Μια γέφυρα χτισμένη από ξεχωριστές κινηματογραφικές ιστορίες
ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΤΣΟΥΝΑΚΗ «Eχω μείνει άναυδος από την προσέλευση». Η φωνή του Πέτρου Μάρκαρη επιβεβαιώνει και την έκπληξη και τη χαρά. «Το κοινό, Τούρκοι κατά 80%, ήταν ενθουσιασμένο. Με όσους μίλησα, και ήταν πολλοί, μου έλεγαν ότι θα προσπαθήσουν να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα προβολών έως την τελευταία ημέρα». O Eλληνας, διεθνής συγγραφέας, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη (έχει ζήσει εκεί περίπου 30 χρόνια), ξέρει τη χώρα όσο λίγοι. Βρέθηκε στην Πόλη για να προλογίσει την «Αναπαράσταση» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (ήταν στενοί φίλοι και συνεργάτες), στην έναρξη του μικρού φεστιβάλ «Μέρες Ελληνικού Κινηματογράφου» (7-12 Ιουνίου), που διοργανώνεται για πρώτη χρονιά, με τη στήριξη του ΥΠΠΟ. Εμπνεύστριες και εμψυχώτριες δύο γυναίκες σκηνοθέτιδες, η Ιωσηφίνα Μάρκαρη (κόρη του Πέτρου) και η Φωτεινή Σισκοπούλου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 17 ταινίες δημιουργών από τις δεκαετίες '60'80, υποτιτλισμένες στα τουρκικά, που προβάλλονται στο Μουσείο του Πέρα, ενώ μια έκθεση με γιγαντοαφίσες από τη συλλογή «HELLAFFI» παρουσιάζονται στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, το οποίο ανήκει στο ελληνικό προξενείο.
Πώς είναι η ατμόσφαιρα στις εκδηλώσεις, μέσα σε αυτό το κλίμα μεγάλης έντασης που υπάρχει το τελευταίο καιρό ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία; «Ο κόσμος με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή ούτε νύξη δεν κάνει για το θέμα. Αυτό το τμήμα της κοινωνίας δεν το αγγίζει καθόλου. Είναι άνθρωποι μορφωμένοι, με στοχασμό, σκεπτόμενοι», σχολιάζει ο Π. Μάρκαρης. «Το μόνο που ακούς, από όλους, είναι το πρόβλημα της οικονομίας. Δεν συνάντησα κανέναν που να μην αναφέρει την πίεση και τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν πλέον στην καθημερινότητά τους».
Στην πιο ξακουστή και πολυσύχναστη περιοχή (του Πέραν),
το ελληνικό σινεμά «συστήνεται» σε ένα κοινό σινεφιλικό που γνωρίζει μεν τον Αγγελόπουλο, αλλά κυρίως του «Θιάσου», λιγότερο της «Αναπαράστασης», που έχει την ευκαιρία να «δει» την Ελλάδα του Κανελλόπουλου, του Δαμιανού,
του Βούλγαρη, του Παπατάκη, του Πανουσόπουλου, του Παναγιωτόπουλου, της Μαρκετάκη, της Λιάππα, του Νικολαΐδη, του Βακαλόπουλου κ.ά., να αντιληφθεί την πολιτική πραγματικότητα (με το «Ζ» του Κώστα
Γαβρά), να περιπλανηθεί σε τοπία ψυχικά, πόλεις και περιοχές, μακριά από την τουριστική αύρα μιας επίπλαστης πραγματικότητας.
«Θεωρώ ότι σε στιγμές και περιόδους πολιτικής έντασης και
η έκθεση με γιγαντοαφίσες από τη συλλογή «HELLAFFI» παρουσιάζεται στο Σισμανόγλειο Μέγαρο. Επάνω, ο Πέτρος Μάρκαρης, στενός φίλος και συνεργάτης του Θόδωρου Αγγελόπουλου, βρέθηκε στην Πόλη για να προλογίσει την «Αναπαράσταση».
οξύτητας ο μόνος δίαυλος που παραμένει ανοικτός είναι ο πολιτισμός, η τέχνη, η λογοτεχνία. Δεν υπάρχει άλλος. Γι' αυτό και πρέπει να καλλιεργείται για να μπορεί να παραμένει ανοιχτός. Φαίνεται από την ανταπόκριση
του κοινού η ανάγκη για διαρκή και απρόσκοπτα περάσματα πολιτισμού», τονίζει ο συγγραφέας, του οποίου τα βιβλία είναι μεταφρασμένα και στα τουρκικά.
Η ιδέα γι' αυτήν την εκδήλωση γεννήθηκε στις δύο σκηνοθέτιδες πριν από λίγα χρόνια, όταν έμειναν για μεγάλο διάστημα στην Τουρκία για τα γυρίσματα της ταινίας «Ιστανμπούλ στόρι» της Φωτεινής Σισκοπούλου. «Κοιτάζαμε τα φώτα της Μυτιλήνης και σκεφτόμαστε ότι είναι δύο χώρες τόσο κοντά και τόσο μακριά. Υπάρχει καλύτερη γέφυρα από τις κινηματογραφικές εικόνες;» λένε στην «Κ». Η πανδημία ανέστειλε τον προγραμματισμό για το 2020, τα κατάφεραν, τελικά, φέτος. Ελπίζουν, η δράση τους να συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά.
Οι «Μέρες Ελληνικού Κινηματογράφου», στην Κωνσταντινούπολη, συστήνουν στο σινεφίλ κοινό μιαν άλλη Ελλάδα.