To (πολύ) ανθεκτικό οργανωμένο έγκλημα
Το μεγάλο ξεκαθάρισμα της Greek Mafia, ο πόλεμος για την επικυριαρχία σε αυτό που δημοσιογραφικά έμεινε να αποκαλείται «νύχτα», ξεκίνησε τον Μάιο του 2017 με την εκτέλεση του Βασίλη Γρίβα έξω από το σχολείο του γιου του στα Γλυκά Νερά.
Μετράει μέχρι σήμερα πάνω από 20 νεκρούς και μαίνεται με αμείωτη ένταση, καθώς τον τελευταίο ενάμιση μήνα δύο ακόμη άτομα, ο 55χρονος Γιάννης Σκαφτούρος και ο 38χρονος Γιώργος Μήτσου, έπεσαν νεκροί σε ενέδρες θανάτου στα Δερβενοχώρια και στον Γέρακα αντίστοιχα. Ως επιταχυντής των εξελίξεων κατά την πρώτη φάση τού εν εξελίξει πολέμου λέγεται ότι επέδρασε ο φόνος –ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Γρίβα– του Σπύρου Παπαχρήστου, στην ταβέρνα «Κρητικός» στην Κάντζα. Ενός πρώην αστυνομικού, που απ' όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα περιγράφεται ως το άτομο που εξασφάλιζε τις απαιτούμενες ισορροπίες, έχοντας ισχυρά ερείσματα στην αστυνομία, διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο και επαφές με επιφανείς επιχειρηματίες, πολιτικούς, ακόμη και την Εκκλησία.
Το καλοκαίρι του 2019, η φρέσκια τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε να αντιμετωπίσει τις εξής προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας και δημόσιας τάξης. Η πρώτη ήταν η ανεξέλεγκτη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στο κέντρο της Αθήνας και ειδικότερα στα Εξάρχεια, με την ταυτόχρονη δράση ναρκεμπόρων, αντιεξουσιαστών κ.ά.
Η δεύτερη αναμφίβολα αφορούσε τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος. Τα νεοφώτιστα τότε στελέχη της κυβέρνησης ξεκαθάριζαν μάλιστα σε κατ' ιδίαν συνομιλίες τους ότι ψηλά στις προτεραιότητές τους ήταν να βάλουν φρένο στη δράση της Greek Mafia τραβώντας την «κόκκινη γραμμή», όπως έλεγαν, «την οποία ουδείς στο εξής θα μπορεί να ξεπεράσει».
Πολλά μεσολάβησαν από τότε, ανάμεσα στα οποία αλλαγές στις ηγεσίες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της ΕΛ.ΑΣ., όπως επίσης και γεγονότα που καθόρισαν την ατζέντα στο πεδίο της ασφάλειας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την COVID-19 και τα γεγονότα στην πλατεία της Νέας Σμύρνης.
Επιχειρώντας έναν πρώτο απολογισμό, με τις εκλογές να είναι –σύμφωνα με το πολιτικό ρεπορτάζ– θέμα λίγων μηνών, μπορούμε να καταλήξουμε με σχετική βεβαιότητα σε δύο βασικά συμπεράσματα:
Ο πρώτος από τους κυβερνητικούς στόχους σε μεγάλο βαθμό επετεύχθη. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα θέματα κρατικής ασφάλειας, αφού μετά τις εκκενώσεις καταλήψεων και τις αστυνομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια, η δράση των αντιεξουσιαστών στο κέντρο περιορίστηκε· των ναρκεμπόρων όχι στον ίδιο βαθμό.
Αντιθέτως, δεν φαντάζουν ιδιαίτερα ικανοποιητικές οι κυβερνητικές επιδόσεις στον τομέα της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος.
Τρία και πλέον χρόνια μετά, οι «κόκκινες γραμμές» έχουν πια ξεθωριάσει.