Διαδρομές 100 χρόνων στην Έπαυλη Τσιροπινά
Κοινή έκθεση ζωγραφικής των Αχιλλέα Δρούγκα και Μιχάλη Μακρουλάκη
Ησυμπλήρωση των 100 χρόνων της περίφημης Έπαυλης Τσιροπινά, στην Ποσειδωνία της Σύρου, γιορτάζεται με μια κοινή έκθεση των ζωγράφων Αχιλλέα Δρούγκα και Μιχάλη Μακρουλάκη, με τίτλο «Διαδρομές σε νέα μονοπάτια - 100 χρόνια μετά», η οποία εγκαινιάζεται απόψε στις 9 και θα διαρκέσει έως τις 28 Αυγούστου [Ποσειδωνία - Σύρος].
Πέρασαν 16 χρόνια από την προηγούμενη συνύπαρξη των δύο καλλιτεχνών στην πρώτη έκθεση, που εγκαινίασε τον εκθεσιακό χώρο της Έπαυλης Τσιροπινά, το 2000. Τώρα, βρίσκονται ξανά μαζί στον ίδιο χώρο, για να παρουσιάσουν μια νέα σειρά έργων, που δημιούργησαν ειδικά για τον πρώτο αιώνα της Έπαυλης, της οποίας το ανακαινισμένο κτήριο, που εδώ και μερικά χρόνια λειτουργεί ως πολιτιστικός πολυχώρος, αποτελεί αληθινό κόσμημα για τη Σύρο.
Πρόκειται για ένα ιστορικό ακίνητο μοναδικής μορφής, δομής και μεγαλοπρέπειας, αξιόλογο δείγμα θερινής μεγαλοαστικής κατοικίας των αρχών του 20ού αιώνα. Είναι συνυφασμένο με την αρχιτεκτονική παράδοση του περίφημου προαστίου της Ντελαγκράτσια, που ήταν παραθεριστικό θέ- ρετρο εύπορων Συριανών οικογενειών.
Οι δύο εικαστικοί
Οι δύο εικαστικοί έχουν ιδιαίτερους δεσμούς με τη Σύρο. Ο Μιχάλης Μακρουλάκης, Συριανός στην καταγωγή και σχεδόν μόνιμος κάτοικος του νησιού τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει έργα που έχει εμπνευσθεί από το φυσικό τοπίο της Σύρου και, ειδικό- τερα, από τη θάλασσά της. Βράχοι και αμμουδιές αγκαλιάζουν τις άλλοτε γαλήνιες και άλλοτε έντονες θάλασσές του, στην πρώτη ολοκληρωμένη δική του δέσμη έργων, με θέμα το υγρό στοιχείο.
Ο Αχιλλέας Δρούγκας, αν και δεν είναι Συριανός, γνωρίζει καλά το νησί, το οποίο έχει ζήσει και αγαπήσει. Σε διαφορετικό μήκος κύματος, τα δικά του έργα θυμίζουν τρισδιάστατες κατασκευές. Το φόντο είναι, συνήθως, παραλλαγή του ίδιου σκούρου μπλε και μπροστά σε αυτό στέκουν αντικείμενα ή ανθρώπινα μέλη, που συντελούν στη δημιουργία μιας έννοιας ή είναι η πρόκληση ή το αποτέλεσμα μιας ανθρώπινης πράξης. Ο ίδιος ο ζωγράφος ονομάζει αυτήν τη σειρά «χειρονομίες».
«Η έννοια “concept” είναι ο κύριος στόχος του πίνακα» εξηγεί ο Αχιλλέας Δρούγκας. «Η χρωματική αρμονία, η σύνθεση, η “ζωγραφικότητα” δεν είναι ο κύριος σκοπός αυτής της δουλειάς. Η τεχνική της οφθαλμαπάτης επιτείνεται από μια ζωγραφισμένη κορνίζα, που δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αληθινής και έτσι δημιουργείται ένας καθορισμένος χώρος για να αναπτυχθεί η ιδέα. Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με τρισδιάστατη κατασκευή.
Στη “συμμετοχική δημιουργία” υπάρχουν όλα τα αντικείμενα που κανείς μπορεί να πάρει και να συμ- μετάσχει στην πράξη. Σας καλούμε να συμμετάσχετε».
«Τι έχω να μάθω ακόμη!»
«Η θάλασσα -ασταθής, σε διαρκή κίνηση και συνεχώς μεταβαλλόμενη- μου διέφευγε πάντα, παρόλο που γεννήθηκα και μεγάλωσα σε νησί και ήμουν διαρκώς σε επαφή μαζί της» επισημαίνει ο Μιχάλης Μακρουλάκης. «Ακόμα και τώρα, αισθάνομαι περισσότερο ασφαλής μέσα της και, ιδίως, όταν φτάνω στον πάτο, συλλέγοντας κοχύλια, μια από τις πολλές μου εμμονές από μικρός! Αλλά, ποτέ, δεν είχα αισθανθεί την ικανότητα να ασχοληθώ μαζί της ζωγραφικά μέχρι τώρα.
Είναι πολύ ευφρόσυνο να ανακαλύπτω ακόμη πράγματα που με ενθουσιάζουν, καινούργιες δυνατότητες, συγγένειες στις τέχνες, ψάχνοντας ιδιότητες που ισχύουν παντού, αντιληπτές με όλες τις αισθήσεις, το τι παθαίνει η φόρμα, το χρώμα, η μελωδία, ο ρυθμός. Να μπορώ να ζωγραφίζω σαν να συνθέτω συμφωνική μουσική. Τι έχω να μάθω ακόμη! Τι θράσος να είμαι ακόμα τόσο αισιόδοξος, να αισθάνομαι ακόμα μαθητής! Να ανιχνεύω τη Δημιουργία!».
Ώρες λειτουργίας έκθεσης: καθημερινά: 10.00 - 14.00 και 19.00 - 22.00, Τετάρτη όλη μέρα και Κυριακή πρωί: κλειστά.
[SID:10400104]