Δράσεις για επιβίωση στη μετά μνημονίων εποχή
Παράδειγμα η Πορτογαλία βγήκε από το μνημόνιο τον Μάιο του 2014, έχοντας ήδη συσσωρεύσει ρευστότητα 15,6 δισ. ευρώ
Εάν η χώρα δεν παραμείνει εντός του πλαισίου της μόνιμης πλεονασματικής δημοσιονομικής διαχείρισης που διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του χρέους, ιδίως όταν δεν θα υπάρχει ο καταναγκασμός του μνημονίου, σύντομα θα βρεθεί χωρίς τη στήριξη και την αλληλεγγύη κανενός, προειδοποιεί ο ΣΕΒ, τονίζοντας την ανάγκη να υπάρξει μια στρατηγική εξόδου από τα μνημόνια, όπως αυτή της Πορτογαλίας, μαζί με το ξεδίπλωμα της αναπτυξιακής στρατηγικής και της στρατηγικής μακροχρόνιας πλεονασματικής δημοσιονομικής διαχείρισης (ικανοποιητική παροχή δημόσιων υπηρεσιών χωρίς υπερφορολόγηση της ιδιωτικής οικονομίας). Στο εβδομαδιαίο ενημερωτικό του συν- δέσμου προτείνεται, από τώρα και μέχρι την εκπνοή του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, εφαρμογή οικονομικής πολιτικής βασισμένης σε τρεις δράσεις: -Πρώτον, στην αποκατάσταση της πρόσβασης στις αγορές όσο το δυνατόν νωρίτερα με όσο μεγαλύτερα αποθεματικά μπορούν να συσσωρευθούν μέσω πρωτογενών πλεονασμάτων και δανεισμού από τις αγορές, και χωρίς τυχόν χρήση τους σε προεκλογικές παροχές. Αυτό προϋποθέτει και την είσπραξη όλων των δόσεων του προγράμματος από εδώ και πέρα, που μέρος τους προορίζεται για την αποπληρωμή όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα ύψους 6,5 δισ. ευρώ, στη βάση της έγκαιρης ολο- κλήρωσης των μελλοντικών αξιολογήσεων. -Δεύτερον, στην άμεση αναπτυξιακή εξόρμηση με έργα υποδομών, στην προσέλκυση ιδιωτικής χρηματοδότησης και στην ενεργοποίηση της ιδιωτικής οικονομίας ώστε να εδραιωθούν θετικοί ρυθμοί όσο το δυνατόν ισχυρότερης ανάπτυξης από τρίμηνο σε τρίμηνο. -Τρίτον, στην απαρέγκλιτη τήρηση των συμφωνηθέντων όσον αφορά τους δημοσιονομικούς στόχους και τις λοιπές μεταρρυθμίσεις, ώστε να μη διαταραχθεί η διαδικασία αποκατάστασης εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Και τα τρία αυτά προαπαιτούμενα τηρήθηκαν στην περίπτωση της Πορτογαλίας. Δεν υπάρχει, λοιπόν, σήμερα περιθώριο αβελτηρίας. Μία φιλόδοξη Ελλάδα πρέπει να ακολουθεί σταθερή γραμμή πλεύσης, χωρίς καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις και αποκλίσεις στα δημοσιονομικά, προσηλωμένη στην επίτευξη ισχυρών ρυθμών ανάπτυξης.
«Δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία» σημειώνουν οι αναλυτές, εξηγώντας ότι η χώρα εισέρχεται από το 2018 σε μία πορεία σταθερότητας, όπου η ισχυρή ανάπτυξη θα πρέπει να επιδιώκεται ως αντίβαρο των πρωτογενών πλεονασμάτων που απαιτούνται για τη βιωσιμότητα του χρέους, στο πλαίσιο εφαρμογής μιας δημοσιονομικής πολιτικής που σε μόνιμη βάση θα πρέπει να είναι πιο σφιχτή στους ανοδικούς οικονομικούς κύκλους ώστε να μπορεί να είναι πιο χαλαρή στους καθοδικούς. Στο πλαίσιο αυτό, οι ετήσιες ακαθάριστες δανειακές ανάγκες (δημοσιονομικό αποτέλεσμα συν χρεολύσια) δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ, που θα επιτυγχάνεται σε συνδυασμό με τα πρωτογενή πλεονάσματα και την ελάφρυνση του χρέους που θα έχει συμφωνηθεί.
Όπως η Πορτογαλία
Στον ΣΕΒ, υπενθυμίζουν με νόημα ότι η Πορτογαλία βγήκε από το μνημόνιο τον Μάιο του 2014, έχοντας ήδη συσσωρεύσει ρευστότητα 15,6 δισ. ευρώ έτσι ώστε, ακόμη και χωρίς πρόσβαση στις αγορές, να είναι δυνατή η κάλυ- ψη των ελλειμμάτων του 2014 και του 2015 και χωρίς μάλιστα να έχει εισπράξει τα τελευταία 2,5 δισ. ευρώ της χρηματοδοτικής βοήθειας. Η Πορτογαλία, δε, είχε ήδη αποκτήσει δοκιμαστική πρόσβαση στις αγορές, αρχικά με σχετικώς υψηλά επιτόκια, από τον Οκτώβριο του 2012, αντλώντας 3,6 δισ. ευρώ το 2012, 12 δισ. ευρώ το 2013 και 13,4 δισ. ευρώ το 2014. Για την Ελλάδα, διευκρινίζεται, είναι όρος επανάκτησης αυξημένης ελευθερίας στη χάραξη οικονομικής πολιτικής, να μην υπάρξει νέα χρηματοδότηση και 4ο μνημόνιο όταν λήξει το τρέχον πρόγραμμα, εκτός ενδεχομένως κάποιας προληπτικής πιστωτικής γραμμής καθώς η χώρα θα βγαίνει στις αγορές.
[SID:11144430]