Δερβισάκια

ΠΕρντογάν είναι ο αυθεντικός; Ο Ερντογάν της κυβέρνησης, που έκανε κωλοτούμπα, καταπίνοντας στη μοναχική, εναέρια στροφή του ενώπιον των συμμάχων όλες τις αξιώσεις του; Ή ο Ερντογάν του ΣΥΡΙΖΑ, που δικαιώθηκε για τον τυχοδιωκτισμό του, παίρνοντας τα πάντα εις βάρος της «προβλέψιμης» και πειθήνιας Ελλάδας;

ο αυθεντικός Ερντογάν, θα πρέπει πρώτα ο ίδιος να συμφωνεί με τον εαυτό του. Η διγλωσσία –και τριγλωσσία– όμως είναι συστατικό του στροβιλισμού που εξασκεί ως «διπλωματία» ο Τούρκος πρόεδρος.

Για να βρεθεί

Οι Ερντογάν είναι τόσοι, όσα και τα ακροατήριά τους. Αλλος ήταν με τον Στόλτενμπεργκ και τους Σκανδιναβούς. Αλλος με τον Μπάιντεν. Αλλος μετά τον Μπάιντεν.

Δεν πρόκειται ακριβώς για κυκλοθυμία. Αυτό που μοιάζει με κυκλοθυμία, είναι οι δερβίσικοι κύκλοι μιας εσωτερικής πολιτικής που εξωτερικεύεται εκτός συνόρων. Είναι μια εκστρατεία προσωπικής αυτοσυντήρησης που εκτυλίσσεται στη διεθνή σκηνή.

Δεν είναι αυτός ο ρυθμός του Ερντογάν τουλάχιστον τα τελευταία έξι χρόνια – μετά την απόπειρα πραξικοπήματος; Αν υπάρχει κάτι νέο, είναι οι κινήσεις της ελληνικής εσωτερικής πολιτικής, που έδειξε να ακολουθεί τις ημέρες της συνόδου στη Μαδρίτη τον ίλιγγο του δερβίση.

Πού είναι το νέο;

και αντιπολίτευση έδειξαν να ακολουθούν τις κινήσεις εντυπωσιασμού του «ταραξία» του ΝΑΤΟ – σαν να μην μπορούσαν να διαβάσουν ότι πρόκειται για θέατρο. Σαν να ήταν καταδικασμένη η Αθήνα να αμύνεται στο θέατρο με θέατρο.

στη Συμμαχία δεν είπε ποτέ ότι θέλει να αποβάλει την Τουρκία επειδή είναι αναξιόπιστη. Κανείς στην Ουάσιγκτον δεν είπε ότι θα της επιβάλει εμπάργκο και δεν