Το ερώτημα της πλειοψηφίας
Ενα από τα ερωτήματα του πρώτου γύρου των εσωκομματικών εκλογών στο ΚΙΝΑΛ ήταν αν ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος πίστευε όσα έλεγε (π.χ. για το Μακεδονικό, τον ποινικό κώδικα κ.λπ.) ή απλώς ψυχανεμίστηκε κάποια ακροδεξιά στροφή της ελληνικής κοινωνίας και αποφάσισε να ποντάρει στο ρεύμα.
Μια έμμεση απάντηση πήραμε από τη μετεκλογική του δήλωση για τη στήριξη του κ. Νίκου Ανδρουλάκη: «Επειδή είμαι πολιτικός θέσεων και ουδέποτε έκρυψα τις απόψεις μου, δηλώνω ότι αυτονόητα σέβομαι την πλειοψηφία της 5ης Δεκεμβρίου και πως στις εκλογές της Κυριακής 12 Δεκεμβρίου θα ψηφίσω τον Νίκο Ανδρουλάκη» (7.12.2021).
Συνεπώς, μπορούμε να ησυχάσουμε. Ως «πολιτικός θέσεων» συντάχθηκε με την πλειοψηφία
στο Μακεδονικό και δήλωσε κατά της συμφωνίας των Πρεσπών.
Το θέμα της πλειοψηφίας είναι ακανθώδες στην πολιτική επιστήμη. Συνήθως κρύβει αλχημείες· το ξέρουμε από τις «φοιτητικές συνελεύσεις» των ΑΕΙ, στις οποίες πάντα «πλειοψηφούν» οι καταληψίες. Εν προκειμένω, στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ, αν υπήρχε πλειοψηφία δεν θα υπήρχε δεύτερος γύρος. Ομως, δεύτερος γύρος έγινε και το 2017, παρά το γεγονός ότι ο κ. Ανδρουλάκης υπολειπόταν της κ. Γεννηματά κατά 14 μονάδες (41,27% έναντι 24,73%). Από την άλλη, πολλοί λένε ότι οι 270.000 ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ «ψήφισαν ανανέωση», αλλά η αλήθεια
είναι πως τα νέα πρόσωπα πήραν μόλις 40,13% των ψήφων· 36.88% ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης και 3,25% ο κ. Παύλος Χρηστίδης. Σχεδόν 60% ψήφισαν πρώην υπουργούς, του κ. Λοβέρδου συμπεριλαμβανομένου.
Αυτό θα είχε φιλολογικό μόνο ενδιαφέρον αν δεν χρησιμοποιείτο και για αλλότριους σκοπούς. Στην εύλογη παρατήρηση της κ. Εύας Αντωνοπούλου (ΣΚΑΪ, 7.12.2021) «είναι σημαντικό να ξέρουν οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ ποιος θα το εκπροσωπήσει στη Βουλή», εις εκ των πλέον ένθερμων υποστηρικτών του κ. Ανδρουλάκη, ο βουλευτής κ. Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, απάντησε: «Τα ερωτήματα τέθηκαν στον πρώτο γύρο. Δημόσια (...) Και ο κόσμος απάντησε σε αυτό το ερώτημα δίνοντας 37% στον Νίκο Ανδρουλάκη». Βεβαίως, από τις κάλπες δεν βγήκε το όνομα του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας. Ούτε αυτό ήταν το διακύβευμα των εκλογών. Αλλά ακόμη κι αν το 37% ήταν «απάντηση», υπάρχει το «ερώτημα» του 63% που δεν προτίμησε τον κ. Ανδρουλάκη. Αυτοί δεν μετράνε;
Πέρα από τα εσωκομματικά τερτίπια στο ΚΙΝΑΛ, ο κ. Λοβέρδος έθεσε εκ της πλαγίας το σοβαρότερο ερώτημα της πολιτικής. Ποιοι είναι προτιμότεροι σε μια δημοκρατία; Οι «πολιτικοί θέσεων που αυτονόητα σέβονται τις (όποιες) πλειοψηφίες» ή οι πολιτικοί αρχών που θα λένε και κανένα «όχι»; Η απάντηση δεν είναι εύκολη...