Oι μάντεις πρόωρων εκλογών
Οταν οι πάντες αναφέρονται σε πρόωρες εκλογές, προφανώς αντιλαμβάνονται ότι αυτή η εκτίμησή τους ουσιαστικά συνιστά μια πολιτική πίεση για τη διενέργειά τους. Το προεκλογικό κλίμα προκαλείται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Οι έχοντες δημόσιο λόγο συνεχώς περιγράφουν την αναγκαιότητα των πρόωρων εκλογών, αναλύοντας το αρνητικό κλίμα που θα δημιουργηθεί στο χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη της κυβερνητικής θητείας. Εμμέσως προτείνουν στην κυβέρνηση, για να αποφύγει τα χειρότερα, να δεχτεί τις «εισηγήσεις» τους. Είναι επόμενο μια τέτοια κατάσταση να λάβει τα χαρακτηριστικά μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Σχεδόν όλοι οι υπουργοί θα «βάλουν τα μολύβια κάτω» ασχολούμενοι με την επανεκλογή τους. Οι οικονομικοί παράγοντες θα αφήσουν τα επενδυτικά τους σχέδια για μετά τις εκλογές, για να δουν τι θα προκύψει από αυτές.
Στην Ελλάδα σήμερα παρατηρείται το περίεργο φαινόμενο, ενώ ο πρωθυπουργός διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση πως η κυβέρνησή του θα εξαντλήσει την τετραετία, συγχρόνως να φουντώνουν τα σενάρια περί του αντιθέτου. Μάλιστα, όσοι τα διακινούν – και είναι πολλοί– δηλώνουν γνώστες και του χρόνου, στο περίπου, των πρόωρων εκλογών, μετατρέποντας έτσι την άποψή τους σε έγκυρη πληροφορία. Ευτυχώς, κάποιοι υπουργοί τρέχουν τις μεταρρυθμίσεις στον χώρο ευθύνης τους, αγνοώντας αυτό το προεκλογικό κλίμα που καλλιεργείται. Είναι γνωστό πως όλοι ή σχεδόν όλοι οι υπουργοί, όλων των κυβερνήσεων, αποφεύγουν τις μεταρρυθμιστικές τομές σε προεκλογική χρονιά, γιατί πάντα οι μεταρρυθμίσεις βραχυπρόθεσμα θίγουν κάποια συμφέροντα. Με απλά λόγια, το προεκλογικό κλίμα παραλύει το κυβερνητικό έργο και εξωθεί τον πρωθυπουργό τελικά να υποκύψει σε αυτήν την πίεση, ακόμη και αν δεν ήταν αυτός ο προγραμματισμός του.
Μια κυβέρνηση με το τεκμήριο της σοβαρότητας κάνει τον σχεδιασμό της σε βάθος τετραετίας και προσπαθεί στο τέλος της θητείας της να παρουσιάσει στους πολίτες το έργο της. Οποιοσδήποτε εκτροχιασμός από αυτήν την πορεία είναι μοιραίο να αφήσει ανεκτέλεστο κυβερνητικό έργο, κάτι αναμφίβολα αρνητικό για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της. Εξάλλου, όταν μπορείς να κυβερνήσεις με 158 βουλευτές για άλλους δέκα μήνες, είναι λάθος να εγκαταλείψεις αυτό το πλεονέκτημα για να πέσεις μια ώρα αρχύτερα στα νερά της ακυβερνησίας και των παζαριών.