Οι σκιές της Κλαυθμώνος
Πστο κέντρο της Αθήνας είχα προχθές την εµπειρία µιας πόλης χωρισµένης σε πολλά κοµµάτια. Ανόµοια, άνισα και αντιφατικά. Θα σταθώ στην πλατεία Κλαυθµώνος και στα πέριξ, µια περιοχή µε πλήθος από επιχειρήσεις, καταστήµατα, µουσεία, τράπεζες, ξενοδοχεία, πολιτιστικούς φορείς, ναούς και εστιατόρια. Προς τα πάνω είναι η Τριλογία, προς τα κάτω η ∆ηµοτική Αγορά και το ∆ηµαρχείο της Αθήνας. Είναι γνωστό στους περιοίκους πως η πλατεία Κλαυθµώνος έχει αφεθεί να κατρακυλήσει σε αυτό που είναι εδώ και πολύ καιρό. Ερχόµενος από τον ναό του Αγίου Γεωργίου Καρύτση και τον Παρνασσό και µε προορισµό την οδό Κοραή, είπα να διασχίσω την πλατεία Κλαυθµώνος να δω αν η κατάσταση έχει βελτιωθεί ή παραµένει η ίδια. Θα παρότρυνα όποιον ενδιαφέρεται πραγµατικά για το παρόν και το αύριο της Αθήνας να κάνει το ίδιο για να σχηµατίσει άποψη για τη χρόνια ανικανότητά µας να διαχειριστούµε τον δηµόσιο χώρο αλλά και τον ανθρώπινο πόνο.
Πριν μπω καλά καλά µέσα στην πλατεία Κλαυθµώνος για να τη διασχίσω έως την οδό Σταδίου, η βαριά αποφορά από ανθρώπινες εκκρίσεις επιβεβαίωσε αυτό που απευχόµουν. Τα πάντα γύρω είχαν εγκαταλειφθεί στις δυνάµεις του χρόνου και της διάλυσης. Το πράσινο απεριποίητο, αφρόντιστο, αφυδατωµένο. Στα ρείθρα, όλα τα απορρίµµατα από κουτάκια αναψυκτικών και µπίρας, χαρτιά, τσιγάρα. Ενας µανδύας απόκοσµης και εχθρικής ατµόσφαιρας στην καρδιά της ελληνικής πρωτεύουσας. Λίγα µέτρα πιο πάνω είναι το Πανεπιστήµιο Αθηνών και οι µεγάλες τράπεζες. Το χειρότερο βεβαίως ήταν το θέαµα του ανθρώπινου ράκους. Πολλά ράκη. Ανθρωποι σε εξαθλίωση. Ρακένδυτοι, χωρίς τα στοιχειώδη, εξαρτηµένοι. Στην καρδιά της Αθήνας. ∆ίπλα ήταν η προτοµή του Βλάση Γαβριηλίδη, του κορυφαίου δηµοσιογράφου της Αθήνας του 19ου αιώνα, αποφοίτου της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Τα γραφεία της «Ακροπόλεως», στην οποία ήταν διευθυντής, και όπου άφησε την τελευταία πνοή του, ήταν κοντά στο Σύνταγµα. Αναρωτιέµαι αν απασχολούν την ηγεσία αυτά τα ζητήµατα. Αν περπατάει κανείς στο κέντρο να δει ποια είναι η κατάσταση πίσω από τη βιτρίνα.
Με σκοτεινές σκέψεις είχα ήδη φτάσει στην Κοραή. Παραµένει και αυτή σε άθλια κατάσταση. Ιδιαίτερο συµβολισµό απέκτησε στα µάτια µου εκείνη την ώρα η θέα της πινακίδας του µετρό, στάση «Πανεπιστήµιο». Βανδαλισµένη, µουντζουρωµένη, ραγισµένη, µια ευθεία προσβολή σε όλους τους πολίτες. Ακόµη και το µετρό, που κάποτε καµαρώναµε, δείχνει σοβαρές ελλείψεις στη φροντίδα και στον σεβασµό του κοινού. Οι εικόνες από την οδό Κοραή ήταν απλώς το επιστέγασµα, µε συµβολική διάσταση όσων συµβαίνουν στην πλατεία Κλαυθµώνος. Είναι η Αθήνα πόλη του πολιτισµένου κόσµου; Να µια καλή ερώτηση που θα πρέπει να απαντήσουµε.
• Ο Τάκης Θεοδωρόπουλος απουσιάζει εκτάκτως.