Www. naftemporiki. gr
Οπροηγούμενος χρόνος ήταν γεμάτος εξελίξεις καμπής. Πέρα από τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, ορισμένες από τις αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκαλύφθηκαν στο έπακρο, με την ψήφο των Βρετανών για έξοδο από την Ε.Ε. να ρίχνει πάνω τους ένα σκληρό φως. Το Brexit, όμως, δεν χρειάζεται να σημάνει την κατάρρευση της Ένωσης. Αντιθέτως, μπορεί να λειτουργήσει ως μήνυμα αφύπνισης, δίνοντας ώθηση προς δράση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της.
Ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες επιχειρούν να ανταποκριθούν στην ανάγκη αυτή καλώντας τα κράτη-μέλη να «ολοκληρώσουν την Ένωση». Χωρίς τη Βρετανία, υποστηρίζουν, θα είναι πιο εύκολο να προαχθεί η ολοκλήρωση, καθώς τα υπόλοιπα μέλη είναι λιγότερο ετερογενή και επομένως πιο πιθανό να συμφωνήσουν σε βήματα στα οποία η Βρετανία θα είχε αντιταχθεί.
Ένα τέτοιο βήμα -το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο από τότε που ξέσπασε η κρίσηείναι μία τραπεζική ένωση. Αν και έχει ήδη γίνει σημαντική πρόοδος σε αυτό το μέτωπο, η ευρωπαϊκή τραπεζική ολοκλήρωση δεν έχει επιτευχθεί ακόμη. Στα ζητήματα που εκκρεμούν είναι ένα σχήμα ασφάλισης καταθέσεων, καθώς και η δημιουργία ασφαλούς κρατικού ενεργητικού ή χρεογράφων ολόκληρης της Ευρωζώνης χωρίς ρίσκο. Ένα άλλο πιθανό βήμα, το οποίο πηγάζει από την ασυμμετρία στις επιδόσεις των χωρών της Ευρωζώνης κατά τη διάρκεια της κρίσης, θα ήταν ένα ενιαίο σχήμα ασφάλισης των ανέργων, με το οποίο επιδόματα κυκλικής ανεργίας θα χρηματοδοτούνταν από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. Επιτέλους, η προσφυγική κρίση έχει οδηγήσει σε συζήτηση για ένα κοινό σχήμα φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., για κατανομή των αιτούντων άσυλο μεταξύ των κρατών-μελών και για χρηματοδότηση της ενσωμάτωσής τους. Όλες αυτές -και πολλές ακόμη- ιδέες έχουν συζητηθεί επί μακρόν και έχουν αναπτυχθεί σε σημείο που θα μπορούσαν εύκολα να εξελιχθούν σε σχέδια δράσης. Παρ’ όλα αυτά έχει γίνει ελάχιστη πρόοδος. Η Βρετανία, όπως φαίνεται, δεν είναι η μόνη πηγή πολιτικής αντίστασης στη βαθύτερη ενοποίηση.
Βέβαια το ποιος αντιτίθεται στην ολοκλήρωση εξαρτάται από τη συγκεκριμένη πρόταση κάθε φορά. Κάθε πρόταση είναι πιθανόν να ωφελεί ορισμένα μέλη της Ε.Ε. περισσότερο από άλλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις
!Η προσφυγική κρίση έχει οδηγήσει σε συζήτηση για ένα κοινό σχήμα φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., για κατανομή των αιτούντων άσυλο μεταξύ των κρατώνμελών και για χρηματοδότηση της ενσωμάτωσής τους. μία πρόταση μπορεί να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμο κέρδος για όλους, αλλά και να ενέχει σημαντικό βραχυπρόθεσμο κόστος για ορισμένες χώρες. Σε μία περίοδο, κατά την οποία ορισμένες από τις μεγαλύτερες χώρες της Ένωσης οδεύουν σε εθνικές εκλογές και οι αντισυστημικοί πολιτικοί ετοιμάζονται να εκθρονίσουν μετριοπαθή κόμματα, πολλοί ηγέτες είναι απρόθυμοι να ρισκάρουν το πολιτικό κεφάλαιό τους προωθώντας τέτοιους είδους μεταρρυθμίσεις.
Αν, όμως, οι μεταρρυθμίσεις αυτές γίνονταν πιο ελκυστικές; Το να κάμψεις την πολιτική αντίσταση μπορεί
!Ευρώπη, ήταν απρόθυμες να αποδεχτούν τις ποσοστώσεις για τη μετεγκατάσταση, προτάθηκε -μεταξύ άλλων- το να μπορούν οι αιτούντες άσυλο να επιλέγουν πού θέλουν να εγκατασταθούν. Ο προϋπολογισμός της Ε.Ε. θα μπορούσε να καλύψει το κόστος, ενδεχομένως με την έκδοση των λεγόμενων «ασφαλών ομολόγων».
Αυτή η ιδέα θα μπορούσε να συναντήσει ισχυρές αντιστάσεις, καθώς οι χώρες που θα προσέλκυαν τους περισσότερους πρόσφυγες είναι εκείνες που ήδη διαθέτουν τις ισχυρότερες οικονομίες και επομένως έχουν λιγότερο ανάγκη τη χρηματοδότηση από την Ε.Ε. Η λύση θα ήταν να υιοθετηθεί ένα άλλο μέτρο, το οποίο θα παράγει μεταβιβάσεις στην αντίθετη κατεύθυνση.
Ο καλύτερος υποψήφιος γι’ αυτόν τον ρόλο θα ήταν ένα ενιαίο σχήμα ασφάλισης των ανέργων. Χώρες που δεν επιλέγονται από τους πρόσφυγες εξαιτίας της υψηλής ανεργίας, θα μπορούσαν να ωφεληθούν δυσανάλογα πολύ από μία τέτοια πολιτική, ιδιαίτερα βραχυπρόθεσμα. Η προσδοκία ότι αυτές οι μεταβιβάσεις θα αντισταθμιστούν από κεφάλαια επανεγκατάστασης προσφύγων ενδεχομένως να είναι το στοιχείο που θα πείσει και τις χώρες με χαμηλή ανεργία να την αποδεχτούν. Βέβαια, στο προσφυγικό ζήτημα μπορεί να υπάρξουν πρόσθετες επιπλοκές. Η κοινωνική αντίσταση στη μετανάστευση σε μία χώρα, όπως η Γερμανία, η οποία πυροδοτείται από τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την πολιτική ρητορική λαϊκιστών, θα μπορούσε να υπονομεύσει την απήχηση ενός τέτοιου προγράμματος. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, το συγκεκριμένο πακέτο πολιτικής θα μπορούσε να προσαρμοστεί. Η προώθηση μεταρρυθμίσεων ως πακέτο δεν έχει να κάνει μόνο με το να περάσει μία συμφωνία. Έχει να κάνει με την ολοκλήρωση και την προστασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οικοδόμηση ενός πιο βιώσιμου συνόλου θεσμών. Εάν θέλει η Ε.Ε. να παραμείνει φάρος ανοιχτής κοινωνίας και φιλελεύθερης δημοκρατίας, θα πρέπει να προχωρήσει σε βαθύτερη ολοκλήρωση. Εάν θέλει να προχωρήσει, οι ηγέτες της θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι όλα τα μέλη θα ωφελούνται ισότιμα.
[SID:10823656] Η προώθηση μεταρρυθμίσεων ως πακέτο δεν έχει να κάνει μόνο με το να περάσει μία συμφωνία. Έχει να κάνει με την ολοκλήρωση και την προστασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οικοδόμηση ενός πιο βιώσιμου συνόλου θεσμών. να επιτευχθεί με το να εντάξεις διάφορες προτάσεις σε ένα ενιαίο πακέτο. Οι προτάσεις με μεγαλύτερα οφέλη για ορισμένους θα μπορούσαν να συνδυαστούν με εκείνες που προσφέρουν μεγαλύτερα κέρδη σε άλλους και το βραχυπρόθεσμο κόστος μίας πολιτικής θα μπορούσε να αντισταθμίζεται από βραχυπρόθεσμα κέρδη μίας άλλης.
Ας δούμε τις προσπάθειες για αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Από τη στιγμή, που κατέστη προφανές ότι ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στην Κεντρική Copyright: Project Syndicate, 2017. www.project-syndicate.org