Ο κίνδυνος και η ευκαιρία
Ελάχιστοι πρωθυπουργοί στην ιστορία της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας διέθεταν το πολιτικό κεφάλαιο που έχει στα χέρια του αυτή τη στιγμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο κατώφλι της δεύτερης κυβερνητικής του θητείας. Το εντελώς απροσδόκητο αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής μένει να επιβεβαιωθεί και στον δεύτερο γύρο της 25ης Ιουνίου αλλά πρέπει να συμβούν πολλά για να μη σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Υπό το σοκ του εκλογικού αποτελέσματος δεν μπορούμε ακόμα να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει για τον Ελληνα πρωθυπουργό αυτό που πέτυχε την 21η Μαΐου. Στην πραγματικότητα κατάφερε να «σβήσει» όλες τις σοβαρές εκδορές της πρώτης τετραετίας. Ηταν τέτοια η ορμή της λαϊκής ετυμηγορίας που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία να ηγηθεί της νέας του κυβέρνησης σαν να είναι η πρώτη φορά. Ενώ αυτή η πολιτική παραδοξότητα κρύβει πλήθος (και αυτονόητων) ευκαιριών την ίδια στιγμή συνιστά και σημαντικό κίνδυνο: να κυριαρχήσει στο Μέγαρο Μαξίμου η ψευδαίσθηση πως ο ελληνικός λαός με το ευρύ ποσοστό που χάρισε στη Νέα Δημοκρατία ενέκρινε πανηγυρικά το σύνολο των κυβερνητικών πεπραγμένων της περιόδου 2019-2023. Αλλά αυτό θα ήταν ολέθριο λάθος.
Είμαι σίγουρος ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνωρίζει πολύ καλά και από πρώτο χέρι ότι τα σοβαρά λάθη της πρώτης διακυβέρνησης σε μεγάλο βαθμό απορροφήθηκαν από το εκλογικό σώμα εξαιτίας και της εκκωφαντικής έλλειψης αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων. Αυτό δεν θα ισχύει επ' άπειρον.
Ομως το πιο σημαντικό δεν είναι αυτό. Από την Κυριακή μαζί με τον κίνδυνο του εφησυχασμού και της αλαζονείας έρχεται και μια ανεπανάληπτη ευκαιρία: να κυβερνήσει όπως πραγματικά το ονειρεύεται. Απαλλαγμένος από τα βαρίδια των εσωτερικών ισορροπιών, έχοντας αποδείξει ξανά και ξανά ότι αυτός αποτελεί το δυνατό χαρτί ενός κατά τ' άλλα πεπαλαιωμένου και οπισθοδρομικού κομματικού μηχανισμού έχει τη δυνατότητα να φτιάξει μια κυβέρνηση που να ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες που δημιουργεί η πολιτική συγκυρία. Μερικά παραδείγματα: είναι υποχρεωμένος να φτιάξει ένα υπουργικό συμβούλιο που να ανταποκρίνεται με τη μεζούρα στη σταυροδοσία των πολιτών; Οχι. Είναι υποχρεωμένος να επιλέξει υποψήφιους για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του φθινοπώρου αποτυχημένους πολιτικάντηδες μόνο και μόνο επειδή έτσι επιτάσσει η κομματική ιεραρχία; Επίσης, όχι. Είναι υποχρεωμένος να κάνει εκπτώσεις στο πολιτικό του όραμα μόνο και μόνο για να μην έχει... διαρροές από τα δεξιά ή τα αριστερά; Οχι. Ο πρωθυπουργός είναι αντιμέτωπος μόνο με την προσωπική του υστεροφημία. Αυτό είναι ένα σπάνιο δώρο για κάθε πρωθυπουργό. Υπό συνθήκες και για τη χώρα.