναι ένας οργανισμός άμυνας, και σε έναν κόσμο όπου επανεμφανίζεται ο αυταρχισμός, ο ρόλος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να διευρυνθεί για να εγγυηθεί την ειρήνη για εκείνες τις χώρες που θέλουν να ζουν ελεύθερα. Πιστεύω
προς τον Ερντογάν στέλνει ο πρόεδρος του αντιπολιτευόμενου Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας, Πάμπλο Κασάδο, ερωτηθείς για τη διαφαινόμενη αναβάθμιση στις σχέσεις της κυβέρνησης Σάντσεθ με τον Τούρκο πρόεδρο, υπογραμμίζοντας ότι Ευρώπη σημαίνει και σεβασμός στο κράτος δικαίου.
Η Ελλάδα και η Ισπανία θέλουμε και οι δύο η Μεσόγειος να είναι ένας τόπος συνάντησης και ελευθερίας, όχι ένας τόπος έντασης.
πράγματι σε μια εκτεταμένη συμμαχία που φέρνει χώρες με βάση τις αξίες, τη δέσμευσή τους για ελευθερία, και όχι μόνο επειδή ανήκουν σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Γιατί το Ισραήλ ή η Αυστραλία να μην μπορούν να είναι μέρος μιας νέας συμμαχίας που βασίζεται στην ελευθερία; Το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να απορριφθεί, αλλά πρέπει να ανανεωθεί. Ο διατλαντικός δεσμός είναι σταθερός, αλλά πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως Ευρωπαίοι. Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε για πάντα στην αποκλειστική προστασία των ΗΠΑ. Θα πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι και να προσαρμόσουμε τις στρατιωτικές μας δαπάνες στην πραγματικότητα και να βελτιώσουμε τις στρατιωτικές μας δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε αντισυμβατικές απειλές: από τον υβριδικό πόλεμο μέχρι τον κυβερνοπόλεμο. Πρέπει να αναδιαρθρώσουμε την αμυντική μας βιομηχανία, κάνοντας τους στρατούς μας διαλειτουργικούς. Η ευρωπαϊκή άμυνα δεν θα είναι πραγματική έως ότου αρχίσουμε
να παίρνουμε αποφάσεις πέρα από τη ρητορική.
– Είναι σε εξέλιξη μια καθοριστική συζήτηση για το μέλλον του Συμφώνου Σταθερότητας στη Ζώνη του Ευρώ, με πιέσεις για χαλάρωση των κανόνων, τουλάχιστον στο σκέλος του δημόσιου χρέους. Εσείς πώς στέκεστε σε αυτήν τη συζήτηση;
– Νομίζω ότι υπάρχει ένα προηγούμενο βήμα, το οποίο δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να εφαρμόζουμε οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές στο εσωτερικό, που ανταποκρίνονται στην πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Στην Ισπανία, δυστυχώς, η κυβέρνηση βρίσκεται στη διαδικασία έγκρισης προϋπολογισμού που βασίζεται σε αναληθείς οικονομικές προβλέψεις που έχουν απαξιωθεί από ανεξάρτητους αναλυτές και διεθνείς οργανισμούς, επιπλέον ποντάροντας σε υπερβολική αύξηση φόρων για να χρηματοδοτηθούν τα καπρίτσια των κυβερνητικών εταίρων
και των υποστηρικτών τους.
– Επειτα από ένα σερί κρίσεων, σήμερα είναι εμφανής μια προσπάθεια rebranding της Ελλάδας, παρά τις αντίξοες συνθήκες που επιβάλλει η πανδημία. Πώς αξιολογείτε τη δουλειά που γίνεται στην ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια;
– Σέβομαι και θαυμάζω τον ελληνικό λαό. Μπόρεσε να καταλάβει ότι ο αριστερός λαϊκισμός δεν ενδιαφερόταν για τη βελτίωση της ζωής του, αλλά για την επιβολή μιας ιδεολογικής ατζέντας που ωθούσε την Ελλάδα στην άβυσσο. Και σέβομαι και θαυμάζω πολύ τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη, που μπόρεσε να επαναφέρει την Ελλάδα και τους Ελληνες στον δρόμο της ανάκαμψης. Πήρε δύσκολες αποφάσεις (αυτό αναγκάζονται να κάνουν τα δεξιά κόμματα όταν έρθουν στην εξουσία...). Δεν κορόιδεψε τους Ελληνες. Και αντιμετωπίζει τα προβλήματα χωρίς να πουλάει φθηνή ρητορική. Είναι πρότυπο για ορισμένους δεξιούς ηγέτες στην Ευρώπη.
– Πώς διαμορφώνεται σήμερα η πολιτική σκηνή στην Ισπανία και πώς θα συνοψίζατε τους προσωπικούς σας στόχους;
– Η Ισπανία διοικείται από ένα κράμα κομμάτων. Σοσιαλιστές και αριστεροί λαϊκιστές στην κυβέρνηση και εθνικιστές και αυτονομιστές που τους υποστηρίζουν. Η προσωπική μου δέσμευση –και όλου του Λαϊκού Κόμματος– είναι να αποκαταστήσω τη σταθερότητα και την ψευδαίσθηση σε μια χώρα που αξίζει πολύ περισσότερα: αξιόπιστους και σταθερούς θεσμούς, βασισμένους στον σεβασμό του συντάγματος και του κράτους δικαίου, και μια οικονομική πολιτική που να μην πνίγει τις εταιρείες και τους αυτοαπασχολούμενους στους φόρους, ώστε να μπορούν να είναι πηγές πλούτου, καινοτομίας και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Επιπλέον, μια κοινωνική πολιτική που να βοηθά αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν οικογένεια και όσους υποφέρουν και δεν μπορούν να προχωρήσουν μόνοι τους.