Φιλότιμη συγγνώμη
Για να μην καταφύγουμε ξανά στο Κυπριακό, την εθνική σημασία του οποίου την έχουμε επικαλεστεί κατ' επανάληψη σαν εμβρυουλκό της κάλπης, ιδού ένας καλός λόγος επίσπευσης των εκλογών: το «Turkaegean». Η Ν.Δ., ως αξιωματική αντιπολίτευση, οφείλει να επιμείνει, δοθέντος ότι το όνομά μας δεν είναι απλώς η ψυχή μας. Είναι κάτι παραπάνω: η ψήφος μας, αγαθό χειροπιαστό. Τι; Εχουν αλλάξει τα πράγματα μια τριετία τώρα; Να με συγχωρείτε. Η μακεδονική περικεφαλαία δεν έχει Wi-Fi και δεν έλαβα έγκαιρα το σήμα της κυβερνητικής αλλαγής.
Ούτε και τα συναρμόδια υπουργεία κατάφεραν να πληροφορηθούν έγκαιρα ότι κατιτίς συμβαίνει. Και ξαναβλέπουμε τώρα το ωραίο παιχνίδι της αλληλομετάθεσης ευθυνών, γνωστό στην μπασκετική ορολογία ως πάσινγκ γκέιμ: ο ένας πετάει την πορτοκαλί μπάλα στον άλλον, πλην ουδείς αναλαμβάνει την ευθύνη να σουτάρει. Αν προέκυψε βάσει αυτής της εικόνας ο στίχος «Ξεύρεις την γη όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα;». Οχι βέβαια. Δοξαστικό της «ελληνίδος γης» έγραψε ο Αγγελος Βλάχος έναν αιώνα πριν. Δεν φανταζόταν ότι με τον καιρό τα λόγια του θα γίνουν σύμβολο μιας ανεκδιήγητης Ελλάδας.
Οχι. Δεν θα εκτουρκιστεί το Αιγαίο επειδή η Τουρκία ξανάπιασε στον ύπνο το ελληνικό πολιτικό σύστημα και απέσπασε το εμπορικό σήμα «Turkaegean» δίχως καμία ένσταση των υπουργείων μας. «Τουριστικούς λόγους» προβάλλουν οι γείτονες, αλλά δεν υπάρχουν λόγοι να πιστεύουμε ούτε πως ο τουρκικός οργανισμός τουρισμού έδρασε δίχως ερντογανική καθοδήγηση ούτε πως η κίνηση αυτή είναι αποσπασματική. Δυστυχώς, όσο μεθοδικά δουλεύει ανέκαθεν το τουρκικό κράτος (απόδειξη και η νίκη του Ερντογάν στη Μαδρίτη, σε ό,τι κι αν διεκδίκησε, την οποία η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί μάταια να μεταφράσει σε «μη ήττα» της Ελλάδας) τόσο σπασμωδικά αντιδρά η ελληνική πλευρά.
Δεν είναι, βέβαια, ελληνική θάλασσα το Αιγαίο. Εχει και η Τουρκία δικαιώματα. Της τα δίνει η γεωγραφία, οι ακτές της στη «Θάλασσα των Νησιών», όπως αποκαλούν το πέλαγος τα τελευταία χρόνια οι αναθεωρητές Τούρκοι. Φυσικά, μπορούμε να υιοθετήσουμε τον καταπραϋντικό νατοϊκό λόγο, ότι δηλαδή έτσι κι αλλιώς το Αιγαίο είναι ίντσες νατοϊκής θάλασσας, εξαιρουμένων των διεθνών υδάτων. Μόνο που η Ιστορία δεν έχει άλλο δείγμα οικονομικής καταστροφής δύο συμμάχων λόγω των εξοπλισμών που επιβάλλει η αντιπαλότητά τους. Πάλι καλά, πείτε, το πολύ χρήμα μένει στους άλλους συμμάχους. Που συνιστούν «ομαλότητα» κλείνοντας συμβόλαια.