Οι περιπτώσεις νόθευσης και οι «σωστές φωνές»
Στο στάδιο Μονουμεντάλ του Μπουένος Αϊρες, την 1η Ιουνίου του 1978, πριν από τη σέντρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου (Δ. Γερμανία - Πολωνία), ο Βιντέλα θα φροντίσει να ξεδιπλώσει το δικό του σόου κι ενώ γνωρίζει πως πολλές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες του έχουν γυρίσει την πλάτη, όπως ο σπουδαίος Γιόχαν Κρόιφ (αν και ο ίδιος έχει πει πως για άλλον λόγο δεν συμμετείχε), ο Πολ Μπράιτνερ, οι οποίοι δεν θα ταξιδέψουν στην αιματοβαμμένη χώρα.
Ο Βιντέλα, όμως, δεν δίνει σημασία σε αυτά. Του αρκεί που όλα δουλεύουν... ρολόι στο «Αουσβιτς της Αργεντινής», την ESMA, λίγο παρακάτω από το γήπεδο, στο κέντρο βασανιστηρίων και εξόντωσης της Σχολής Ναυτικού και Μηχανικού. Του αρκεί που οι «σωστές» φωνές ακούγονται περισσότερο: όπως αυτές του προέδρου της FIFA, Ζοάο Χαβελάνζε («επιτέλους, ο κόσμος μπορεί να δει την πραγματική εικόνα της Αργεντινής»), του επίτιμου Αμερικανού προσκεκλημένου Χένρι Κίσινγκερ («η ώρα αυτή έχει λαμπρό μέλλον σε όλα τα επίπεδα») ή του αρχηγού των Γερμανών, Μπέρτι Φογκτς («η Αργεντινή είναι μια χώρα στην οποία βασιλεύει η τάξη. Εγώ δεν είδα κανέναν πολιτικό κρατούμενο»).
Παρ' όλα αυτά, καθαρά στο αγωνιστικό σκέλος, η Αργεντινή είχε μια εξαιρετική ομάδα (παρά τη μοναδική άρνηση του Χόρχε Καρασκόσα να αγωνιστεί). «Οι ποδοσφαιριστές ήταν πάρα πολύ καλοί. Εγώ τους έζησα και ξέρω. Ημουν μαζί τους πολλές ημέρες. Είμαστε ακόμη φίλοι με τον Αρντίλες, τον Φιγιόλ, τον Ορτίθ, τον Μπερτόνι, τον Χάουσμαν, τον Κέμπες. Τα παιδιά ήταν ποδοσφαιριστές, κοίταζαν να παίξουν μπάλα. Για το αν έγινε νόθευση, σίγουρα κάτι έγινε. Ειδικά με το Περού, αλλά και στο Βραζιλία - Σουηδία, που ακύρωσαν καθαρό γκολ των Βραζιλιάνων. Ο τελικός πιστεύω ότι παίχτηκε στα ίσα. Ηταν ένα ματς “γκραν γκινιόλ” με την Ολλανδία. Αν ο Ρένσενμπρινκ έβαζε το γκολ στο τέλος, η Ολλανδία θα έπαιρνε το τρόπαιο», υπογραμμίζει στην «Κ» ο Ρότσα. 25 Ιουνίου 1978.