«Το να προσφέρεις είναι πανανθρώπινη επιθυμία»
ΝΙΚΟΛΑ ΖΩΗ Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου συμπληρώνει φέτος σαράντα χρόνια ζωής. Είναι μια σχετικά νέα ορχήστρα, όμως οι τακτικοί συνεργάτες της, όπως ο Νοτιοκορεάτης μαέστρος ΜιουνγκΓουν Τσουνγκ, γνωρίζουν τις αρετές της: «Τη χαρακτηρίζει ένα πολύ ιδιαίτερο, ανεξάρτητο πνεύμα», λέει ο Τσουνγκ. «Τα μέλη της διακρίνονται από μια σπάνια ανεξαρτησία και από μια επιθυμία να κάνουν και κάτι δικό τους, πράγμα όχι εύκολο», συνεχίζει ο αρχιμουσικός. «Βγαίνει όμως και στη γενικότερη προσέγγισή τους: αν προκύψει ένα πρόβλημα στις πρόβες, δεν θα βασιστούν απλώς στον οργανισμό για να τους το λύσει. Θα προσπαθήσουν να το λύσουν μόνοι τους».
Την ερχόμενη Κυριακή, στις 9 μ.μ., στο πλαίσιο της συνεργασίας του Μεγάρου Μουσικής με το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, η Φιλαρμονική της
Σκάλας του Μιλάνου, υπό τη διεύθυνση του Μιουνγκ-Γουν Τσουνγκ, θα ερμηνεύσει στο Ηρώδειο την Ενάτη συμφωνία («Του Νέου Κόσμου») του Ντβόρζακ, τη Δεύτερη συμφωνία του Μπετόβεν και την εισαγωγή της όπερας του Ροσίνι «Μια Ιταλίδα στο Αλγέρι».
Προτού διατελέσει, μεταξύ άλλων, διευθυντής της Οπερας της Βαστίλλης ή κύριος αρχιμουσικός της Ορχήστρας της Ακαδημίας της Αγίας Καικιλίας στη Ρώμη, ο Τσουνγκ πρωτοήλθε σε επαφή με το κλασικό ρεπερτόριο σε μικρή ηλικία, όταν σπούδασε πλάι σε ονόματα όπως ο Γκρέγκορ Πιατιγκόρσκι («ο πρώτος που σε ηλικία 13 ετών με ρώτησε αν έχω σκεφτεί ποτέ να διευθύνω ορχήστρα») και ο μαέστρος Κάρλο Μαρία Τζιουλίνι, ενώ αργότερα συνεργάστηκε και με τον συνθέτη Ολιβιέρ Μεσιάν («από όλους τους μουσικούς που γνώρισα, εκείνος έφτανε πιο κοντά στην έννοια του αγίου, γιατί άγιος ήταν, όχι μόνο λόγω της πίστης, αλλά και της προσωπικότητάς του»). Γιατί όμως προτίμησε τελικά τη μουσική διεύθυνση από το όργανό του, το πιάνο; «Δεν με προσείλκυε η διεύθυνση αυτή καθαυτή, αλλά η συμφωνική μουσική και η όπερα. Τη διεύθυνση δεν τη θεωρώ ακριβώς μουσικό επάγγελμα, γιατί είσαι ο μόνος που δεν παράγει κάποιο ήχο», λέει ο ΜιουνγκΓουν Τσουνγκ. Και ποιο το κίνητρο πίσω από τα τόσα ανθρωπιστικά εγχειρήματα που βρίσκει κανείς στο βιογραφικό του, πλάι στην καλλιτεχνική του πορεία; «Νομίζω ότι είναι μια πανανθρώπινη επιθυμία, το να μπορείς να προσφέρεις λίγη βοήθεια», απαντά ο Τσουνγκ. «Και είναι μια επιθυμία που αυξάνεται μαζί με την ηλικία», όπως και ο φόβος του 69χρονου σήμερα Τσουνγκ πως η Βόρεια και η Νότια Κορέα δεν θα ενωθούν ποτέ. «Το πίστευα παλιά», καταλήγει, «πλέον όμως έχει περάσει τόσος καιρός που οι νέες γενιές δεν έχουν ζωντανές μνήμες από το παρελθόν και τα πράγματα παγιώνονται ως έχουν. Σκεφτόμουν πόσο ωραίο θα ήταν να ενωθούν οι δύο χώρες πριν πεθάνει η μητέρα μου – είχε γεννηθεί στη Βόρεια Κορέα. Πλέον αμφιβάλλω αν κι εγώ θα ζήσω κάτι τέτοιο. Το βόρειο τμήμα έχει ένα τόσο κλειστό και στυγνό καθεστώς, που δύσκολα το φαντάζεται κάποιος να αλλάζει».
Η Φιλαρμονική της Σκάλας του Μιλάνου, υπό τη διεύθυνση του ΜιουνγκΓουν Τσουνγκ, θα βρεθεί την ερχόμενη Κυριακή στο Ηρώδειο.