To κράτος-μανάβης και οι υποσχέσεις για πάταξη του πληθωρισμού πριν από τρία χρόνια
Ισως η γραφικότερη, τουλάχιστον ως μέσον αντιμετώπισης του πληθωρισμού σε καιρό ειρήνης, κίνηση της κυβέρνησης Ερντογάν ήταν προ τριετίας τα φορτηγά που έστελνε στην πλατεία Ταξίμ και σε κεντρικά σημεία άλλων πόλεων γεμάτα ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες και άλλα ζαρζαβατικά. Οι περιπλανώμενοι μανάβηδες απεσταλμένοι της κυβέρνησης πουλούσαν τα προϊόντα σε τιμές κάτω και από το 50% των τιμών της αγοράς, καθώς πολλά βασικά είδη διατροφής είχαν ήδη γίνει απρόσιτα για τα χαμηλά εισοδήματα όταν ακόμη ο πληθωρισμός βρισκόταν στο 20%. Την εποχή εκείνη πτώχευαν πολλές επιχειρήσεις και εκατομμύρια Τούρκοι έμεναν άνεργοι.
Τότε ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρούσε κατά την πάγια τακτική του να ανακουφίσει τα συμπτώματα της παθογένειας που μάστιζε και μαστίζει την τουρκική οικονομία. Μιλούσε για «τρομοκρατία» που ασκούσαν ξένα κέντρα μέσω των τιμών των τροφίμων, για εχθρούς της χώρας που την πολεμούσαν «με τις τιμές της μελιτζάνας, της ντομάτας, της πατάτας και του αγγουριού» και υποσχόταν να συντρίψει «το παιχνίδι όσων τρομοκρατούν τους Τούρκους με τα φρούτα και τα λαχανικά».
Παράλληλα, έδινε εντολές στους εμπόρους λιανικής να μειώσουν τις τιμές τους και στις κρατικές τράπεζες να εκδίδουν δάνεια με χαμηλά επιτόκια. Οικονομολόγοι
κάθε κατεύθυνσης αντιδρούσαν με θυμηδία στην πεποίθηση του Τούρκου προέδρου πως μπορούσε να αναχαιτίσει τον πληθωρισμό με τη σιδερένια γροθιά τους και τα προεδρικά διατάγματα.
Και παράλληλα με τις διαταγές προς τους εμπόρους, έστελνε αστυνομικές δυνάμεις να κάνουν επιδρομές στα καταστήματα τροφίμων και στις αγορές χονδρικής για να εμποδίσουν τους εμπόρους να ανεβάσουν τις τιμές. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι επιδρομές κατέληγαν σε γραφικά επεισόδια όταν αστυνομικοί επιθεωρητές προχωρούσαν σε κατασχέσεις κρεμμυδιών από αποθήκες τροφίμων και επέβαλαν πρόστιμα στους ιδιοκτήτες. Το αποτέλεσμα ήταν ορισμένα
σούπερ μάρκετ να μειώσουν δραστικά τις τιμές στις πατάτες και στα κρεμμύδια, αλλά παράλληλα να αναρτήσουν πανό στα οποία ενημέρωναν το κοινό ότι πουλούσαν αυτά τα προϊόντα σε τιμές κάτω του κόστους, ότι υφίσταντο ζημία και ότι αναγκαστικά έθεταν όριο στην ποσότητα που μπορούσε να αγοράσει κάθε καταναλωτής. Κάποια καταστήματα έφτασαν στο κωμικοτραγικό σημείο να αποκλείσουν τις μελιτζάνες και τις πιπεριές από τα εμπορεύματά τους επειδή είχαν ανεβεί πολύ οι τιμές τους και ήθελαν να αποφύγουν την οργή του Ερντογάν.
Οικονομολόγοι και ειδικοί δεν σταματούσαν να υπογραμμίζουν πως η ακρίβεια και η εκτόξευση των τιμών δεν μπορούσε να αποδοθεί πλήρως στην κερδοσκοπία και ότι το πραγματικό πρόβλημα ήταν ο πληθωρισμός, η αποδυνάμωση του νομίσματος και το διαρκώς αυξανόμενο κόστος των εισαγωγών όπως τα καύσιμα και τα λιπάσματα. Οι κινήσεις του Ερντογάν και κυρίως τα φθηνά ζαρζαβατικά ανακούφιζαν προσωρινά την πολιτική πελατεία του Τούρκου προέδρου, που σε μεγάλο βαθμό αποτελείτο από τα χαμηλά και φτωχότερα στρώματα της τουρκικής κοινωνίας και σε μικρότερο βαθμό από τους επιχειρηματίες της Ανατολίας. Δεν προστάτευσαν, ωστόσο, τους ψηφοφόρους του Ερντογάν από τη νέα εκτόξευση που σημείωσε ο πληθωρισμός από το φθινόπωρο και μετά όταν η κεντρική τράπεζα άρχισε να μειώνει τα επιτόκια. Ακολούθησε ο πόλεμος στην Ουκρανία που οδήγησε στα ύψη τις τιμές των σιτηρών, των λιπασμάτων και της ενέργειας και η επιβίωση για τους φτωχούς της Τουρκίας γίνεται κάθε ημέρα πιο δύσκολη.*
Αστυνομικές δυνάμεις έκαναν επιδρομές στα καταστήματα τροφίμων για να εμποδίσουν τους εμπόρους να ανεβάσουν τις τιμές.