Αδυναμία κατανόησης κειμένου
Το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τη σχετική πλειοψηφία στις εκλογές, νόµισε πως του είχαν δώσει εντολή να καταλάβει τα Χειµερινά Ανάκτορα. Στην περίπτωση ήσαν οι Τσάροι των Βρυξελλών. Φώναξε ο Βαρουφάκης, έκανε στους οµολόγους του µαθήµατα οικονοµίας, απείλησε µε αποχώρηση από το ευρώ, η κυβέρνηση ζητιάνεψε στη Μόσχα και στο Πεκίνο, αγκαλιάστηκε µε το Καράκας. Για να µη µακρηγορώ, τα Χειµερινά Ανάκτορα άντεξαν την επίθεση των νεο-µπολσεβίκων, οι οποίοι µεταµορφώθηκαν εν µια νυκτί σε τοποτηρητές των εντολών τους. Με δυο λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην κυβέρνηση χωρίς να έχει καταλάβει το πώς και το γιατί, και χωρίς να ξέρει τι να την κάνει αυτήν την κυβέρνηση που του πρόσφερε το εκλογικό σώµα. Τέσσερα χρόνια µετά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε την κυβέρνηση και πάλι χωρίς να καταλάβει το πώς και το γιατί. Eφταιγε η προπαγάνδα του συστήµατος, ίσως και η αχαριστία της ελληνικής κοινωνίας. Παρ’ όλ’ αυτά, άντεξε και κράτησε τον ρόλο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Επειδή, όµως, δεν µπορούσε να καταλάβει γιατί έχασε την κυβέρνηση, δεν ήξερε τι να κάνει µε τον ρόλο της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Eνα µείγµα από οργή και εχθροπάθεια µε κάποιες νότες στροφής προς τη σοσιαλδηµοκρατία, τις οποίες όµως διέψευδαν τα συµφραζόµενα.
Ο καταποντισμός του στις εκλογές της 21ης Μαΐου τον βρήκε για µία ακόµη φορά απροετοίµαστο. Θα µου πείτε δεν ήταν ο µόνος. Ούτε η Νέα ∆ηµοκρατία ούτε καν οι δηµοσκόποι είχαν διακρίνει το µέγεθος της διαφοράς. Ή, όπως ισχυρίζονται τώρα, ακόµη και όσοι το είχαν διακρίνει δεν τολµούσαν να το δηµοσιοποιήσουν. Η ελληνική κοινωνία άλλαξε µέσα σε µια τετραετία; Ας µην είµαστε τόσο αισιόδοξοι για µια κοινωνία βαθιά συντηρητική, η οποία ακόµη ψάχνει τρόπους για να παράγει τον πλούτο που καταναλώνει. Οµως, ακόµη κι αν δεν άλλαξε, έδειξε µε τον πιο ηχηρό τρόπο πως θέλει να αλλάξει. Ο Μητσοτάκης ξέρει να διαβάζει, να κατανοεί το κείµενο που διαβάζει και να το µεταπλάθει σε πολιτική πράξη. Oταν λες πως ο Τσίπρας και η συµπαθής οµήγυρη είναι ακαλλιέργητοι, πολλοί σε αντιµετωπίζουν ως ελιτιστή. ∆εν αντιλαµβάνονται την πολιτική και την πρακτική χρησιµότητα της καλλιέργειας. Η καλλιέργεια σου επιτρέπει να κατανοείς το κείµενο του κόσµου στον οποίον ζεις. Να αντιλαµβάνεσαι τη θέση σου µέσα σ’ αυτόν και να προσαρµόζεσαι στις σηµασίες που παράγει. Και ο Τσίπρας αποδείχθηκε γνήσιο τέκνο της ηµετέρας παιδείας, η οποία ως γνωστόν δεν µπορεί να διδάξει κατανόηση κειµένου. Θα µου πείτε, ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε την ιστορική του διαδροµή. Oµως η πορεία του ανέδειξε πόσο σηµαντική είναι για την πολιτική, αλλά και την κοινωνία, η καλλιέργεια. Εννοείται πως για να το αντιληφθείς αυτό θα πρέπει να είσαι στοιχειωδώς καλλιεργηµένος.
ttheodoropoulos@kathimerini.gr