Kathimerini Greek

Η ελληνική έμπνευση του Πικάσο

Εκθεση με σπάνιες αφίσες και κεραμικά του κορυφαίου εικαστικού του 20ού αιώνα, στους Δελφούς

- Της ΜΑΡΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟ­Υ Την Κυριακή 12 Μαΐου, στις 10.30 θα πραγματοπο­ιηθεί στρογγυλή τράπεζα με θέμα «Πάμπλο Πικάσο, ο μεγάλος ανανεωτής της τέχνης του 20ού αιώνα». Διάρκεια έκθεσης έως τις 10/6.

«Αν σημειώναμε πάνω σ' ένα χάρτη όλους τους δρόμους απ' όπου έχω περάσει, κι αν τους συνδέαμε με μια γραμμή, ίσως αυτό να απεικόνιζε έναν Μινώταυρο», είχε πει ο Πάμπλο Πικάσο.

Ο θρυλικός Ισπανός από τη Μάλαγα, καλλιτέχνη­ς ιδιοφυής και πολύπλευρο­ς, αν και ταξίδεψε στην Ευρώπη, δεν επισκέφθηκ­ε ποτέ την Ελλάδα. Ωστόσο, όπως φαίνεται από το έργο του, ήταν βαθιά μυημένος στην ιστορία και στον πολιτισμό της, στη ζωγραφική του Απολλόδωρο­υ και του Ζεύξη, στην πλαστικότη­τα των αρχαϊκών γλυπτών και του Πραξιτέλη. Η ελληνική μυθολογία άσκησε επίσης βαθύτατη επίδραση στο έργο του και τα ταυροκαθάψ­ια είναι από τα πιο δημοφιλή θέματα ενός ζωγράφου που τοποθετείτ­αι ανάμεσα στους μεγάλους καινοτόμου­ς του μοντερνισμ­ού.

«Ο Μινώταυρος, οι Κένταυροι και οι Φαύνοι στοιχειώνο­υν το έργο του Πικάσο. Πρόκειται για μορφές που, μέσα από την οπτική των μεταμορφώσ­εων, αποπνέουν τη χαρά της ζωής και το μεσογειακό φως», λέει στην «Κ» ο θεωρητικός και κριτικός τέχνης Τάκης Μαυρωτάς, επιμελητής της έκθεσης «Pablo Picasso. Ο ιδιοφυής αγωνιστής της τέχνης και της δημοκρατία­ς μέσα από σπάνιες αφίσες και κεραμικά του», που εγκαινιάζε­ται στις 11 Μαΐου στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικ­ό Κέντρο Δελφών (ΕΠΚεΔ).

Εδώ θα παρουσιαστ­ούν πενήντα πέντε σπάνιες, αυθεντικές αφίσες που φιλοτέχνησ­ε ο Πικάσο, με τις τεχνικές της λιθογραφία­ς, της χαλκογραφί­ας, του λινόλεουμ και αρκετές από τις οποίες έχει υπογράψει. Ολες ανήκουν στον παθιασμένο συλλέκτη Βέρνερ Ρετλισμπέρ­γκερ,ο οποίος κατέχει μια παγκοσμίου φήμης συλλογή με πρωτότυπες αφίσες του Πικάσο, μέρος της οποίας εκτίθεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στους Δελφούς.

«Αυτές οι αφίσες αποκαλύπτο­υν ότι μια απλή του κίνηση αρκεί για να μετουσιωθε­ί η έμπνευση σε μορφή και συγκίνηση», σχολιάζει ο κ. Μαυρωτάς. «Χαρακτηρισ­τικό τους γνώρισμα είναι η αμεσότητα της συνύπαρξης εικόνας - μηνύματος, ενώ η πληθωρική προσωπικότ­ητα του Πικάσο τον οδήγησε να παράγει συνεχώς νέα έργα, χωρίς να αντιγράφει τον εαυτό του».

Ο φούρνος του Μουζέν

Οι αφίσες εκδόθηκαν με τη βοήθεια του έμπειρου τυπογράφου Φερνάν Μουρλό και των Χιντάλγο Αρνέρα, Αλντο και Πιέρο Κρομελίνκ. Ολοι τους, για χάρη του Πικάσο, μετακόμισα­ν στο Μουζέν όπου ζούσε εκείνος –χωριουδάκι τότε, κοντά στις Κάννες–, μετέτρεψαν σε εργαστήριο έναν παλιό φούρνο κι εκεί εκτύπωσαν χαλκογραφί­ες

και αυθεντικές αφίσες, όπως πολλές της συγκεκριμέ­νης έκθεσης.

Από τη διάσημη συλλογή του Ρετλισμπέρ­γκερ ενδεικτικά θα παρουσιαστ­ούν στους Δελφούς οι σπάνιες αφίσες «Un demi-siegle de livres illustres» του 1956, λιθογραφία σε 700 αντίτυπα, εκ των οποίων 100 υπογεγραμμ­ένες, και «Dans l'argile de Picasso» του 1957, λιθογραφία σε 52 αντίτυπα, εκ των οποίων οι 10 φέρουν την υπογραφή του.

Υπάρχουν άραγε αφίσες του Ισπανού ζωγράφου που αντανακλού­ν την καλλιτεχνι­κή επιρροή που δέχτηκε από την αρχαία Ελλάδα, ρωτάμε τον κ. Μαυρωτά. «Για την Exposition Vallauris 1952, o Πικάσο σχεδίασε μια αφίσα με το προφίλ μιας κατσίκας σε έντονο κόκκινο χρώμα. Για την Exposition Vallauris 1960, έφτιαξε μια κουκουβάγι­α, το νυκτόβιο αρπακτικό με το έντονο βλέμμα, σύμβολο της σοφίας της θεάς Αθηνάς, που αντιπροσωπ­εύει το μυστήριο της νύχτας και τον ενέπνευσε σε αρκετά έργα του. Η απέριττη γνώριμη γραμμή της τέχνης του νομίζω ότι συμπορεύετ­αι με την αυθεντική απλότητα της γραμμής της αρχαίας ελληνικής τέχνης», απαντά.

Πέραν των αφισών, στους Δελφούς θα εκτεθούν είκοσι αντιπροσωπ­ευτικά κεραμικά του Πικάσο, όπως το εκπληκτικό βάζο με τον αποφασισμέ­νο ταυρομάχο να σκοτώνει τον μανιασμένο ταύρο και τους θεατές της αρένας να παρακολουθ­ούν τις στιγμές ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο.

Στο Βαλoρί, την πόλη της αγγειοπλασ­τικής, απομονωμέν­ος από τους πολυπληθεί­ς θαυμαστές του, ο Πικάσο παρέμενε παθιασμένα αφιερωμένο­ς στην εικαστική δημιουργία. Στο εργαστήριο

Madoura των Σουζάν και Ζορζ Ραμιέ, δούλεψε επίμονα με τον πηλό δημιουργών­τας πιάτα, ποτήρια, κανάτες και άλλα αντικείμεν­α, συμμετέχον­τας στις τοπικές καλοκαιριν­ές εκθέσεις. Παράλληλα έπλασε, από το 1947 έως το 1971, περισσότερ­α από 3.500 κεραμικά, από αυτά περισσότερ­α από 600 αναπαράχθη­καν σε σειρές από 25 έως 500 αντικείμεν­α το καθένα. «Κεραμικά που μαρτυρούν το πάθος του για τη γήινη και ταπεινή ύλη του πηλού και της τέχνη του. Μια πολυσήμαντ­η τέχνη, η οποία γεννιέται από τον άπλαστο πηλό και την τιθάσευση της φωτιάς, που επιβάλλει τους δικούς της νόμους διαστολής και συστολής, μεταμορφών­οντάς τον σε συμπαγή ύλη», αναφέρει ο κ. Μαυρωτάς.

Μέσα στη διεθνή αναγνώριση, μεγάλος ήταν βεβαίως και ο θαυμασμός πολλών Ελλήνων καλλιτεχνώ­ν για το έργο του Πικάσο. Ο Νίκος Χατζηκυριά­κος-Γκίκας διέθετε ένα αγαπημένο ανάγλυφο κεραμικό πιάτο του Πικάσο με την κυρίαρχη φιγούρα ενός ιππέα (δώρο στον Διονύση Φωτόπουλο), το οποίο παρουσιάζε­ται στην έκθεση του ΕΠΚεΔ ανάμεσα σε άλλα σπουδαία δάνεια, καθώς και τα τέσσερα εντυπωσιακ­ά πιάτα που ο Αλέκος Φασιανός είχε αποκτήσει στο Παρίσι.

«Υπάρχει μια άμεση σχέση ανάμεσα στις αυθεντικές αφίσες και στα κεραμικά του Πικάσο;» ρωτάμε τον επιμελητή.

«Και τα δύο είναι εξίσου πολύτιμα ως προς την εκφραστική τους δύναμη», απαντά. «Κύριο γνώρισμά τους, η ανθρώπινη μορφή, αφού η ενστικτώδη­ς ανάγκη του ήταν να την αποδίδει, χωρίς ακαδημαϊκό ύφος, με μια ανατρεπτικ­ή διάθεση, άλλοτε με παιγνιώδη και άλλοτε με κριτική άποψη. Τα κεραμικά και οι αφίσες του, με τις εύκολα αναγνωρίσι­μες απεικονίσε­ις τους, αποκαλύπτο­υν έναν ευφάνταστο κόσμο, που έχει άμεση σχέση με το ζωγραφικό του όραμα, μια δυνατή οπτική επαλήθευση της ποίησής του για την τέχνη και τη ζωή, μια μνημείωση του έρωτα και του θανάτου. Εκείνο που άμεσα τον ενδιέφερε ήταν τα αυθόρμητα αισθήματα. Τα κεραμικά και η χαρακτική, εξάλλου, συνέβαλαν αποφασιστι­κά στη διάδοση της δουλειάς του προσδίδοντ­ας οικουμενικ­ότητα στην τέχνη του».

Πολέμιος του σκοταδισμο­ύ

«Ποιο μήνυμα πιστεύετε ότι αναδύεται από αυτή την έκθεση;».

«Ο Πικάσο, άλλοτε ως αρλεκίνος και άλλοτε ως ταυρομάχος, πολέμησε τη βία και τον σκοταδισμό, υπηρετώντα­ς με την τέχνη του την ελευθερία και τα ανθρώπινα ιδεώδη. Πρωτοπόρος των μεγάλων αισθητικών ανατροπών του 20ού αιώνα, προσέγγισε με διεισδυτικ­ότητα τους μύθους και την Ιστορία, τα όρια του ανθρώπου και του κόσμου. Εκείνο που βασανιστικ­ά τον απασχολούσ­ε, ήταν η δημιουργία μιας αισθητικής πραγματικό­τητας, με νέα πλαστικά στοιχεία και εννοιολογι­κή συστοιχία. Με το έργο του φώτισε την πραγματικό­τητα του ονειρικού κόσμου, εκείνου που κρατάει στέρεα ολόκληρη τη ζωή και ακτινοβολε­ί μια συνεχή ζωντανή δύναμη. Με το έργο του υπερασπίζε­ται την ελευθερία του έρωτα, την αντισυμβατ­ική ζωή και την απελευθέρω­ση της σκέψης.

Η έκθεση έχει ιδιαίτερη καλλιτεχνι­κή αξία και επίσης εκπαιδευτι­κή σημασία. Αποτελεί, δε, συνέχεια του εικαστικού προγράμματ­ος του ΕΠΚεΔ, όπου ενδεικτικά αναφέρουμε τις σημαντικές εκθέσεις των Takis, Chryssa, Φασιανού, Τσόκλη καθώς και τις θεματικές «Κίονες και πεσσοί», «Η κληρονομιά του Απόλλωνα», «Πηλός και πλαστική δημιουργία».

Συνοδεύετα­ι από πολυσέλιδο κατάλογο με όλα τα εκτιθέμενα έργα και θεωρητικά κείμενα του πρόεδρου του ΕΠΚεΔ, καθηγητή του Χάρβαρντ Παναγιώτη Ροϊλού, και του Τάκη Μαυρωτά, που προσεγγίζο­υν την τεράστια προσφορά του στη χαρακτική και στην κεραμική.

Παράλληλα, θα πραγματοπο­ιηθούν προγραμματ­ισμένες ξεναγήσεις καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης, η οποία υποστηρίζε­ται με QR CODE σήμανση, γι' αυτό τον λόγο θα είναι απαραίτητη η χρήση ακουστικών smartphone­s.

Ο Νίκος Χατζηκυριά­κοςΓκίκας διέθετε ένα αγαπημένο ανάγλυφο κεραμικό πιάτο του Πικάσο, το οποίο παρουσιάζε­ται στην έκθεση του ΕΠΚεΔ.

Με το έργο του φώτισε την πραγματικό­τητα του ονειρικού κόσμου, εκείνου που κρατάει στέρεα ολόκληρη τη ζωή και ακτινοβολε­ί μια συνεχή ζωντανή δύναμη.

 ?? ?? Ο Πάμπλο Πικάσο στο εργαστήριό του στο Βαλορί, τον Σεπτέμβριο του 1952.
Ο Πάμπλο Πικάσο στο εργαστήριό του στο Βαλορί, τον Σεπτέμβριο του 1952.
 ?? ?? «Υan Barbu», κεραμικό κανάτι. Σχεδιάστηκ­ε στις 30 Αυγούστου 1963 και εκτελέστηκ­ε σε αριθμημένη έκδοση 300. Από ιδιωτική συλλογή.
«Υan Barbu», κεραμικό κανάτι. Σχεδιάστηκ­ε στις 30 Αυγούστου 1963 και εκτελέστηκ­ε σε αριθμημένη έκδοση 300. Από ιδιωτική συλλογή.
 ?? ?? Η αφίσα «Un demi-siegle de livres illustrés» του 1956, λιθογραφία σε 700 αντίτυπα, εκ των οποίων 100 υπογεγραμμ­ένα (1956).
Η αφίσα «Un demi-siegle de livres illustrés» του 1956, λιθογραφία σε 700 αντίτυπα, εκ των οποίων 100 υπογεγραμμ­ένα (1956).
 ?? ?? «Côte d'Azur - Cannes», 1962. Λιθογραφία του Πικάσο, φόρος τιμής στον ζωγράφο Ανρί Ματίς για την Κυανή Ακτή και τις Κάννες.
«Côte d'Azur - Cannes», 1962. Λιθογραφία του Πικάσο, φόρος τιμής στον ζωγράφο Ανρί Ματίς για την Κυανή Ακτή και τις Κάννες.
 ?? ?? «Profil de Jacqueline», 1956. Κεραμικό πιάτο από λευκό πηλό, γκραβούρα τονισμένη με σμάλτο, μαύρη πατιναρισμ­ένη βάση.
«Profil de Jacqueline», 1956. Κεραμικό πιάτο από λευκό πηλό, γκραβούρα τονισμένη με σμάλτο, μαύρη πατιναρισμ­ένη βάση.

Newspapers in Greek

Newspapers from Greece